Mijn werk mijn leven. week 51

 De laatste werkweek van dit jaar.

Deze week begonnen met wat ik vrijdag verzaakt had. Eerst de diesel bijgevuld, hierna mijn blauwe vriend door de wasstraat gehaald. Na wat zoekwerk de goede trailer gevonden en na het aankoppelen op naar Verhoek Rietz. Hier rond 13:30 uur de lading aangemeld. Tijdens het lossen enkele trailers op de parking gezet. Na 2 uur lossen was de trailer/container weer leeg. Toen nog een stuk opgereden naar m'n laadadres voor de volgende dag. Om 6:30 uur aangemeld in Pritzwalk, alleen was de Wareannahme nog gesloten. Het bleek dat diegene zich had verslapen, dus noodgedwongen wachten. Een uur later liep ik met de pieper naar de auto. Om 8:45 uur mocht ik naar dock 13 om te laden. 45 min later reed ik richting Duisburg, hier moest de container worden afgezet bij de DUSS terminal. Doordat het laden bijna 2 uur later begon, liep de planning van deze dag in de soep. Rond 19:00 uur meldde ik de container aan in Duisburg. Hier was het erg druk, zodat het allemaal een uur duurde. Geprobeerd in de buurt van de DIT terminal een parkeerplek te vinden. Dat dit een probleem zou worden dacht ik al, maar met nog 5 min diensttijd op de klok nog een plekje gevonden. Niet alles kunnen doen wat de planning wilde, dus woensdag de rest van de planning maar proberen te doen. Woensdagmorgen om 6:00 uur geprobeerd mij bij de terminal aan te melden. Maar het duurde meer dan een uur voor ik het papier had voor een lege container. Ik ben hier heel vaak geweest, zo druk heb ik het nog nooit gezien. Dan helpt het natuurlijk ook niet dat er maar 2 loketten open zijn. Als men dan ook nog eens niet al te snel werkt, loop je al snel vertragingen op. Daar kwam nog bij dat ik ook nog eens 45 min moest wachten voor er een lege container op het chassis stond. Alles bij elkaar duurde dit dik 2 uur. Na het opzetten snel naar Castrop, waar een volle trailer op mij stond te wachten. Om 9:00 uur de container geruild voor een volle mega trailer. Toen op naar Luxemburg om te lossen. Hier me rond 14:30 uur aangemeld en ik kon gelijk gaan lossen. De pallets werden van de ene trailer in de andere gereden. Na een dik uur lossen stond ik weer op de parking. Na een bericht van de planning kon ik daar ook op nachtrust. Er moest donderdagmorgen om 3:30 uur geladen worden op hetzelfde adres.  Hier was ik niet echt blij mee, maar je kunt niet altijd een 6 gooien. Om 3:30 uur stond ik voor de balie bij het Versandburo. De trailer mocht tegen dock 4 gezet worden en ik kon me om 4:00 uur melden want dan zou de chef er weer zijn. Wel een beetje vreemd dat je om 3:30 uur moet laden en je dan om 4:00 uur weer moet melden. Maar om 6:15 uur was de trailer toch geladen; de groupage was bestemd voor Verhoek in Castrop. Om 11:30 uur hier de trailer tegen het dock aangezet, toen op zoek naar een lege trailer. Met deze trailer mocht ik gaan koppelen in Rietberg, ook moest daar nog ergens worden bijgeladen. Onderweg bij een Autohof even een strammer max naar binnen gewerkt. Toen ik net weer in de auto zat, werd ik gebeld door de planning met de vraag hoe laat ik in Marsberg kon zijn. Het was volgens mij nog zeker 1,5 uur rijden en het antwoord daarop was dat ik die kant op kon rijden maar nog informatie zou krijgen. Eenmaal onderweg kwam al snel de benodigde informatie: er moest geladen worden voor Tilburg en dit moest vrijdagmorgen geleverd worden. Rond 15:15 uur aangemeld bij het laadadres, maar rond 17:00 uur stond ik tegen het dock. Er moest zelf geladen worden in het volautomatische warehouse. Telkens werden er 2 pallets uit het warehouse gehaald. Als ik deze in de trailer had geplaatst, stond ik weer een aantal minuten te wachten. Het laden van de 33 pallets duurde zo 1,5 uur. Met nog 5 min diensttijd op de klok reed ik hier weer vandaan omdat daar overnachten niet toegestaan werd. Daar ging dus m'n tacho kaart naar de kloten. Ik moest een parkeerplek zoeken op de A44, dat zou een hele uitdaging worden om deze tijd. De eerste twee parkings die ik voorbij kwam, waren vol. Maar op de volgende kwam net een plekje vrij, die maar gelijk opgeëist. De totale schade was 21 min over mijn diensttijd heen, dus maar een uitdraai gemaakt van de tacho voor een gevalletje artikel 12.1.  De volgende dag om 4:00 uur weer begonnen met rijden. Net voor 9:00 uur aangemeld in Tilburg. Hier vlogen de pallets de trailer uit en een half uur later was hij weer leeg. Nu op naar Aalten waar tussen 13:00 en 14:00 uur gekoppeld moest worden. Na even een uurtje pauze, mij om 12:30 uur aangemeld bij de opdrachtgever. Ik kon gelijk de trailer om gaan koppelen. Maar ik moest wachten met vertrekken, omdat het laden nog niet klaar was. Rond 13:45 uur ging het sein op groen en kon ik aan de rit naar Gnm beginnen. Hier om 15:35 uur de trailer ter lossing aangeboden. Ik mocht hem afkoppelen bij deur 32 tot 42. Keuze zat dus, maar er was maar eentje vrij. Nadat dit gedaan was de papieren ingeleverd, tevens even de tacho uit laten lezen. Hierna de uitleesapparaat weer ingeleverd en bij terugkomst stond er weer een nieuwe opdracht voor mij op de boordcomputer. Ik mocht nog eventjes naar Zwolle, om daar een lege voor een volle trailer te ruilen. Om 17:30 uur kon ik aan mijn weekend beginnen van 14 dagen. 

Zaterdagmiddag voor de laatste keer dit jaar naar Gnm, de wederhelft mocht dit keer mee. Normaal organiseert Verhoek-Europe dan een kerstborrel voor  het personeel. In verband met de beperkingen door de Corona crisis, had de directie een Kerst Drive Thru bedacht. Over heel het terrein van Verhoek was een parcours uitgezet, waar je met je auto langs reed. Overal stonden standjes waar je iets kreeg, om gelijk te nuttigen of om mee te nemen naar huis. Die laatste werden in de kofferbak gezet. Niemand hoefde zo de auto uit. Langs het parcours hingen de foto's van de prijswinnaars van de jaarlijkse fotowedstrijd. De foto's waren gemaakt door collega's onderweg. Bij binnenkomst kwam je bij de eerste stand waar je de link voor de Verhoek Kerstradio kreeg. Ook kregen wij hier ons goed gevulde kerstpakket. Na een glühwein of warme chocomelk was er een tour tussen een deel van het materiaal van de firma. Ook aan de kinderen was gedacht. Er was een vuurspuwer, iemand die van het dak van een trailer een salto maakten en een verklede meneer met een rendier als poppenkastpop. Toen kwamen wij aan bij de volgende stand waar we een dikke rollade kregen. Daarna kregen we een lekkere snack en een frisdrank aangeboden. Onder het eten manoeuvreren naar de volgende stand. Hier werd ons een kerststol overhandigd. Deze werd gevolgd door een mee te nemen bak met lekkere snert. Daarna was er een stand met een heerlijk broodje hete kip, die goed gevuld was en erg lekker. Hierna kwamen wij bij de laatste stand aan waar we een fles wijn en een bierpakket aangeboden kregen. Wij vonden deze Kerst Drive Thru een heel leuk idee van de directie, ook omdat zij zelf bij diverse standjes aanwezig waren.

Wat een jaar.

We lopen naar het einde van dit rare jaar. Het jaar waar wij in de greep zaten van het Covid 19 virus. Dit bracht en brengt veel beperkingen met zich mee. In het begin een beperkte lockdown voor Nederland. Landen om ons heen kozen voor een totale lockdown. De beperkingen van o.a. 1,5 mtr afstand houden en niet meer dan 4 mensen thuis ontvangen. Verder moest de horeca dicht voor een aantal weken. Het waren niet echt dingen waar je blij van wordt. Maar op dat moment wel noodzakelijk. In mei kwam een versoepeling. De meeste mensen vergaten de meeste regels weer. Met als gevolg dat een paar maanden later de besmettingen weer hard op liepen. En weer gingen we in een gedeeltelijke lockdown, wat later een harde lockdown werd. Steeds meer mensen houden zich schijnbaar niet de regels. 

Als chauffeur kwam je ook steeds meer beperkingen tegen. Op los/laadadressen aanmelden met 1 persoon in de aanmeldruimte. Van het niet meer douchen bij de klant tot je behoefte doen op een Dixie toilet. De restaurants en de chauffeurscafés dicht. Die laatste hebben veel geleerd van de eerste lockdown. Nu kun je bij de meeste gewoon eten bestellen wat dan wel in de auto moet worden gegeten. Douchen en naar het toilet gaan is ook nog steeds mogelijk. In de landen om ons heen zijn de Routiers nog wel geopend. Alleen voor de beroepschauffeurs, dus niet voor de normale klanten. Ook in NL hebben de eigenaren van de wegrestaurants geprobeerd dat voor elkaar te krijgen. Dat is helaas niet gelukt. Maar wel kun je bij hen eten bestellen en in je auto eten. Het is ff niet anders. Dus kop d'r voor en ff volhouden.

Ondanks alle beperkingen wens ik iedereen

fijne kerstdagen en een voorspoedig en (maar vooral) een gezond 2021.

 

Mijn werk mijn leven. week 50

 Wel erg veel wachturen deze week!

Soms, heel soms kan ik moeilijk uit m'n bed komen. Ook zo de eerste werkdag van deze week. Dus iets later vertrokken dan de bedoeling was. Na het aankoppelen van de trailer, de kooiaap achterop gehangen. Toen eerst ff naar de pomp voor wat diesel in de kooiaap. Na een sanitaire stop vlakbij mijn losadres in Münster, net na 8:00 uur aangemeld bij het losadres. Dit was een kantoorgebouw, hier moesten 20 rollen gelost worden. Na een dik uur spelen met de kooiaap, had ik een mooie piramide gemaakt. Precies zo de klant het wilde. Nu op naar Gelsenkirchen, hier moest gelost worden bij een kindergarten. Hier weer een andere uitdaging: lossen op een drukke straat waar 2 paar tramrails in zaten. Om de 5 min kwam z'n tingelingding voorbij. 200 mtr van het losadres af een plekje gevonden. Vanaf daar dus 9 keer op en neer naar de losplaats. De rollen naar binnen gestoken via de deur. Toch ging het lossen lekker snel, want binnen een uur deed ik de deuren weer dicht. Het volgende adres was een school in Essen. Na 30 min rijden was ik bij het losadres, meteen stond er iemand van de opdrachtgever naast de auto. Samen even de losplaats bekeken, deze was ruim zat. Alleen kon ik de draai niet krijgen, omdat er een paar auto's in de weg stonden. Dan maar de trailer afkoppelen, zodat ik de rollen kon lossen via de voorkant. Ook hier elke keer weer 200 mtr rijden om de 20 rollen te lossen. En ook hier de rollen via de deur naar binnen gestoken. Na 1,5 uur was dit ook weer geklaard, nu kon ik naar Verhoek Europe in Castrop Rauxel waar de rest gelost moest worden. Hier de kooiaap na het aftanken op de parking gezet. Toen de trailer aangemeld en afgekoppeld op de parking. Toen kon ik gaan genieten van mijn nachtrust. Dinsdag om 5:45 uur een geladen trailer aangekoppeld. Deze moest gelost worden bij een DC in Hamm, om 6:45 uur hier aangemeld. Na een 15 min wachten kon ik gaan lossen, 30 min later was ik weer leeg. Toen nog ff ergens op het terrein lege pallets gehaald. Deze pallets afgezet in Castrop om gewicht te besparen bij het volgende laadadres. Op het Chemiepark in Marl moest geladen worden voor Luxemburg. Het was hier een drama, alleen het aanmelden kostte al een uur. Na het wegen naar de laadplaats. Hier duurde het ook een hele tijd voor ik op de laadplaats stond. Uiteindelijk reed ik na 5 uur weer de poort uit. Nu nog even een stuk opgereden richting Luxemburg. Na een nachtje lekker slapen 's morgens wakker geworden in een witte wereld. Mij rond 7:00 uur aangemeld in Lenzweiler en gelijk was er een dock beschikbaar voor mij. Alleen duurde het nog bijna 1,5 uur voor er werd begonnen met lossen. Om 8:45 uur reed ik weer de poort uit. Nu op naar Dudelange om te laden voor Ganzlin (D). Hier mij om 10:15 uur aangemeld, maar de goederen waren nog niet klaar. Dus zat er niks anders op dan te wachten. Om 14:15 uur tekende ik de vrachtbrief. Inmiddels had ik ook een bericht gekregen waarin stond dat ik kon gaan koppelen in Wiltz. Hier werd ik niet echt blij van, want het was een mooie rit geweest naar Ganzlin. Na al die wachttijden van de afgelopen dagen was dat een leuke afwisseling. Dit heb ik ook gemeld aan de planning. Maar de collega waarmee ik moest koppelen, moest richting Rietz omdat hij vrijdag naar huis moest of wilde. Zo werd mij een mooie rit door m'n neus geboord☹️ en ook ik wil graag op vrijdag thuis komen. Dus maar op naar Wiltz, daar omgekoppeld met de betreffende collega. Na het koppelen mij aangemeld voor een lading bestemd voor Avelgem. Na een kleine 2 uur laden was de trailer weer vol, nu maar op zoek naar een parking. Ik was er voor deze dag wel ff klaar mee. Donderdagmorgen na een snelle inspectie van de wagen om 6:00 uur de motor weer gestart. Het spul de N4 richting Marche opgestuurd. Ik had lang deze route niet gereden. Ik weet nu ook waarom ik hier nooit langs ga, wat een klote weg is dit toch. Na 3,15 rijuren mij aangemeld op het losadres. Hier koppelen wij altijd, alleen was er nog niks klaar. Ook stond er geen lege trailer, dus de planning maar gevraagd wat te doen. Ik mocht vragen naar een trailer met groupage voor Duitsland. Deze bleek net afgemeld te zijn. Deze dus mee genomen naar Kruishoutem, daar afgekoppeld op de parking. Het vervolg was ook al bekend, ik kon eentje aankoppelen voor Verhoek Castrop. Na even een douche te hebben genomen, maar op weg naar Castrop. Hier om 17:40 uur de trailer aangemeld en afgekoppeld op de parking. Vrijdagmorgen moest erom 6:00 uur vertrokken worden. Deze rit had 2 losadressen, de eerste was Wülfrath en de volgende was Goirle. Net voor 7:30 uur stond ik bij het eerste adres. Dit was een winkel voor woninginrichting. Hier was al iemand aanwezig. Hij zei: zet hem daar maar neer, dan beginnen we er om 9:00 uur mee. Dus voor de verandering maar even gewacht. Maar om 8:45 uur werd de eerste rol al uit de trailer gehaald. Net na 10:00 uur reed ik hier weer vandaan. Nu op naar Goirle, hier om 12:30 uur aangemeld en gelijk kon ik gaan lossen. Na het lossen kon ik hier ook gaan laden/koppelen voor Genemuiden. 2 uur na aankomst haalde ik de benodigde papieren op bij de portier. Onderweg nog even de pauzestaffel bijgewerkt. Om 17:45 uur was ik weer terug op het startpunt van deze week. Door drukte bij de wasstraat en de tankstraat maar besloten om dit maandag voor vertrek te doen. Na het afkoppelen van de trailer was het tijd voor het weekend. Maandagmorgen mag ik 5:00 uur vertrekken richting Berlijn.

Er schijnt een lichtje op mij!

Mijn werk mijn leven. week 49

 Shit happens!

Lossen in Gerichshain.

Heerlijk uitgeslapen op maandagmorgen, pas om 6:10 uur de kaart in de Tacho geduwd. Aangezien de trailer er al achter hing, kon ik gelijk richting Dronten. Om klokslag 7:00 uur reed ik bij het losadres het terrein op. Na het aanmelden kon ik gelijk gaan lossen. Na 45 min reed ik hier weer vandaan en na 15 min rijden stond ik bij het 2e losadres in Lelystad. Toen ik mij hier aanmeldde, werd mij gezegd dat ik met 45 min maar weer terug moest komen. Dus 45 min later stond ik weer aan de balie, nu kreeg ik de mededeling dat ik niet was aangemeld, maar ze zouden gaan bellen met de opdrachtgever. Na een uur kwam er iemand naar mij toe, ik mocht naar dock G om te gaan lossen. Na 45 min deed ik de deuren weer dicht, toen nog even de papieren gehaald. Inmiddels was het vervolg ook al bekend, er kon worden gekoppeld in Heerhugowaard. Bij aankomst in Hhw de trailer klaar gemaakt voor het laden. Toen op zoek naar trailer 4911. Deze stond niet in de straat waar ze normaal staan. Nu stonden ze langs het spoor achter de fabriek. Na het aankoppelen kon ik naar Gnm. Onderweg ff pauze gemaakt met uitzicht op het IJsselmeer. Bij aankomst in Gnm de combinatie ff in de wasstraat gezet. Trekker en trailer waren wel aan een wasbeurt toe. Na het wassen de trailer aangemeld, hierna afgekoppeld op de parking. Toen dit gedaan was even wat klein onderhoud gedaan. Helaas was mijn vervolgrit nog niet klaar, dus maar noodgedwongen op nachtrust. Een korte dag, maar shitt happens! Dinsdag stond er een rit naar Duitsland op de planning. Om 4:15 uur op zoek gegaan naar de papieren, hier staat meestal het trailernummer op. Maar dit keer moest er even gezocht worden naar het nummer. Nadat het nummer boven tafel was, de trailer aangekoppeld en snel even de lading gecheckt. Na 2 keer onderweg pauze te hebben gemaakt, rond 14:30 uur aangemeld bij Verhoek Europe in Eisenberg. Na een uurtje lossen was het alweer klaar. Het volgende adres mocht pas de volgende dag gelost worden. Dus op zoek naar een autohof, net voor Leipzig eentje gevonden. De rijtijd maar net binnen de rijuren kunnen houden. Woensdag om 6:20 uur weer gaan rijden, een uur later stond ik in Gerichshain tegen het dock. Na een dik uur waren alle rollen gelost, dus een bericht naar de planning. Snel kwam het antwoord dat de trailer gewisseld moest worden in Rietz. Met de daar gekoppelde trailer kon ik gaan laden in Pritzwalk. Hier ging het aanmelden lekker vlot en ik kreeg een pieper mee. Dus moest er gewacht worden, maar dat wachten duurde niet lang. Ik zat nog niet in de auto of dat ding begon al te piepen. Dus gelijk naar het mij toebedeelde dock. De jonge dame die mij ging laden, had er ook zin in want 1,15 uur later zat de trailer weer stampvol. Nu weer terug naar Rietz om over te laden. Hierna maar op nachtrust. Donderdagmorgen om 4:30 uur weer begonnen met rijden. De container die ik mee had, moest worden afgezet bij de Duss terminal in Duisburg. Hier was ik nog nooit geweest, dus ff een (klootzak) Duitse collega gevraagd of ik hier goed was. Ja hoor dat is hier, nou mooi niet dus. Sta ik voor de balie en is het drop-off nummer niet bekend. Dus nog maar ff gevraagd of ik hier wel goed was. Het bleek dat ik 500 mtr verderop moest zijn.  Lekker zulke collega's. Nadat ik op het goede punt stond, werd de container ook snel van het chassis gehaald. Nu naar de andere kant van Duisburg om bij de DIT terminal weer een lege container op te halen. Hier gaat het meestal redelijk snel, maar nu duurde het een uur voordat mijn doos er weer op stond. Maar ik heb het er ook nog nooit zo druk gezien. Inmiddels was m'n vervolg ook alweer bekend. Ik mocht vrijdagmorgen gaan laden in Neuss. Maar ik is dom, dus gewoon naar het laadadres gereden en geprobeerd om donderdag nog te laden. Helaas hielp m'n verhaaltje niet. Dus vrijdag om 6:00 uur pas laden. Shit happens! Om 6:00 uur zette ik de eerste pallet op z'n plaats, daarna de volgende 8 ook op hun plaats gezet. Toen de pompwagen weer op de lepels van de heftruck gezet. De volgende 24 pallets werden door de heftruckchauffeur de trailer ingeschoven. Zo maakte ik na 45 min plaats voor collega Rob. Na het halen van de papieren kon ik richting Zwaag. Net voor Amsterdam ff pauze gemaakt, anders zou ik veels te vroeg zijn. Me net voor 11:30 uur aangemeld bij het DC van Lidl. Ik kon gelijk voor een dock. Toen met de sleutel van de pompwagen op zoek naar de goede pompwagen. Na een 45 min stonden de pallets netjes in de rij. Nu op naar het koppeladres, alleen veranderde dit later weer. Er moest nog steeds gekoppeld worden, maar alleen kon dit pas tussen 16:00 uur en 17:00 uur. Shit happens!  Rond 13:30 uur kon het wachten beginnen. Rond 16:00 uur was alles klaar, alleen waren het maar 8 pallets. Samen met het de heftruckchauffeur maar besloten om deze gelijk in mijn trailer te laden. Dit scheelde weer wat tijd. Anders moest ik 3 keer aan- en afkoppelen omdat de lege trailer op dezelfde plek moest staan ivm ruimte gebrek. Dus dit was de snelste oplossing en om 16:30 uur reed ik richting Hasselt. Onderweg de pauzestaffel even vol gemaakt, net na 19:00 uur stond ik tegen het dock in Hasselt. Na 10 min lossen deed ik de  deuren van de trailer weer dicht. Nu op naar Gnm voor het weekend. Bij de wasstraat was niks te beleven. Dus maar ff poetsen in de wasstraat, na 20 min was het span weer schoon. De trailer afgekoppeld op de parking, toen ook nog maar even de tanken gevuld. Net na 20.00 uur kon ik aan mijn weekend beginnen. Maandag weer beginnen met een tourtje Duitsland, beginnend in Münster en leeg ergens in de Ruhr.

De groene doos ingeleverd voor een poepbruine doos.

Mijn werk en mijn leven. week 48

 Weer een lekker weekje achter de rug.

Het span weer compleet in Speyer.

Maandagmorgen om 4:30 uur de motor weer gestart. Na het vinden van mijn trailer, deze d'r achter geknoopt. Toen het hele spul de dam afgereden, op naar Verhoek-Europe in Sottrum. Hier de hele trailer op 1 pallet na laten lossen. Dit kostte ff wat tijd, dus maar een beetje omgehangen in de auto. Na een poosje kwam er een collega, ff gezellig een senseootje genuttigd met z'n tweeën. En toen kwam er nog een collega, en daarna nog twee. Al met al één en al gezelligheid. Nadat de pauze van de meesten er op zat met 4 auto's in konvooi richting Hamburg. Net na de Elbetunnel scheidden onze wegen zich omdat de collega's naar Denemarken gingen. De pallet die ik bij mij had, was bestemd voor Halstenbek. Onderweg met de klant gebeld of ik die pallet deze dag nog mocht lossen. Dit was gelukkig geen probleem. Ik heb gelijk ff gevraagd welk huisnr ik moest hebben. Is gemakkelijker als je weet welke van de 2 het juiste nummer is. Probleemloos op het adres aangekomen. De weg hier naartoe was niet echt best. Via een veredeld fietspad kwam je bij de boomkwekerij aan. Met 1 wiel door de berm lukte dit toch nog. Voor de inrit eerst maar even de liftas laten zakken, want anders had het hek het volgens mij niet overleefd. Toch mooi een dag eerder leeg dan de bedoeling was. Maar de planning had nog wel wat moois voor mij. Ik mocht dinsdag gaan laden in Kyritz, dus de neus richt Oost-Duitsland gezet. Met m'n diensttijd ging ik het niet redden, dus onderweg maar een plekje gezocht. Na een goede nachtrust het laatste stuk gereden naar het laadadres. Me hier aangemeld en ik mocht op de parking gaan wachten. Na 2 uur kwam de portier melden dat ik naar de laadplaats mocht. Ook hier nog een dikke 30 min staan wachten voor ik tegen het dock mocht. En zo tikte de diensttijd lekker weg, gelukkig was het nog geen vrijdag 😁. Om 11:00 uur zaten de 24 pallets d'r in, toen eerst nog de papieren halen. Na een snelle groet aan een collega snel op weg naar Bergen op Zoom. Onderweg bij Autohof Rosi in Elsdorf ff onder de douche doorgelopen. Daarna een strammer max naar binnen geschoven en met een volle buik de rijtijd nog vol gereden. Na m'n nachtrust om 4:00 uur weer begonnen. Om 7:45 uur aangemeld in Bergen op Zoom, gelijk kon ik tegen het dock aan. Alleen duurde het nog een uur voor er werd begonnen. De heftruckchauffeur kon door werkzaamheden niet bij de losplaats komen. Dus noodgedwongen ff wachten, rond 9:45 uur was de trailer weer leeg. Daarna eerst op zoek naar een parking om m'n verplichte pauze op de kaart te zetten. Toen die er op stond naar Waalwijk, daar moest geladen worden voor Hasselt. Hier me net voor 12:00 uur aangemeld, maar ik was iets te vroeg. De goederen waren nog niet klaar, ik moest mij om 13:00 uur maar weer melden. Net voor 13:00 kwam er nog een collega. Ook hij moest laden voor Hasselt. Omdat ik nog aan de koffie zat, liep hij naar binnen. Na 2 minuten kwam hij aanlopen met de papieren. Wij mochten beiden tegen het dock aan om te laden. Na 45 min reed ik richting Hasselt, hier om 15:45 uur aangedockt. Een half uur later reed ik richting Gnm, hier stond al weer een geladen trailer op mij te wachten. In Gnm de tanken weer ff gevuld, daarna de trailer afgekoppeld. De vervolgtrailer was ook al weer snel gevonden. Na het halen van de papieren, eerst de pauzestaffel volgemaakt. Toen nog een klein stukje gereden richting de grens. Bij Mendel lekker gegeten, top geregeld daar trouwens. Het bestelformulier wordt opgehaald bij de wagen en het eten wordt ook bij de deur afgeleverd. Als alles weer op is, het bord en bestek weer inleveren en je rekening betalen. Alles goed verzorgd door het team van Mendel. Donderdag geprobeerd nog aan de grens van Duitsland/Zwitserland te komen. Dit lukte met nog een kwartiertje van mijn rijtijd over. Voor de grens een 30 min moeten aansluiten voor ik het douaneterrein op mocht. De papieren afgegeven bij de afhandeling, dit kostte ongeveer 30 min. Om de 2 stempels bij de Duitse Zoll te krijgen, duurde ongeveer net zo lang. Ik was voor vrijdagmorgen 7:00 uur aangemeld op het losadres. Dus op de grens maar m'n nachtrust gemaakt. De volgende dag mij net voor 7:00 uur aangemeld in Würenlos. Bij aankomst werd mij gemeld dat ik even moest wachten tot hun eigen wagens geladen waren. Dit duurde bijna 1,5 uur, maar hierna ging het lossen redelijk snel. Net voor 10:00 uur was de trailer weer leeg. Dus de zijkant weer dicht, nu richting Verhoek in Speyer. Hier zou rond 15:00 uur een volle trailer voor mij klaar staan. Na een uurtje pauze onderweg, reed ik om 14:45 uur hier het terrein op. Net toen ik de trailer had afgekoppeld, kwam mijn Duitse collega met mijn vervolgrit aan. Hem ff geholpen met afkoppelen, zodat ik meteen mijn auto er voor kon zetten. Toen dit werk weer gedaan was, even de douche opgezocht voor m'n dagelijkse spetterpartij. Hierna op naar Gnm voor het weekend. Mooi binnen de 4,5 rijuren mijn auto op de parking gezet bij Truckparking Venlo. Na mijn 9 uur rust weer gaan rijden en na dik 2 uur rijden reed ik Gnm binnen. Het was weer een drukte van belang bij de wasstraat. Dus eerst maar de tanken gevuld en daarna dan maar door de wasstraat. Alleen was het toen nog steeds druk bij de wasstraat, dus dat wassen moet maar wachten tot maandagmorgen. Maandag naar het wassen, mag ik de trailer gaan lossen die ik meekreeg uit Speyer. Het eerste adres is Dronten, dus heel erg vroeg hoeft er niet te worden begonnen. 

Mijn werk mijn leven. week 47.

 Gezelligheid kent geen tijd, maar mijn Haan wel!

Gezellig samen in de hoek.

photo by Marco

Weer een nieuwe week gestart op maandagmorgen 4:00 uur. Eerst even de tanken gevuld, daarna op zoek naar m'n trailer. De eerste rit van deze week ging naar Mönsheim om een volle bak met tapijt te lossen. Zonder problemen hier om 13:45 uur aangemeld, altijd een mooi adresje om te komen. Snel werd er begonnen met lossen. Na 2,5 uur deed ik de deuren van de trailer weer dicht. Nu op naar Verhoek-Speyer en de trailer op de parking gezet. Toen m'n vervolgrit aangekoppeld. Om deze te lossen moest er ook een kooiaap mee. Nadat deze er achter hing, kon ik op nachtrust omdat de dienstijd bijna er op zat. 's Avonds een collega nog ff geholpen om 2 pallets te lossen met de kooiaap. Het warehouse had geen tijd of zin hiervoor, dus dit samen maar even gedaan zodat hij de volgende dag weer vroeg kon vertrekken richting Zwitserland. Dinsdagmorgen drukte ik de Senseo aan voor het eerste bakkie koffie voor deze dag. 45 min later reed ik de poort uit richting Weiterstadt, hier moest ik om 7:30 uur gaan lossen. Mooi op tijd mij aangemeld, maar er moest gewacht worden tot de kindergarten en de scholen waren begonnen. Het was een drukte van belang daar in de straat, die ook al niet al te breed was. Dus veiligheid voor alles, net voor 8:00 uur stak ik de pen in de eerste rol. De ontvanger wilde de rollen bij de deur hebben, maar ik paste niet onder de luifel door. Ook was de poort niet breed genoeg. Dus voor de poort de rollen op een wagentje gelegd en de heren moesten dus de rollen 50 a 60 mtr verder naar binnen brengen. Dit moesten zij  51 keer herhalen, dus het lossen ging ff wat tijd kosten. Toen de helft er uit was, de wagen omgedraaid en afgekoppeld. Na 3,5 uur was de trailer weer leeg. Na een bericht van de planning kon ik naar Speyer. Hier de kooiaap weer afgezet en afgetankt, toen eerst even pauze gemaakt. Inmiddels was ook bekend wat ik mocht gaan doen. Er moest woensdagmorgen geladen worden in Konz, hier dus nog naar toe gereden. Onderweg nog ff de pauzestaffel volgemaakt. In die tijd achter de stoelen gelegen, dan doe ik de ogen dicht en het is donker. Altijd fijn als je gaat liggen en gelijk in slaap valt. 45 min later ben ik begonnen aan het laatste stuk naar het laadadres. Na een uur hier de auto op de parking gezet en de tacho op nachtrust gedrukt. Woensdag om 4:30 uur aangemeld voor het laden, na bijna 3 uur was de trailer vol. Na het ophalen van de papieren snel op weg naar Castrop. Dit is binnen de 4,5 rijuren haalbaar. Alleen deze keer was ik genoodzaakt een pauze in te lassen. Kwam iets tijd te kort, dus op de laatste parking van de A45 pauze gemaakt. Nadat deze op de kaart stond, nog even de laatste 10 km naar Castrop. Hier om 12:30 uur de trailer aangemeld en tegen het dock gezet voor het lossen. Ik moest met een lege trailer richting Porta. Omdat er op dat moment geen lege vlakke trailer was, moest de trailer gelost worden. Later werd de planning veranderd en moest ik een volle aankoppelen voor Luxemburg. Maar deze was nog niet gearriveerd, dus moest er gewacht worden. Deze arriveerde nogal laat, ik ben dus maar in Castrop blijven staan voor de nacht. 's Avonds was het erg gezellig in de kantine door een aantal collega's met hun partners. Even alle facetten van ons werk besproken, wonderwel waren wij  allemaal met elkaar eens dat wij het met elkaar eens waren. Dat is toch wel uniek. Ook zijn wij allemaal wel tevreden bij de blauwe stichting. Na een kort nachtje kraaide de haan weer om 3:15 uur. Dus tijd om op te staan. Even tandjes poetsen en een natte lap om het gezicht. Een stief half uurtje later reed ik de poort uit. 4 uur later stond ik in Lentzweiler voor de poort. Na het aanmelden naar de losplaats. Hier moest ik ff wachten tot er plek was voor mijn lading. Na een uurtje waren de pallets gelost en eerst ff een begin gemaakt met de pauzestaffel. Inmiddels was het vervolg ook bekend, ik mocht richting België rijden. Het vervolg zou ik snel te horen krijgen. In Ath moest er geladen worden, na het laden moest ik de trailer afzetten in Kruishoutem. Hier even de tanken weer volgegooid, toen eerst maar ff gevraagd wat ik vrijdag mocht gaan doen. Dit werd een rit naar Sottrum en ik mocht gelijk wel vertrekken. Meestal is de trailer pas laat in de avond klaar, maar nu niet dus. De trailer was al klaar en ik had nog maar 10 min rijtijd. Dus de volgende morgen om 4:00 uur de auto weer aangeslingerd. De trailer aangekoppeld en op naar Duitsland. Na 7,5 uur rijden zonder vertraging aangekomen in Sottrum. Hier de trailer aangemeld en afgekoppeld tegen het dock. Toen ff een paar trailers voor de docks weggehaald. Daarna eerst maar even de pauzestaffel volgemaakt. In die tijd even gebruik gemaakt van de sanitaire voorziening. De planning had weer wat geregeld voor mij, ik mocht een trailer aankoppelen die bestemd was voor Gnm. Binnen mijn rijuren aankomen, ging niet lukken. Dus onderweg maar een plekje gezocht voor de nacht. Deze heb ik gevonden in Apen/Remels. Ik had gehoopt hier in het restaurant te kunnen eten. Hier was ik wel aan toe na  2 x thuisbezorgd en 2 x in de kantine eten. Maar helaas was eten in het restaurant niet mogelijk, wel kon je eten bestellen voor take away. Dus weer een avondje eten in de vrachtwaggel, leuk is het niet maar het is ff niet anders. Zaterdagmorgen het laatste stukje gereden naar Gnm. Hier het hele spul even door de wasstraat gehaald, dit was voor de trekker en de trailer wel ff nodig. Toen de trailer aangemeld en afgekoppeld op de parking. Daarna de papieren ingeleverd op kantoor, hierna ff een bakkie gedaan in de kantine. Hier waren meneer en mevrouw van S ook. dus nog even na zitten praten. Toen op naar Harns voor het weekend, maandag weer vertrekken met een rit Duitsland.

it past krekt net

Nog even de voorkant leeg prikken in Weiterstadt.

Mijn werk, mijn leven. week 46

 Een ritje waar bijna niks mis mee was!

losserdelos in Lelystad

Maandag rond 4:30 uur de chauffeurskaart weer tevoorschijn getoverd. Nadat de Tacho hem had opgeslokt op zoek naar trailer 4052. Deze was snel gevonden, dus snel aangekoppeld en toen op weg naar Waregem. Zonder noemenswaardige incidenten hier om 9:45 uur aangemeld, het lossen liep lekker vlot. Na 1,25 uur was de trailer weer leeg, eerst ff de binnenbak voorop gezet. Toen op naar Verhoek Kruishoutem, hier de trailer op de parking gezet. Toen de tanken gevuld met diesel, hierna me gemeld bij de planning. Al snel kwam de opdracht binnen, ik mocht een trailer aankoppelen die bestemd was voor Lelystad. Het was weer groot feest op de E17, het eerste ongeval was bij Gentbrugge. Deze was gemakkelijk te ontwijken via de E40 en de R4. Ook 20 min verloren voor de Kennedytunnel, toen reed alles weer lekker door. Tussen Klein Bareel en St. Jop in ' t Goor was ook een ongeluk gebeurd. Maar toen ik daar was, kon ik met 60km/u gewoon doorrijden. Op de grens de pauzestaffel volgemaakt. Lelystad kon pas dinsdagmorgen gelost worden, ik heb dus maar m'n nachtrust gemaakt op parking De Lepelaar. Dinsdag om 7:30 uur weer begonnen, 20 min later reed ik bij het losadres de weegbrug op. Na het wegen kon ik gelijk naar de losplaats, dus deuren open en snel tegen het dock. 15 min later werd de eerste pallet eruit gehaald. Een uur later was de trailer weer leeg. Toen eerst maar een bezem door de trailer gehaald, enkele big bags waren tijden het laden/lossen lek geraakt. Een kruiwagen troep later reed ik weer richting Gnm. Om 10:20 uur reed ik het terrein bij Verhoek op. Hier waren ze bezig met het laden van m'n vervolg rit. Maar dat ging nog ff duren, pas om 13:40 reed ik richting Speyer. Hier moest nog iets bijgeladen worden volgens het reisbureau. Later werd bekend dat ik daar niet hoefde te laden. Ben voor mijn nachtrust hier toch heen gereden omdat je in Duitsland na 18:00 uur bijna geen vrije parking meer vindt. Dit was om 17:00 uur ook al zo: ik heb 3 parkings gehad voor ik een plek had om mijn 45 min te maken. Om 21:15 uur drukte ik m'n Tacho in Speyer op rust. Woensdagmorgen na mijn nachtrust weer begonnen met rijden. Met een kleine vertraging stond ik voor Rheinfelden aan te schuiven voor de grens. Het duurde bijna 1,5 uur voor ik het douaneterrein opreed, eerst even een Id-kaart laten maken voor de Zwitserse tol. De papieren laten maken en af laten stempelen bij de zoll. Een half uur later reed ik Zwitserland in. Om 15:00 uur reed ik de bouwplaats op in Silenen. Ik zag gelijk dat het lossen lang ging duren. Er was weinig ruimte om de auto meer te zetten. Ook naast de trailer was weinig ruimte, de goederen zo veel mogelijk binnen neergezet. Na 3,5 uur was de trailer weer leeg. Toen de stelling afgebroken en de schotten weer in de trailer gezet. Donderdag moest er geladen worden in Singen Hier om 9:00 uur de trailer tegen het dock gezet, het laden ging lekker snel. Kreeg bijna geen kans om de zware kratten vast te zetten, want dan stond de heftruckchauffeur alweer klaar met het volgende krat. Iets meer dan een uur later zat alles in de trailer. Nadat ik de kooiaap weer had opgehangen, naar het kantoor voor de papieren. Na het zelf schrijven van een Cmr, kon ik aan de reis naar Terneuzen beginnen. Eenmaal op weg kreeg ik de opdracht om de kooiaap af te zetten in Speyer. 50 meter voor Verhoek-Speyer was de weg afgesloten, dit ivm brand bij de tankcleaning. Het spul de rondte ingegooid en via het vliegveld omgereden en weer werd ik tegengehouden door de politie. Maar toen hij zag waar ik naartoe moest, maakte hij ruimte voor mij. Na het afzetten en aftanken van de kooiaap, hier ook meteen de pauzestaffel volgemaakt. Toen mijn uren nog een beetje vol gereden en bij Autohof Rosi in Pfalzberg m'n nachtrust gemaakt. Hier mocht ik gewoon binnen eten in het restaurant/kantine. Het eten moest aan de bar besteld worden, maar werd wel geserveerd aan tafel. Ik had gekozen voor de truckerpfanne, dit bleek een goede keuze te zijn. Een goed gevulde pan met 3 soorten vlees, gebakken aardappelen en een salade. Na mijn nachtrust begonnen aan het laatste stuk naar Terneuzen. Op Heusden/Zolder nog even pauze gemaakt, zodat ik niet in tijdnood zou komen bij Antwerpen. Maar zonder problemen hier voorbij gekomen en zo reed ik 9:15 uur bij AC Rijnsberg het terrein op in Terneuzen. Ik mocht meteen tegen het dock aan, 45 min later ruimde ik de spanbanden en anti glijmatten al weer op. Van de planning mocht ik naar Zeewolde rijden, hier moest ik om 14:00 uur laden. Daar aangekomen eerst de schotten weer uit de trailer gehaald, zodat er snel met het laden kon worden begonnen. Om 15:45 uur reed ik richting Gnm, hier om 17:00 uur de trailer aangemeld bij deur 29. Ik mocht de trailer op de parking zetten. Toen nog ff de papieren ingeleverd op de planning. Daarna was het alweer tijd voor het weekend, maandagmorgen weer vertrekken richting Monsheim

klaar om te laden in Zeewolde

Mijn werk mijn leven. week 45

 Soms is het lossen een uitdaging, maar veiligheid boven alles.

Laden in Krefeld

Maandag tering vroeg de kaart weer in de tachograaf gedrukt. Toen op zoek naar mijn trailer voor een ritje Duitsland. Na het aankoppelen ff snel een koffie pakken in de kantine. Hier zat collega Arjan te wachten op zijn taxi. Hij moest om 2:30 uur in de kantine zijn, zodat hij mee kon rijden naar Castrop. Aangezien het al 2:30 uur was geweest, heb ik voorgesteld om met mij mee te rijden naar Castrop. Ik moest daar toch heen om een kooiaap op te halen. Al zijn spullen op het bed geknikkerd en toen snel op weg naar Duitsland. Na 3 uur rijden stonden wij op de parking in Castrop. Hij ging op zoek naar de sleutel van zijn auto en ik ging kijken of ik de kooiaap kon vinden. Al snel had ik hem gevonden. Toen de kooiaap achterop hing, was Arjan ook al daar met zijn auto. Snel de spullen ff omgooien, daarna richting Frankfurt om de eerste te lossen. Net na 10:00 uur was ik op de bestemming. Er moesten 16 rollen gelost worden bij een ziekenhuis. De infrastructuur bij een ziekenhuis is niet echt berekend op een grote vrachtwagen. Er moest dus een flink stuk gereden worden met de kooiaap. Het liep toch nog redelijk vlot met het lossen. 1,5 uur later hing de aap weer in de kettingen achterop de trailer. Nu nog ff de uitdaging om daar weer vandaan te komen. Dit werd nog eens extra bemoeilijkt door een omleiding, deze ging dwars door een woonerf. Niet echt de beste route, maar er zat niks anders op. Na een kwartier draaide ik de snelweg A5 weer op, nu op naar Verhoek in Speyer. Hier moest ik groupage voor Zuid Duitsland lossen. Hier om 14:15 uur de trailer tegen het dock gezet, na ongeveer 1:15 uur werd al gemeld dat het lossen al klaar was. Daarna ff de papieren gehaald en de uren vol gereden richting Ludwigsburg. Bij Autohof 24 in Bad Rappenau de nacht doorgebracht. Hier is het restaurant ook ingericht voor Take away menu's en de douches en het sanitair is gewoon te gebruiken. Dinsdagmorgen om 7:00 uur de motor weer aangeslingerd. Een uur later reed ik bij het losadres in Ludwigsburg het terrein op. Na een kwartier waren de 4 pallets weer gelost. Snel een bericht naar de planning met de vraag " wat mag ik gaan doen". Na een poosje kwam het antwoord: ik mocht groupage gaan laden in Konz. Bij Autohof Ramstein even pauze gemaakt, ook hier kun je eten meenemen. Tevens kun je hier de douches en sanitair gebruiken. Om 15:00 uur stond ik op de laadplaats, maar pas om 16:45 uur gingen de eerste rollen de trailer in. Het was wel erg gezellig in de rokershoek, elke 15 min stond er een groepje te roken en lag dus het laden weer stil. Om 18:00 uur deed ik de deuren weer dicht, maar nu ging ik Castrop niet meer halen met m'n uren. Dus onderweg maar een plekje gezocht. Woensdagmorgen om 4:00 uur weer begonnen met rijden. Na dik 3 uur rijden de trailer afgekoppeld in Castrop, toen op zoek naar een trailer met binnenbak. Deze aangekoppeld en ook een kooiaap er achter opgehangen. Deze had ik donderdagmorgen nodig bij het lossen in Wiesbaden. Maar eerst moesten er nog 126 rolletjes tapijt geladen worden in Krefeld. Net na 10:00 uur reed ik bij het laadadres de dam op. Na het afkoppelen van de luchtslangen en zo, de trailer met de voorkant voor de deur gezet voor de eerste rollen. Na een uurtje het spul weer aangesloten en de rest geladen via de achterkant. Om 12:15 uur zaten alle 126 rollen d'r in en de kooiaap er weer achter geknoopt. 10 min later reed ik hier weer vandaan, de lading was aangemeld voor de volgende dag. Dus maar een plekje dicht bij Wiesbaden gezocht. Bij Rasthof Bad Camberg was nog een plekje voor mij. Nu even een boerennacht maken, want er kon pas donderdagmorgen gelost worden. Donderdagmorgen om 7:00 uur het spul weer in beweging gezet. Na 45 min rijden reed ik de straat in waar gelost moest worden. 2 rijbanen waren vrij, het zou dus druk worden in de straat. Maar van de klant mocht ik op de stoep gaan staan, als er maar ruimte overbleef zodat de voetgangers er nog langs konden lopen. De stoep was breed genoeg, dus het hele spul op de stoep gezet. Toen in overleg met klant waar ik de rollen neer mocht leggen. Dit werd net door de poort van de inrit. De kooiaap paste er net door, als ik de mast niet te hoog zou doen. Na 10 min lag de eerst rol op zijn plek, nog 125 rollen te gaan. Maar wat een drukte hier, elke paar minuten stopte er een bus. Goed opletten dus dat ik niemand zou raken. De meeste mensen wachtten vriendelijk. Maar er waren ook een paar bij die gewoon over de rol of pen heen stapten. Gelukkig had ik een paar extra ogen in de vorm van de portier, hij hield alles mee in het oog. Nadat de eerste twee slagen waren gelost moest ik de trailer eigenlijk omdraaien. Maar de klant zei dat dat niet nodig was. Hij zette iemand in de trailer die de rollen naar achteren sleepte. Na 3,5 uur waren de 126 rollen gelost, zonder dat iemand gewond was geraakt. Nu mocht ik proberen het centrum uit te komen. 

Daarna naar Idstein om de kooiaap af te zetten, maar bij aankomst stond er al een collega te wachten. De kooiaap snel overgedragen aan de collega. Nu op zoek naar een parking om pauze te maken. Tijdens deze pauze kwam m'n vervolg ook weer binnen. Ik mocht richting Konz rijden, de verdere info zou later komen. Bij Wittlich bijna een uur stilgestaan in een file voor de baustelle daar. Waarom weet ik nog steeds niet, maar toen alles weer begon te rijden, ging het gelijk weer met volle snelheid. Dus ik zou met een uur vertraging in Konz aankomen, alleen werd de planning weer anders. Ik mocht nu deze dag nog gaan laden in Wiltz (L). Hier kwam ik  net na 19:00 uur aan. Na het aanmelden mocht ik gelijk naar deur 1 voor het laden. Het laden liep lekker snel, want om 20:15 zat alle groupage voor Duitsland in de trailer. Hier op de parking maar m'n nachtrust gemaakt. De volgende morgen na mijn nachtrust weer begonnen aan den arbeid. Mooi binnen de 4,5 rijuren de trailer aangemeld en afgekoppeld bij Verhoek in Castrop Rauxel. Toen eerst even onder de pomp, hierna in de kantine nog ff de corona besproken met wat Duitse collega's. Daarna mijn trailer aangekoppeld welke was bestemd voor Genemuiden. Deze trailer was door een collega geladen in Debrecen (H). Nu dus op richting Gnm, mooi op tijd weekend dus. Bij Mendel Beekbergen even de pauzestaffel vol gemaakt. Hier een gesprek gehad met iemand over mijn werk en mijn leven. Maar hierover later meer.

Mijn werk mijn leven. week 44

 Weer lekker beziggehouden door de planning

Laden in Konz

Maandagmorgen 2:30 uur ging de kaart weer in de Tacho. Eerst ff wat diesel in de tanken gegooid. Toen m'n blauwe vriend ff in het bad gedaan, dat werd wel weer eens tijd. De trailer hing al vanaf vrijdag achter de trekker. Net na 3:00 uur reed ik de dam af in Gnm. Lekker rustig op de weg op dit tijdstip. De meeste mensen liggen nog in hun bed, iets wat ik ook nog wel ff had willen doen. Maar de plicht roept, dus op tijd aantreden dan maar. Er moest voor 7:00 uur geleverd worden in Porta Westfalica, dus vol gas daar naar toe dan maar. Om 6:30 uur aangemeld bij de klant: 'mooi op tijd chauffeur, zet de trailer maar op de parking, dan vinden wij hem vandaag wel'. Zo gezegd zo gedaan, hier weer een lege trailer/container aangekoppeld. Hiermee moest ik gaan laden op het Chemiepark in Marl. Nadat ik mij had aangemeld met het hele spul de weegbrug op. Nadat de bon uit de printer was gekomen, op zoek naar Gebäude 2139. Hier opnieuw aangemeld en weer op zoek naar de laadlocatie. Wel fijn dat alles goed staat aangegeven daar, alleen waren ze overal met werkzaamheden bezig. Gelukkig had ik een routebeschrijving gekregen. 3 van de wegen waar ik langs moest rijden van het Versand Büro waren afgesloten. Na enig zoekwerk toch op de laadplaats gekomen. De gestresste heftruckchauffeur stond al naar mij te zwaaien, hij had nogal haast denk ik. Hier moest ik 15 pallets laden, met een totaalgewicht van bijna 20 ton. Zware jongens dus, maar ik had een container mee dus geen probleem. De eerste 5 pallets stonden snel in de trailer. Toen stond hij alweer te zwaaien. Heb dus maar ff gevraagd wat er aan de hand was. Het bleek dat ik de pallets moest afbinden; nog nooit meegemaakt afbinden in een container? 'Da's nieuw zeker?'vroeg ik hem. 'Ja meine Chef wollte dass'. 'Nah schön dan mach ich daß, dass ist kein probleme für mich'. Even snel 5 spanbanden getrokken dus. Toen wilde hij nog 2 spanbanden hebben om deze achter de laatste pallets te doen. En stang zou niet helpen zei hij, die spanbanden waren ook onzin. De pallets stonden tegen de deuren aan, dus die konden geen kant op. Maar hij is de baas dus vooruit dan maar. Tot m'n verbazing deed hij ze niet kruislings, maar gewoon enkel aan elkaar gekoppeld, dat helpt dus geen fuck. Nadat alles was afgebonden, snel de deuren dicht. Nu weer op zoek naar de weegbrug, mooi binnen de 40 ton. Dat zou dus geen probleem opleveren bij de portier. Maar eerst ff weer naar het loket om de papieren te halen. Bij de portier was het gewicht geen probleem, maar wel er geen plompe op zat. Ik antwoordde dat dit niet nodig was omdat de vracht voor Luxemburg bestemd was. Hij zei dat er op alle containers eentje moest. Toen ik antwoordde dat deze container voor ons een gewone trailer is, kon hij om dit antwoord niet lachen. Maar z'n collega lachte er wel om en van hem mocht ik wel doorrijden. Hij deed de slagboom, terwijl zijn collega onderweg was naar de telefoon om het na te vragen. Je hebt er echt mensen bij die gewoon hun gelijk willen hebben. Nadat de slagboom werd geopend op naar Luxemburg, hier moest dinsdagmorgen om 7:00 uur gelost worden. Onderweg net voorbij Verviers m'n nachtrust genoten. Dinsdagmorgen om 6:45 uur aangemeld in Lentzweiler, en ik mocht redelijk snel tegen het dock. Toch duurde het meer dan een uur voor er werd begonnen met lossen. Ook kostte het 1 uur om 15 pallets te lossen. Daarna op naar Wiltz om daar  te laden voor Avelgem en Oostende. Hier was het erg druk, het duurde 1,5 uur voor ik aan de beurt was. Maar na een uur zaten de 164 rollen in de trailer. Na het in ontvangst nemen van de Cmr's op naar Avelgem. Hier rond 17:30 uur aangekomen, gelijk kon ik naar de losplaats. Snel werden de 44 rollen voor dit adres gelost. Na het lossen naar Verhoek in Oostende, hier het stukgoed voor de UK aangemeld. De trailer mocht worden afgekoppeld op de parking. Toen zaten de 15 diensturen voor deze dag er weer op. Woensdagmorgen net na 7:00 uur mij aangemeld via de app bij de planning. Eventjes later was er al antwoord, ik mocht een lege trailer aankoppelen. Hiermee kon ik gaan koppelen in Tielt, met deze trailer kon ik naar Kruishoutem. Daar de trailer afgekoppeld op de parking, toen naar binnen om te vragen wat ik mocht gaan doen. Dit werd omkoppelen in Wielsbeke, met die trailer mocht ik naar Tilburg. Daar moest de volgende dag om 8:15 uur gelost worden. Dat zou dus een kort dagje worden en een hele lang nacht. Maar toen ik op weg was naar Wielsbeke, kreeg ik bericht dat ik terug moest komen. Er was een spoedrit naar Castrop, dus het spul weer omgekeerd. De lege trailer omgeruild voor een volle, toen als een speer naar Castrop. Hier om 16:30 uur de trailer aangemeld en afgekoppeld op de parking. Toen kon ik op nachtrust. Ook geen lange dag maar beter dan de eerst rit die ik had gekregen. Shit happens het is niet anders. 's Avonds ff met een collega Bart gezellig gegeten bij Külpmanns. Toen was net het nieuws bekend dat de restaurants in Duitslands vanaf 2 november moeten sluiten. Meteen las ik dat je vanaf maandag bij veel Autohöfen weer eten kunt afhalen. Donderdagmorgen om 5:30 uur op zoek naar m'n papieren voor de rit van deze dag. Na enig zoeken deze gevonden en daarna op zoek naar de trailer. Deze erachter geknoopt, nu vol gas naar Verhoek Speyer. Hier de trailer tegen het dock gezet. Na een anderhalf uur was deze weer leeg. Toen werd gevraagd en of ik een lege trailer voor het dock wilde zetten. Ik heb de trailer maar afgekoppeld en van de parking een andere aangekoppeld. Hiermee mocht ik vrijdagmorgen gaan laden in Konz. Rond 16:30 uur draaide ik daar de parking op. Een half uur later kwam er nog collega aan, we hebben maar besloten om samen bij de pizzeria te gaan eten. Vrijdagmorgen om 4:30 uur aangemeld en ik mocht gelijk voor dock 2. Er zou om 5:00 uur worden begonnen, maar 45 min later werd pas de eerste rol in de trailer gereden. Na 1,5 uur laden zat de 21 ton vracht er weer in. Dus deuren dicht en richting Castrop. Door drukte op de weg duurde de reis dit keer 5 uur, normaal kan ik dit altijd binnen 4,5 rijuren halen. In Castrop mocht gelijk de trailer tegen het dock gezet worden. M'n vervolgrit was inmiddels al geladen, daardoor reed ik binnen 20 min al richting het weekend. In Gnm eerst in de korte rij voor de wasstraat, na het wassen de trailer aangemeld en afgekoppeld. Toen nog ff de tanken gevuld, daarna was het weekend. Maandag rond 3.00 uur weer vertrekken met 3 adressen Duitsland.

Tanken weer vol

Mijn werk mijn leven.Week 43

 De planning had de week weer mooi vol gestopt.

De eerste blikken doos van deze week!

Na 3 weken vrij maandagmorgen weer begonnen aan den arbeid. Eerst de auto weer ingericht met overlevingspakketten voor een week. Toen op zoek naar spanbanden die de collega die op mijn auto had gereden, niet had aangevuld. Toen ik deze gevonden had op zoek naar m'n trailer. Deze aangekoppeld en gecontroleerd en zo kon ik aan mijn reis beginnen naar Zwaagdijk. De planning vond dat ik rustig aan moest beginnen, dus in een rustig tempo naar het losadres gereden. Na het aanmelden kon ik gelijk naar deur 42. Daar de 32 pallets zelf gelost, het moest wel ff goed gebeuren natuurlijk 😇. Toen dit klaar was de papieren laten ondertekenen. Inmiddels was het vervolg ook al bekend. Dit was geen verrassing voor mij, hier had ik al op gerekend. Er moest gekoppeld worden in Heerhugowaard. Bij aankomst daar stond waarachtig m'n koppeltrailer al startklaar. Dus de ene eraf en de andere erop en weer rustig aan richting de basis. Onderweg nog ff gewerkt aan de pauzestaffel. Net voor 14:00 uur de trailer aangemeld en afgekoppeld op de parking. Toen op zoek naar een lege trailer, wat nogal een uitdaging was. In overleg met deur 69 een trailer aangekoppeld die op het laadplan stond. In Gnm 25 pallets geladen samen met nog 2 collega's. Deze vracht moest gelost worden in Zwolle. In Zwolle weer de pallets zelf gelost, de reden is wel bekend denk ik😇. Hierna weer op naar Gnm, daar zou het weer gedaan zijn voor deze dag. Geen dikke dag maar het was ff niet anders. Dinsdagmorgen net voor 4:00 uur weer een volle trailer aangekoppeld. Nu voor een rit met 2 adressen Duitsland. Net na 7:35 uur aangemeld in Herford. De trailer tegen het dock aangezet, gelijk werd er begonnen met lossen. De eerste slag was snel gelost, maar toen moest er ff gewacht worden omdat de lage heftruck op dat moment gerepareerd werd. Voor de tweede slag gelost kon worden, moest deze klaar zijn. Er moest gewacht worden tot deze klaar was, voor er begonnen kon worden om de tweede slag te lossen. Toch viel het niet tegen, want net voor 9:00 uur deed ik de deuren weer dicht. Mooi binnen m'n 4,5 rijuren reed ik in Lauenau de parking op. Hier even een lekkere strammer max naar binnen gewerkt. Toen ik het eerste uur van de pauzestaffel op de kaart had gezet, snel weer verder naar Verhoek Europe in Rietz. Hier zonder vertraging om 14:00 uur aangemeld voor het lossen. Normaal kunnen we hier afkoppelen, maar nu moest ik hier lossen. Dit omdat ik de container woensdag nodig had om te laden in Pritzwalk. Na 1,5 uur lossen deed ik de deuren weer dicht. Toen eerst de pauzestaffel weer ff bijwerken. Na de pauze de uren vol gereden richting Pritzwalk. Bij Autohof Herzsprung m'n nachtrust genoten, na 14 uur nachtrust weer begonnen te rijden. Na een klein half uurtje stond ik bij het laadadres, bij het aanmelden kreeg ik een pieper mee. Dus moest er gewacht worden, bij terugkomst bij de wagen had ik een nieuwe bericht. Ik moest een ander referentienummer laden, dus weer terug naar het loket om dit te veranderen. Om 10:00 uur begon de pieper die ik mee had gekregen te trillen, dus tijd om te gaan laden. Een uur later deed ik de deuren weer dicht, toch gelukt om eerder te laden. Dat is ook wel eens anders geweest. Met de volle trailer weer richting Rietz. De container daar afgekoppeld en weer een andere container aangekoppeld. Met deze container waren ze nog bezig leeg te halen. Hiermee moest ik gaan laden in Weferlingen, mijn laadtermijn was 17:00 uur, mooi op tijd aangemeld op het laadadres. Toch duurde het tot 18:00 uur voor ik mocht gaan laden. Een uurtje later stond ik weer op de weegbrug. Na het halen van de papieren op naar Apeldoorn. Bij maxi Autohof Lauenau was nog mooi een plekje voor mij, dat viel mij niet tegen om 21:30 uur. Donderdagmorgen na mijn 9 uur nachtrust weer vertrokken. Om 9:50 uur stond ik in Apeldoorn tegen het dock, het lossen ging weer lekker snel. Net voor 11:00 uur reed ik richting Winterswijk, hier moest geladen worden voor Hasselt. Hier liep het laden ook lekker snel en 45 min later kon ik de de papieren alweer ondertekenen. Nu naar Hasselt. Na 1,45 rijuren werd de eerst rol al uit de trailer gehaald. Na het lossen eerst de pauzestaffel ff bijgewerkt. Hierna naar Gnm om de lege trailer in te ruilen voor een volle. 

Lossen in Apeldoorn met blikken doos nr 2.

15 min na aankomst in Gnm reed ik de poort al weer uit. Nu de uren vol rijden naar patattenland, bij Hank de plaatselijke horeca ff gesponsord. Vrijdagmorgen om 5:00 uur begonnen aan het laatste stuk richting Moeskroen. Net voor 8:00 uur hier aangemeld voor het lossen. Eerst ff de weegbrug op, daarna tegen de oprijbrug om te lossen. Om 9:15 uur stond ik weer op de weegbrug, toen op naar Deerlijk om te laden. Ik was net te laat in Deerlijk, een collega was net voor mij gearriveerd. Hij moest eerst lossen voor ik geladen kon worden, dus ff de trailer uitgeveegd om de tijd te doden. Na een uur mocht ik gaan laden en na 1,5 uur zaten de 162 rollen in de trailer. Na een bericht verzonden te hebben naar de planning richting Kruishoutem gereden. In Kruishoutem eerst even een begin gemaakt met de pauzestaffel. Inmiddels was ook bekend wat ik met de volle trailer moest doen. Deze heb ik afgekoppeld en een andere aangekoppeld. Met deze trailer mocht ik naar Gnm komen. Zonder vertraging Antwerpen voorbij gekomen, dat op een vrijdagmiddag. Bij Hank even pauze gemaakt, mooi ff tijd om een stofdoek door de cabine te halen. Na het poetsen het laatste stuk gereden. Om 18:30 uur kon ik aan m'n weekend beginnen. Maandag met de trailer uit Kruishoutem naar Porta Westfalica. Daar ontkoppelen met een lege trailer, met deze gaan laden in Marl. In Marl laden voor Lenzweiler (Lux). De maandag weer lekker vol dus. 

Lossen in Moeskroen via oprijbrug.

  

Waar maken wij ons in godsnaam druk om?

 Waar maken wij ons in godsnaam druk om?

Normaal gaan wij rond deze tijd op vakantie in een land waar het lekker warm is. Maar dit jaar is alles ff anders: door Covid-19 geen buitenland voor ons. Dus lekker thuis klusjes doen en een weekje in een vakantiehuisje op de Veluwe. Het is niet mijn ideale vakantie, maar het is ff niet anders. Vakantie naar het buitenland is te riskant vind ik persoonlijk. Dus geen uitgebreide blog, maar een paar dingen die mij opvielen deze week.

Afgelopen maandag las ik in het nieuws dat een aantal mensen op vakantie ging naar Italië. Bij aankomst op het vliegveld in Italië bleek dat een aantal mensen besmet waren met Corona. Daarom mocht men de luchthaven niet verlaten en moesten ze daarom weer terug naar Nederland. De terugvlucht zou pas de volgende dag zijn. Nu waren deze mensen kwaad omdat ze de hele nacht op de luchthaven moesten blijven. En nog bozer waren ze dat ze maar één flesje water en een droog broodje hadden gekregen. Waren deze mensen dan niet op de hoogte van de risico's? Ik vind het gewoon stom dat je naar het buitenland gaat, terwijl je weet dat op elk moment de kleur van het land kan veranderen. Ik heb echt geen medelijden met deze mensen, het is hun eigen domme schuld.  

Afgelopen week kwam ik op social media diverse keren het bericht tegen dat je als chauffeur naar elk land mag rijden ongeacht de kleur van het land. En dat wij als chauffeur zijnde bij terugkomst niet in quarantaine hoeven. Ook stond in dat bericht dat wij in het weekend als wij vrij zijn, niet naar Duitsland mogen om te tanken of te winkelen. Tenminste niet zonder een negatieve Corona uitslag die niet ouder is dan 48 uur. De conclusie was dat wij als chauffeurs dan wel supermensen moeten zijn. 

Grote onzin natuurlijk dat wij, de chauffeurs, supermensen zijn. We doen wat wij moeten doen, het is tenslotte ons werk. We proberen de economie draaiende te houden met het werk waar wij van houden. Je kunt je boodschappen en benzine of diesel toch ook lokaal halen? Zo steun je de plaatselijke middenstand, zodat ook zij nog een bestaansrecht hebben. 

Wees blij dat we nog kunnen en mogen rijden!

Waar maken wij ons in godsnaam druk om? 

                               

Mijn werk mijn leven. week 39

Kort maar krachtig,

's Avonds lossen in Uldum (DK)

Maandagmorgen eerst ff een bezoek gebracht bij de huisarts. Had vorige week een klein ongelukje gehad bij het lossen. Nogal wat last van m'n ribbenkast, ff laten checken bij de Pil. Niks ernstig alleen wat gekneusde ribben, gewoon een pil slikken en weer door! Toen op hûs aan en de spullen ingepakt en naar Gnm. Hier om 11:30 uur de kaart weer in de tacho gestoken, toen de trailer er achter gebonden voor een rit naar Denemarken. Bij Rosi Autohof Elsdorf een een warme hap naar binnengewerkt. Zo als altijd was het weer dik voor mekaar, het is en blijft een best stekkie. Hierna proberen met zo weinig mogelijk tijdverlies Hamburg voor bij te komen. Dit lukte ook nog goed ook, heb hier nog geen 5 min tijd verloren. Na de Deense grens ff de pauzestaffel vol gemaakt. Net na 22:00 uur reed ik in Uldum het terrein op. Na het aanmelden kon ik gelijk naar m'n losplaats. 20 min later kwam collega Rob hier ook aan, hij moest om 0:00 uur lossen. Hij was dus iets te vroeg en moest zich om 23:00 uur maar weer melden. Dus ff gezellig zitten kletsen tot die tijd. Om 23:00 uur kon hij ook gaan lossen en om 23:40 uur waren wij beiden gelost. Toen zijn wij weer uit elkaar gegaan, hij moest de volgende dag nog 2 adressen lossen. Ik mocht de volgende dag groupage gaan laden in Herning. Ik moest nog een plekje zoeken voor de nacht, deze vond ik 15 min voor m'n eerste laadadres. Dinsdagmorgen om 9:15 uur weer begonnen, eerst naar Ikast waar ik trailer moest wisselen. Het eerste laadadres was in Herning, toen dit geladen was op naar Ikast-Bording. Toen deze geladen was richting Gram, hier het laatste adres geladen.Om 14:15 uur had ik het gebruikelijke rondje groupage geladen. Nu op naar Sottrum om de spullen te lossen, de vermoedelijke aankomsttijd was 19:00 uur. Alleen door de Baustelle bij Hamburg werd dit bijna 2 uur later. Bij Rosi Elsdorf samen met collega Dennis even een warme hap naar binnengewerkt. In Sottrum de container leeg laten trekken omdat ik de volgende deze weer nodig had en er geen lege op de parking stond. Om 22:25 uur was de trailer leeg, dus het laden zou de volgende dag een uurtje later worden. Woensdag om 7:10 uur weer begonnen te rijden naar m'n laadadres in Wietzendorf. Na het aanmelden moest er eventjes gewacht worden, dit omdat er iemand op de losplaats stond. Toen die eenmaal weg was, was de trailer snel vol. Nog even de papieren gehaald bij het loket en toen snel naar Coevorden om te lossen. Op Haselünne een strammer max naar binnen gewerkt. Voor het losadres in Coevorden had ik 2 straatnamen, eentje van de planning en een op de Cmr. Ik ben dus bij beide adressen geweest. Toen ik eenmaal op het juiste plaats was, kon Ik ook snel tegen het dock om te lossen. Na het lossen moest hier in de buurt ook gekoppeld worden. De trailer was al geladen toen ik aankwam, dus de lege op de parking gezet. De volle aangekoppeld en op naar Gnm, hier eerst ff met het hele spul de wasstraat in. Toen de auto weer glom, de trailer aangemeld en afgekoppeld. Toen was het voor deze dag weer einde oefening. Donderdagmorgen na m'n 11 uur nachtrust weer gestart, de papieren gehaald en op zoek naar mijn trailer. Na het aankoppelen de lading gecontroleerd, toen snel op weg naar Sottrum. Hier moest een deel van de lading gelost worden. Door de rit van vorige week had ik voor deze week niet veel rijtijd meer over van de 2 wekelijkse rijtijd. Toen ik 's morgens vertrok uit Gnm had ik nog maar 9,5 rijuren over. De planning moest dus iets verzinnen om mij weer in Gnm te krijgen. In Sottrum de trailer aangemeld en gedeeltelijk laten lossen. Het volgende adres achter op de trailer laten leggen, zodat het lossen gemakkelijk zou zijn in Hamburg. Inmiddels was ook bekend hoe de planning het ging oplossen. Collega Rob die geladen had voor Coevorden, zou de rit van mij overnemen. Hij zou de laatste 2 adressen in Hamburg en Kiel gaan uitlossen en ik zou Coevorden gaan lossen. Hij zou rond 11:15 uur aankomen in Sottrum, zo had ik dus nog ff tijd om de tanken te vullen met brandstof. Op de aangegeven tijd reed collega Rob het terrein op, dus ff trailer wisselen. Hierna samen even koffie gedronken. Na de 45 min break op naar Coevorden. Maar weer via Cloppenburg gereden, daar is nog steeds een omleiding ivm wegwerkzaamheden aan de B72. Maar verderop bij Meppen is de B402 weer geheel open, dus geen omleiding meer. Rond 15:30 uur aangemeld in Coevorden, hier kon ik weer naar hal 12 rijden om te lossen. Na 45 min lossen was de trailer weer leeg, ook werd de trailer weer schoongeveegd door de heftruckchauffeur. Dit maak je niet vaak mee dat dit gedaan wordt door het bedrijf waar je moet lossen. Daarna ff 45 min pauze gemaakt en de planning gevraagd wat ik mocht gaan doen. Dit werd wederom koppelen in Coevorden, hierna kon ik naar Gnm komen. De trailer afgezet op de parking, tevens even de tacho uitgelezen. Hierna was het tijd voor mijn weekend. Geen hele spectaculaire week, maar je kunt niet altijd een 6 gooien. Na het leeghalen van m'n auto snel naar huis.

Lossen in Coevorden

Mijn werk mijn leven. Week 38

Dikke rit Zuid Frankrijk!

Even een dockleveller uitgraven in Eauze

Maandagmorgen om 3:30 uur begonnen met het aankoppelen van de trailer, ook moest er een kooiaap mee deze week. Nadat dit gedaan was eerst de tanks nog ff een beetje bijgevuld en de kooiaap nog 9 ltr brandstof gegeven. Toen kon ik vertrekken voor mijn rit naar Zuid-Frankrijk. Deze week stonden er 12  adressen op mijn ritlijst, in België moesten nog 2 adressen worden bijgeladen. Voor vertrek gekeken of hiermee rekening was gehouden bij het laden, dat was het geval. Ik heb alleen nog wat extra liggers in de trailer gelegd. Toen als een speer richting Diest, om daar totaal 11 colli voor 2 adressen te gaan laden. Hier rond 7:15 uur aangemeld en gekeken wat ik moest laden. Toen de trailer opengetrokken en liggers geplaatst, zodat de lengte goederen schadevrij vervoerd konden worden. Na een uur zat de zijkant weer dicht, nu op weg naar het eerste adres in Pau. Dit zou nog dik 14 uur rijden zijn, maar dat werden totaal bijna 16 rijuren. Op de A1 tussen Arras en Parijs bijna 2 uur stil gestaan, omdat er een collega overdwars over 3 rijbanen lag. Na 2 uur was er een rijbaan vrijgemaakt, zodat wij weer langzaam op gang kwamen. Hierdoor kwam ik ook op een ongunstig tijdstip aan bij Parijs, maar ja wat is een gunstig tijdstip bij Parijs. Toch nog net binnen mijn 10 rijuren Parijs voorbij gekomen, toen maar een parking opgeschoten voor m'n nachtrust. Dinsdag om 3:00 uur weer begonnen met rijden. Er moest deze dag alleen Pau worden gelost, want de volgende dag moest er om stipt 8:00 uur gelost worden. Om 14:15 uur reed ik in Pau het terrein bij de klant op, hier moesten 2 rollen kunstgras gelost worden. Dan is het handig als je een pen kooiaap mee krijgt, maar ik had een lepel-aap mee omdat achter deze trailer geen pen-aap past. Met kunst en vliegwerk de rollen gelost. Na een handtekening en een vriendelijk ooievaar, snel op zoek naar een geschikte parking. Hier had ik nog 30 min rijtijd voor over, dus enige haast was er wel. In de buurt geen geschikte Routier gevonden, dus maar de peage weer op geschoten. En ja wie vroeg begint staat vroeg stil, om 15:33 uur drukte ik de tacho op rust. De volgende dag nog 1:15 uur rijden naar de volgende, dus een boerennacht gemaakt van dik 15 uur. Om de tijd nuttig te besteden heb ik alle adressen ingevoerd in de tromtrom, zodat ik de verrassingen die ik tegen zou komen, van te voren kon proberen op te lossen. Zo ook het volgende adres, dit moest een rue wezen, maar was een allée. En als ik de naam van het Chateau invoerde, kwam ik in een andere plaats uit. Dus de CS van de firma ff aan het werk gezet en het bleek idd dat het de allée moest zijn. De volgende dag stipt 8:00 uur reed ik de parking op bij de klant in Eauze, hier was nog niemand aanwezig. Dus maar even een belletje gedaan met de contactpersoon, deze was onderweg en zou rond 9:00 uur aankomen. Dit gaf mij de gelegenheid om rustig de Dockleveller uit te graven. Door ruimtegebrek waren hier allemaal goederen opgezet. Toen kwam ik er achter dat ik dat ding er zelf niet ging uit krijgen. Maar dit was blijkbaar bekend want net voor 9:00 uur werd een Manitou afgeleverd. Een kwartiertje later stond het brok ijzer bij de klant in de schuur. Nu weer alle spullen in de trailer en beide zijkanten weer dicht knopen. Daarna even 2 uur binnendoor sturen over de RN 124 naar het vliegveld in Blagnac bij Toulouse. Hier moest een ind-deur gelost worden, alle gegevens stonden op de CMR behalve het huisnummer. Gelukkig stonden er maar 4 gebouwen in deze straat, dus ff bij alle gebouwen langs gewandeld. Wonder boven wonder wist niemand van een port Industriëlle, dus maar gebeld met de contactpersoon. Deze stuurde iemand naar mij toe om mij te gidsen naar het losadres. Dit was bij het eerste gebouw waar ik gevraagd had of ik daar toevallig moest wezen. Ik moest hiervoor door 2 slagbomen rijden, deze waren niet berekend op het gebruik door een vrachtwagen. De eerste paste ik maar net doorheen, de tweede was een ander verhaal. Deze zat precies in de bocht, zodat ik er niet recht doorheen kon. Dus via de poort van de Gendarmerie gereden. Na 1,5 uur wachten/lossen reed ik richting het volgende losadres. Na 45 min rijden kwam ik aan in St Foy-d'Aigrefeuille, hier ging het lossen lekker snel. Binnen 45 min reed ik weer richting de snelweg. Soms lijken de wegen op de kaart beter dan ze zijn. Zo ook nu, met veel moeite na 1 uur de snelweg bereikt. Het volgende adres was weer een serieus eind sturen, dit was Callian,  een dorpje in de bergen boven Fréjus. Donderdagmorgen om 9:00 uur reed ik dit plaatsje binnen. Ondertussen had ik al 10 keer geprobeerd de klant te bellen. Alleen lukte dit nooit, na wat later bleek hadden zij al 3 dagen geen telefoon en internet. Dus alle berichten over de levering kwamen niet aan. De straatnaam was niet te vinden in dit gehucht, maar het was een dorpje verder de bergen in. Op aanwijzing van collega Arjen S. een parking gevonden dicht bij het losadres. Het adres zelf was met de vrachtwagen niet bereikbaar, zijn adviezen opgevolgd om de rest met de kooiaap te doen. Het zou sowieso een uitdaging worden om daar te komen. Dus het pakket van 5 mtr op de lepels van de kooiaap geknoopt en op weg naar de losplaats. Ik had voor deze rit een nieuwe terberg kooiaap meegekregen. Bij de vorige adressen had ik al gemerkt dat er niet veel kracht in de aandrijving zat. Nu kwam dat helemaal uit: bij een stijging van geschat 5% sloeg de motor al een paar keer uit. Verderop zou het volgens mijn collega nog steiler worden. Ik ben dus weer terug gereden naar de auto. Dit probleem mocht de planning voor mij oplossen. Op het moment dat ik er helemaal klaar mee was, kwam iemand aanrijden. De mevrouw vroeg in het Nederlands of ik spullen voor hun bij mij had. Ik gaf aan dat wanneer haar achternaam …. was, ik idd goederen voor haar bij mij had. Dit klopte en ze zei dat de goederen naar boven moesten. Op mijn antwoord dat dit niet ging, keek ze mij een beetje raar aan. Ze gaf aan dat het mijn collega wel gelukt was. Ik zei dat dit klopte, maar dat de goederen niet geheel schadevrij aangekomen waren. Toen ging haar telefoon. Het bleek de opdrachtgever te zijn, die kwam melden dat ik onderaan de berg stond met hun goederen. Na enig overleg de goederen gelost op een bouwterrein vlakbij. De buurman had een Manitou en hij zou het pakket naar boven brengen. Dit alles kostte mij bijna 3 uur kostbare diensttijd. Het volgende adres was Saint Raphaël bij Fréjus. Hier moesten 8 van de 11 collie gelost worden die ik in Diest had geladen. Om net voor 13:00 uur stond ik bij de klant voor de deur, ook hier was niemand aanwezig. Ik ben dus maar begonnen met lossen en 30 min later zat de trailer weer dicht. De planning gevraagd of ik zonder handtekening mocht lossen. De planning ging overleggen met de opdrachtgever. Het antwoord was dat de klant er met 15 min zou zijn, maar na 45 min toch zonder handtekening weggereden. Hierdoor werd het nog een uitdaging om voor 17:30 uur de volgende in Vitrolles te bereiken. Om 17:20 uur reed ik hier het terrein op en 15 min later reed ik er ook alweer vandaan. Inmiddels was ook bekend geworden dat mijn laatste adres van deze rit mee retour kon naar Gnm. Dit scheelde weer een paar uurtjes, dat ik vroeger aan de retourreis kon beginnen. Vrijdagmorgen om 7:00 uur stond ik bij de volgende adres in Les Mages voor de deur, een gok die goed uitpakte deze keer. Volgens Google zou dit bedrijf pas om 8:30 uur geopend zijn, maar toen ik aankwam was er al veel bedrijvigheid. En zo was de 15 kg die hier achtergelaten moest worden snel gelost. Nu op naar Montelimar, hier moest gelost worden bij een Leclerc Supermarket met het bekende logo. Maar toch presteerde ik het om er driemaal voorbij te rijden. Stupide que je suis, zal ik maar zeggen. Toen ik er eenmaal was, waren de goederen snel gelost. Net voor Le Pouzin nog ff pauze gemaakt. In Le Pouzin moest één pallet gelost worden bij een DC. Na 30 min wisten ze waar deze pallet heen moest en 5 min later maakte ik de trailer al weer dicht. Nu op naar wat het laatste adres was geworden. Dit was in St Etienne. Voor de zekerheid Google even geraadpleegd of het adres klopte wat op de CMR stond. En dat was idd het geval. Alleen zat het bedrijf al een aantal jaren op een andere locatie. Dit was een kleine 5 km verderop. Na aankomst op het juiste adres de deuren en de zijkanten open gemaakt om zo snel mogelijk de 4 rollen kunstgras te lossen. Deze waren mooi verdeeld over de hele trailer. Na een 30 min lossen kon ik de neus richting het noorden zetten. Dit was nog 1000 km rijden, dus snel die kant op. Toch nog zonder problemen tot net voor Dijon gekomen. Dus ijs en weder dienende moest het lukken om binnen mijn rijuren in Gnm aan te komen. Na een slechte nachtrust weer veel te vroeg wakker. Omdat ik pas om 4:15 uur weer kon beginnen met rijden, ff tv gekeken op de telefoon. Je moet toch wat om de tijd te doden. Na mijn 9 uur nachtrust weer begonnen met rijden, tussen Nancy en Metz een parking op gedoken voor een uurtje slapen. Na 45 min werd ik spontaan wakker, dus benen uit bed en gas d'r op. In Luxemburg de tanks even gevuld met bijna 800 liter diesel en even het verbruik uitgerekend. Ik kwam uit op 1:4,5 km. Dat zijn mooie verbruikscijfers!  Bij Maastricht was de A2 afgesloten ivm werkzaamheden, dus moest er omgereden worden via Heerlen. Dit kostte weer wat extra rijtijd die ik eigenlijk niet had. Ik kwam 15 min over m'n rijtijd aan in Gnm; net voor 16:30 uur reed ik bij de firma door de slagboom. Als je om deze tijd binnenkomt, is het een uitdaging om een plekje voor de trailer te vinden. De trailer maar ergens gedropt waar ik vond dat hij goed stond. Om 17:00 uur kon ik aan mijn weekend beginnen. Conclusie van deze week:  bijna 4000 km en 6 volle werkdagen.

Gas d'r op, op hûs an!