zondag 13 september 2020

Mijn werk mijn leven. week 37

SAMEN moet wij het doen!
Iets meer ruimte dan de vorige keer.

Maandagmorgen meegekeken op planning, een kijkje achter de schermen dus. Als chauffeur heb ik eigenlijk weinig benul van wat de planners/chauffeursbegeleiders uitspoken (tenminste ik had weinig benul wat het allemaal inhoudt).  Als je de sleutel omdraait van je wagen, heeft de planning al veel handelingen gedaan waar wij geen weet van hebben. Vooral als je maandagmorgen moet zorgen dat meer dan 400 wagens de weg op moeten.   
Deze morgen was ik om 6:00 uur aanwezig en werd ontvangen met koffie door de hoofdplanner. Ik kreeg eerst een kleine uitleg waarom hij enkele chauffeurs heeft gevraagd om mee te lopen met de planning. Het doel is om de chauffeurs een kijkje te geven wat voor werk er allemaal al is gedaan voordat de chauffeurs vertrekken met hun rit. En om nieuwe tips te krijgen waar iets beter of veranderd kan worden. De eerste 3 uren heb ik naast hem gezeten en een uitleg gekregen over de diverse systemen waarmee gewerkt wordt. Hierna werd gekeken of alle wagens op tijd waren vertrokken. Dit was niet het geval, dus werd er gebeld met de desbetreffende chauffeurs.
Op tijd leveren is een belangrijk speerpunt van Verhoek, ook dit vind ik belangrijk. Als je een levertijd hebt, staat de klant er meestal op te wachten. Dan is het wel handig dat je ook op tijd op je losadres aanwezig bent. Mocht dit niet lukken, dan is het handig dat je de planning hiervan op de hoogte brengt zodat deze de klant gemeld kan worden dat het iets later wordt. 
Hierna werd er gekeken of er nog orders waren, welke nog moesten vertrekken deze dag. Deze werden ingedeeld bij chauffeurs, die hiervoor zijn gereserveerd en die tevens moeten invallen bij ziekte zodat alle vrachten op tijd gelost kunnen worden. De orders worden aangeleverd door de klanten bij de Customer service (Cs). Vanaf de Cs gaat dit naar de planning met de opdrachten welke goederen geladen en geleverd moeten worden. Ook krijgen ze de bijzonderheden gemeld, zoals lostijd/datum of lossen met binnenbak of levering met kooiaap. De planning maakt hier een rit van. Hier kijken ze ook of het een volle vracht is, of dat er meerdere klanten in de trailer kunnen. Als dit is ingevoerd gaat het naar het warehouse waar de ritten worden geladen. Ook moeten de afhalers voor deze dag nog worden ingevoerd, welke moeten worden ingepland voor een wagen die in de buurt zit. Het is nogal een uitzoekwerk om te proberen de auto's op de juiste tijd op het laadadres te krijgen. Zonder veel wachten en extra kilometers natuurlijk. Als je denkt dan klaar te zijn, komt er soms nog een order binnen en dan moet er weer geschoven worden. Na het indelen gaan de opdrachten naar de chauffeursbegeleiders, zodat zij de chauffeurs de opdrachten kunnen sturen. Al met al flink wat werk op de vroege morgen. 
Ook mocht ik bij een werkoverleg zijn, met de diverse teamleiders van de verschillende afdelingen. Dit was ook best interessant om mee te maken. 
Hierna kon ik aanschuiven bij een begeleider die nog maar 2 mnd in dienst is. Dit vond ik persoonlijk wel prettig, omdat hij heel duidelijk uitlegde wat zijn werk precies inhoud. Natuurlijk als chauffeur heb je wel een idee wat hij moet doen, maar het was meer werk dan ik dacht. Daarbij komen alle meldingen/vragen van de chauffeurs die je moet beantwoorden. Daar moet natuurlijk snel en adequaat op gereageerd worden. Meestal lukt het wel om dit snel op te lossen, maar soms kost ook veel het tijd. Vooral als er een paar chauffeurs problemen oplopen bij het los/laadadres. Als je dan lang moet wachten is het wel handig, om dit even te melden bij de desbetreffende chauffeur. Ik had hiervoor wel een paar tips voor hem, over hoe ik het graag zou zien in de communicatie. Het is voor ons niet te zien of onze berichten aangekomen zijn bij de planning. Het is dan wel handig om even een kort bericht terug te sturen. Na een dik uur ben ik bij een ervaren begeleider gaan zitten, daar was het bijna niet te volgen hoe snel deze werkte. Hij legde alles wel uit, maar voor ik het wist was hij alweer met iets anders bezig. Snel moeten schakelen is natuurlijk belangrijk, vooral als er een chauffeur staat te wachten op antwoord. Maar alles bij elkaar ga ik in de toekomst toch anders kijken naar de planning. Zal dus in de toekomst iets minder op de begeleiders gaan schelden (Ga het in ieder geval proberen). Joery, Alex en Andre bedankt dat ik deze morgen mee mocht lopen met jullie. Ik kan mij voorstellen dat er onder mijn collega's misschien ook wel belangstelling is om eens mee te lopen. Je kunt het altijd vragen aan Joery, dit zal volgens mij geen probleem zijn.

Om 12:00 uur was m'n rit geladen, dus maar op zoek naar de trailer. Deze aangekoppeld en toen eerst ff door de wasstraat. Daarna een flink stuk oprijden richting zuid Frankrijk. Bij de Luxemburgs/Franse grens was een ongeval gebeurd. Dus maar op nachtrust net voor Luxemburg stad. De volgende dag de rijuren volgereden. Deze dag liep het lekker, bijna 800 km afgelegd in bijna 10 rijuren. De volgende dag nog 2 uur rijden naar Six Fours . Woensdagmorgen om 6:30 uur weer begonnen voor het laatste stuk naar het losadres. Bij aankomst werd er gelijk begonnen met lossen. Normaal duurde het lossen hier een 3 a 4 uur. Maar de heftruckchauffeur had er zin deze dag, want een kleine 2 uur later was ik al weer leeg. Net nu ik alle tijd van de wereld had, want ik kon mij pas de volgende dag om 8:00 uur aanmelden op het laadadres. Maar shit happens, het is ff niet anders. Dus maar op zoek naar een Routier in de buurt van het laadadres. Ik dacht er eentje gevonden te hebben in Bellegarde bij Nimes. Hier stond ik erg vroeg, dus was niet verbaasd dat er niet veel wagens op de parking stonden. Eerst ff in opdracht van de planning de schotten uit de trailer gehaald. Hierna met m'n douchespullen onder de arm naar het restaurant. Daar stond op de deur "fermé définitivement". Shit. Verder rijden had ook geen zin: ik stond 25 km van mijn laadadres. Dus maar naast de auto even opfrissen, gelukkig was ik vorige week nog onder de douche geweest. Je vaak wassen in ook niet goed, daar wordt je vel dun van!🙃🙃. 's Avonds toch nog Chinees gegeten, wel uit de pling maar dat smaakt er niet minder om. De volgende morgen om stipt 8:00 uur aangemeld bij de waterfabriek in Vergeze. Na ongeveer 10 keer het referentienummer te hebben ingevoerd, kwam er toch een kaartje uit de computer. Met dit kaartje mocht ik een pieper uit een kluisje halen. Toen maar ff geïnformeerd bij de portier wat er van mij verwacht werd. Dit was wachten tot de pieper zou gaan om 11:30 uur. Mijn volgende vraag was 11:30 uur? Oui 11h30, Merde  dus ff een paar uur wachten. Je kunt veel zeggen over de mensen daar, maar punctueel zijn ze wel: om precies 11:30 uur ging dat ding lawaai maken. Dus op zoek naar  P3 om te laden en dat ging voor Franse begrippen ook snel. Binnen een half uur was ik al bezig de schotten weer in de trailer te hangen. Toen nog ff ergens papieren opsnorren, deze waren ook snel gevonden. Ook dit ging ook lekker snel, nadat ik zelf de CMR had ingevuld. Toen nog ff de uren vol rijden. Tussen Dijon en Toul ergens een parking op geschoten, mooi binnen de 15 diensturen. Vrijdag mocht ik nog even 7 uur rijden naar het losadres in Dordrecht. Na mijn 9 uren nachtrust weer begonnen te rijden, in Luxemburg de diesel tanken even gevuld. Een mooi resultaat voor deze rit, het verbruik kwam uit op 1:4,1 km. Hierna snel verder naar Dordrecht, bij Joost even de pauzestaffel vol gemaakt. Om 15:30 uur aangemeld bij het losadres voor het lossen, mooi op tijd voor mijn lostermijn van 16:00 uur. Ik mocht gelijk naar de losplaats. Na een uurtje lossen was de trailer weer leeg. Toen aan de planning gevraagd wat ik mocht gaan doen. Mijn hoop was dat ik naar Gnm kon komen, maar dat ging helaas niet door. Ik mocht zaterdagmorgen om 7:00 uur nog even gaan laden in Zeewolde. Dus de neus richting Zeewolde gezet, hier om 18:15 uur nog een plekje gevonden op het vrachtwagenparkeerterrein. 's Avonds gegeten bij Chinees restaurant Tung, dit is een buffetrestaurant. Niet echt mijn ding maar verder was er niks mis mee. Zaterdagmorgen om 6:30 uur aangemeld op het laadadres, toen eerst maar weer de hele zijkant er uit gehaald. Hierna de spanbanden over het dak gegooid, gelukkig bleven ze dit keer wel op het dak liggen. Dit was de vorige keer dat ik hier was wel anders. Na een uurtje laden zat alles er weer in, nu op weg naar Gnm. Hier was het rustig bij de wasstraat, dus voor de verandering de Benz voor de 2é keer gewassen deze week. Zo als een collega zegt "Je kunt nooit te vaak wassen¨. Hierna de trailer afgekoppeld bij de afdeling XL, toen de papieren ingeleverd op de planning. Om 10:15 uur kon ik aan mijn weekend beginnen. Maandag om 4:00 weer met frisse tegenzin vertrekken, wederom met een rit naar zuid Frankrijk.
A52 uitzicht op Montagne Saint-Victoire







Geen opmerkingen:

Een reactie posten