De laatste werkweek van dit jaar.
Deze week begonnen met wat ik vrijdag verzaakt had. Eerst de diesel bijgevuld, hierna mijn blauwe vriend door de wasstraat gehaald. Na wat zoekwerk de goede trailer gevonden en na het aankoppelen op naar Verhoek Rietz. Hier rond 13:30 uur de lading aangemeld. Tijdens het lossen enkele trailers op de parking gezet. Na 2 uur lossen was de trailer/container weer leeg. Toen nog een stuk opgereden naar m'n laadadres voor de volgende dag. Om 6:30 uur aangemeld in Pritzwalk, alleen was de Wareannahme nog gesloten. Het bleek dat diegene zich had verslapen, dus noodgedwongen wachten. Een uur later liep ik met de pieper naar de auto. Om 8:45 uur mocht ik naar dock 13 om te laden. 45 min later reed ik richting Duisburg, hier moest de container worden afgezet bij de DUSS terminal. Doordat het laden bijna 2 uur later begon, liep de planning van deze dag in de soep. Rond 19:00 uur meldde ik de container aan in Duisburg. Hier was het erg druk, zodat het allemaal een uur duurde. Geprobeerd in de buurt van de DIT terminal een parkeerplek te vinden. Dat dit een probleem zou worden dacht ik al, maar met nog 5 min diensttijd op de klok nog een plekje gevonden. Niet alles kunnen doen wat de planning wilde, dus woensdag de rest van de planning maar proberen te doen. Woensdagmorgen om 6:00 uur geprobeerd mij bij de terminal aan te melden. Maar het duurde meer dan een uur voor ik het papier had voor een lege container. Ik ben hier heel vaak geweest, zo druk heb ik het nog nooit gezien. Dan helpt het natuurlijk ook niet dat er maar 2 loketten open zijn. Als men dan ook nog eens niet al te snel werkt, loop je al snel vertragingen op. Daar kwam nog bij dat ik ook nog eens 45 min moest wachten voor er een lege container op het chassis stond. Alles bij elkaar duurde dit dik 2 uur. Na het opzetten snel naar Castrop, waar een volle trailer op mij stond te wachten. Om 9:00 uur de container geruild voor een volle mega trailer. Toen op naar Luxemburg om te lossen. Hier me rond 14:30 uur aangemeld en ik kon gelijk gaan lossen. De pallets werden van de ene trailer in de andere gereden. Na een dik uur lossen stond ik weer op de parking. Na een bericht van de planning kon ik daar ook op nachtrust. Er moest donderdagmorgen om 3:30 uur geladen worden op hetzelfde adres. Hier was ik niet echt blij mee, maar je kunt niet altijd een 6 gooien. Om 3:30 uur stond ik voor de balie bij het Versandburo. De trailer mocht tegen dock 4 gezet worden en ik kon me om 4:00 uur melden want dan zou de chef er weer zijn. Wel een beetje vreemd dat je om 3:30 uur moet laden en je dan om 4:00 uur weer moet melden. Maar om 6:15 uur was de trailer toch geladen; de groupage was bestemd voor Verhoek in Castrop. Om 11:30 uur hier de trailer tegen het dock aangezet, toen op zoek naar een lege trailer. Met deze trailer mocht ik gaan koppelen in Rietberg, ook moest daar nog ergens worden bijgeladen. Onderweg bij een Autohof even een strammer max naar binnen gewerkt. Toen ik net weer in de auto zat, werd ik gebeld door de planning met de vraag hoe laat ik in Marsberg kon zijn. Het was volgens mij nog zeker 1,5 uur rijden en het antwoord daarop was dat ik die kant op kon rijden maar nog informatie zou krijgen. Eenmaal onderweg kwam al snel de benodigde informatie: er moest geladen worden voor Tilburg en dit moest vrijdagmorgen geleverd worden. Rond 15:15 uur aangemeld bij het laadadres, maar rond 17:00 uur stond ik tegen het dock. Er moest zelf geladen worden in het volautomatische warehouse. Telkens werden er 2 pallets uit het warehouse gehaald. Als ik deze in de trailer had geplaatst, stond ik weer een aantal minuten te wachten. Het laden van de 33 pallets duurde zo 1,5 uur. Met nog 5 min diensttijd op de klok reed ik hier weer vandaan omdat daar overnachten niet toegestaan werd. Daar ging dus m'n tacho kaart naar de kloten. Ik moest een parkeerplek zoeken op de A44, dat zou een hele uitdaging worden om deze tijd. De eerste twee parkings die ik voorbij kwam, waren vol. Maar op de volgende kwam net een plekje vrij, die maar gelijk opgeëist. De totale schade was 21 min over mijn diensttijd heen, dus maar een uitdraai gemaakt van de tacho voor een gevalletje artikel 12.1. De volgende dag om 4:00 uur weer begonnen met rijden. Net voor 9:00 uur aangemeld in Tilburg. Hier vlogen de pallets de trailer uit en een half uur later was hij weer leeg. Nu op naar Aalten waar tussen 13:00 en 14:00 uur gekoppeld moest worden. Na even een uurtje pauze, mij om 12:30 uur aangemeld bij de opdrachtgever. Ik kon gelijk de trailer om gaan koppelen. Maar ik moest wachten met vertrekken, omdat het laden nog niet klaar was. Rond 13:45 uur ging het sein op groen en kon ik aan de rit naar Gnm beginnen. Hier om 15:35 uur de trailer ter lossing aangeboden. Ik mocht hem afkoppelen bij deur 32 tot 42. Keuze zat dus, maar er was maar eentje vrij. Nadat dit gedaan was de papieren ingeleverd, tevens even de tacho uit laten lezen. Hierna de uitleesapparaat weer ingeleverd en bij terugkomst stond er weer een nieuwe opdracht voor mij op de boordcomputer. Ik mocht nog eventjes naar Zwolle, om daar een lege voor een volle trailer te ruilen. Om 17:30 uur kon ik aan mijn weekend beginnen van 14 dagen.
Zaterdagmiddag voor de laatste keer dit jaar naar Gnm, de wederhelft mocht dit keer mee. Normaal organiseert Verhoek-Europe dan een kerstborrel voor het personeel. In verband met de beperkingen door de Corona crisis, had de directie een Kerst Drive Thru bedacht. Over heel het terrein van Verhoek was een parcours uitgezet, waar je met je auto langs reed. Overal stonden standjes waar je iets kreeg, om gelijk te nuttigen of om mee te nemen naar huis. Die laatste werden in de kofferbak gezet. Niemand hoefde zo de auto uit. Langs het parcours hingen de foto's van de prijswinnaars van de jaarlijkse fotowedstrijd. De foto's waren gemaakt door collega's onderweg. Bij binnenkomst kwam je bij de eerste stand waar je de link voor de Verhoek Kerstradio kreeg. Ook kregen wij hier ons goed gevulde kerstpakket. Na een glühwein of warme chocomelk was er een tour tussen een deel van het materiaal van de firma. Ook aan de kinderen was gedacht. Er was een vuurspuwer, iemand die van het dak van een trailer een salto maakten en een verklede meneer met een rendier als poppenkastpop. Toen kwamen wij aan bij de volgende stand waar we een dikke rollade kregen. Daarna kregen we een lekkere snack en een frisdrank aangeboden. Onder het eten manoeuvreren naar de volgende stand. Hier werd ons een kerststol overhandigd. Deze werd gevolgd door een mee te nemen bak met lekkere snert. Daarna was er een stand met een heerlijk broodje hete kip, die goed gevuld was en erg lekker. Hierna kwamen wij bij de laatste stand aan waar we een fles wijn en een bierpakket aangeboden kregen. Wij vonden deze Kerst Drive Thru een heel leuk idee van de directie, ook omdat zij zelf bij diverse standjes aanwezig waren.
Wat een jaar.
We lopen naar het einde van dit rare jaar. Het jaar waar wij in de greep zaten van het Covid 19 virus. Dit bracht en brengt veel beperkingen met zich mee. In het begin een beperkte lockdown voor Nederland. Landen om ons heen kozen voor een totale lockdown. De beperkingen van o.a. 1,5 mtr afstand houden en niet meer dan 4 mensen thuis ontvangen. Verder moest de horeca dicht voor een aantal weken. Het waren niet echt dingen waar je blij van wordt. Maar op dat moment wel noodzakelijk. In mei kwam een versoepeling. De meeste mensen vergaten de meeste regels weer. Met als gevolg dat een paar maanden later de besmettingen weer hard op liepen. En weer gingen we in een gedeeltelijke lockdown, wat later een harde lockdown werd. Steeds meer mensen houden zich schijnbaar niet de regels.
Als chauffeur kwam je ook steeds meer beperkingen tegen. Op los/laadadressen aanmelden met 1 persoon in de aanmeldruimte. Van het niet meer douchen bij de klant tot je behoefte doen op een Dixie toilet. De restaurants en de chauffeurscafés dicht. Die laatste hebben veel geleerd van de eerste lockdown. Nu kun je bij de meeste gewoon eten bestellen wat dan wel in de auto moet worden gegeten. Douchen en naar het toilet gaan is ook nog steeds mogelijk. In de landen om ons heen zijn de Routiers nog wel geopend. Alleen voor de beroepschauffeurs, dus niet voor de normale klanten. Ook in NL hebben de eigenaren van de wegrestaurants geprobeerd dat voor elkaar te krijgen. Dat is helaas niet gelukt. Maar wel kun je bij hen eten bestellen en in je auto eten. Het is ff niet anders. Dus kop d'r voor en ff volhouden.
Ondanks alle beperkingen wens ik iedereen
fijne kerstdagen en een voorspoedig en (maar vooral) een gezond 2021.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten