Mijn werk mijn leven. week 39

Kort maar krachtig,

's Avonds lossen in Uldum (DK)

Maandagmorgen eerst ff een bezoek gebracht bij de huisarts. Had vorige week een klein ongelukje gehad bij het lossen. Nogal wat last van m'n ribbenkast, ff laten checken bij de Pil. Niks ernstig alleen wat gekneusde ribben, gewoon een pil slikken en weer door! Toen op hûs aan en de spullen ingepakt en naar Gnm. Hier om 11:30 uur de kaart weer in de tacho gestoken, toen de trailer er achter gebonden voor een rit naar Denemarken. Bij Rosi Autohof Elsdorf een een warme hap naar binnengewerkt. Zo als altijd was het weer dik voor mekaar, het is en blijft een best stekkie. Hierna proberen met zo weinig mogelijk tijdverlies Hamburg voor bij te komen. Dit lukte ook nog goed ook, heb hier nog geen 5 min tijd verloren. Na de Deense grens ff de pauzestaffel vol gemaakt. Net na 22:00 uur reed ik in Uldum het terrein op. Na het aanmelden kon ik gelijk naar m'n losplaats. 20 min later kwam collega Rob hier ook aan, hij moest om 0:00 uur lossen. Hij was dus iets te vroeg en moest zich om 23:00 uur maar weer melden. Dus ff gezellig zitten kletsen tot die tijd. Om 23:00 uur kon hij ook gaan lossen en om 23:40 uur waren wij beiden gelost. Toen zijn wij weer uit elkaar gegaan, hij moest de volgende dag nog 2 adressen lossen. Ik mocht de volgende dag groupage gaan laden in Herning. Ik moest nog een plekje zoeken voor de nacht, deze vond ik 15 min voor m'n eerste laadadres. Dinsdagmorgen om 9:15 uur weer begonnen, eerst naar Ikast waar ik trailer moest wisselen. Het eerste laadadres was in Herning, toen dit geladen was op naar Ikast-Bording. Toen deze geladen was richting Gram, hier het laatste adres geladen.Om 14:15 uur had ik het gebruikelijke rondje groupage geladen. Nu op naar Sottrum om de spullen te lossen, de vermoedelijke aankomsttijd was 19:00 uur. Alleen door de Baustelle bij Hamburg werd dit bijna 2 uur later. Bij Rosi Elsdorf samen met collega Dennis even een warme hap naar binnengewerkt. In Sottrum de container leeg laten trekken omdat ik de volgende deze weer nodig had en er geen lege op de parking stond. Om 22:25 uur was de trailer leeg, dus het laden zou de volgende dag een uurtje later worden. Woensdag om 7:10 uur weer begonnen te rijden naar m'n laadadres in Wietzendorf. Na het aanmelden moest er eventjes gewacht worden, dit omdat er iemand op de losplaats stond. Toen die eenmaal weg was, was de trailer snel vol. Nog even de papieren gehaald bij het loket en toen snel naar Coevorden om te lossen. Op Haselünne een strammer max naar binnen gewerkt. Voor het losadres in Coevorden had ik 2 straatnamen, eentje van de planning en een op de Cmr. Ik ben dus bij beide adressen geweest. Toen ik eenmaal op het juiste plaats was, kon Ik ook snel tegen het dock om te lossen. Na het lossen moest hier in de buurt ook gekoppeld worden. De trailer was al geladen toen ik aankwam, dus de lege op de parking gezet. De volle aangekoppeld en op naar Gnm, hier eerst ff met het hele spul de wasstraat in. Toen de auto weer glom, de trailer aangemeld en afgekoppeld. Toen was het voor deze dag weer einde oefening. Donderdagmorgen na m'n 11 uur nachtrust weer gestart, de papieren gehaald en op zoek naar mijn trailer. Na het aankoppelen de lading gecontroleerd, toen snel op weg naar Sottrum. Hier moest een deel van de lading gelost worden. Door de rit van vorige week had ik voor deze week niet veel rijtijd meer over van de 2 wekelijkse rijtijd. Toen ik 's morgens vertrok uit Gnm had ik nog maar 9,5 rijuren over. De planning moest dus iets verzinnen om mij weer in Gnm te krijgen. In Sottrum de trailer aangemeld en gedeeltelijk laten lossen. Het volgende adres achter op de trailer laten leggen, zodat het lossen gemakkelijk zou zijn in Hamburg. Inmiddels was ook bekend hoe de planning het ging oplossen. Collega Rob die geladen had voor Coevorden, zou de rit van mij overnemen. Hij zou de laatste 2 adressen in Hamburg en Kiel gaan uitlossen en ik zou Coevorden gaan lossen. Hij zou rond 11:15 uur aankomen in Sottrum, zo had ik dus nog ff tijd om de tanken te vullen met brandstof. Op de aangegeven tijd reed collega Rob het terrein op, dus ff trailer wisselen. Hierna samen even koffie gedronken. Na de 45 min break op naar Coevorden. Maar weer via Cloppenburg gereden, daar is nog steeds een omleiding ivm wegwerkzaamheden aan de B72. Maar verderop bij Meppen is de B402 weer geheel open, dus geen omleiding meer. Rond 15:30 uur aangemeld in Coevorden, hier kon ik weer naar hal 12 rijden om te lossen. Na 45 min lossen was de trailer weer leeg, ook werd de trailer weer schoongeveegd door de heftruckchauffeur. Dit maak je niet vaak mee dat dit gedaan wordt door het bedrijf waar je moet lossen. Daarna ff 45 min pauze gemaakt en de planning gevraagd wat ik mocht gaan doen. Dit werd wederom koppelen in Coevorden, hierna kon ik naar Gnm komen. De trailer afgezet op de parking, tevens even de tacho uitgelezen. Hierna was het tijd voor mijn weekend. Geen hele spectaculaire week, maar je kunt niet altijd een 6 gooien. Na het leeghalen van m'n auto snel naar huis.

Lossen in Coevorden

Mijn werk mijn leven. Week 38

Dikke rit Zuid Frankrijk!

Even een dockleveller uitgraven in Eauze

Maandagmorgen om 3:30 uur begonnen met het aankoppelen van de trailer, ook moest er een kooiaap mee deze week. Nadat dit gedaan was eerst de tanks nog ff een beetje bijgevuld en de kooiaap nog 9 ltr brandstof gegeven. Toen kon ik vertrekken voor mijn rit naar Zuid-Frankrijk. Deze week stonden er 12  adressen op mijn ritlijst, in België moesten nog 2 adressen worden bijgeladen. Voor vertrek gekeken of hiermee rekening was gehouden bij het laden, dat was het geval. Ik heb alleen nog wat extra liggers in de trailer gelegd. Toen als een speer richting Diest, om daar totaal 11 colli voor 2 adressen te gaan laden. Hier rond 7:15 uur aangemeld en gekeken wat ik moest laden. Toen de trailer opengetrokken en liggers geplaatst, zodat de lengte goederen schadevrij vervoerd konden worden. Na een uur zat de zijkant weer dicht, nu op weg naar het eerste adres in Pau. Dit zou nog dik 14 uur rijden zijn, maar dat werden totaal bijna 16 rijuren. Op de A1 tussen Arras en Parijs bijna 2 uur stil gestaan, omdat er een collega overdwars over 3 rijbanen lag. Na 2 uur was er een rijbaan vrijgemaakt, zodat wij weer langzaam op gang kwamen. Hierdoor kwam ik ook op een ongunstig tijdstip aan bij Parijs, maar ja wat is een gunstig tijdstip bij Parijs. Toch nog net binnen mijn 10 rijuren Parijs voorbij gekomen, toen maar een parking opgeschoten voor m'n nachtrust. Dinsdag om 3:00 uur weer begonnen met rijden. Er moest deze dag alleen Pau worden gelost, want de volgende dag moest er om stipt 8:00 uur gelost worden. Om 14:15 uur reed ik in Pau het terrein bij de klant op, hier moesten 2 rollen kunstgras gelost worden. Dan is het handig als je een pen kooiaap mee krijgt, maar ik had een lepel-aap mee omdat achter deze trailer geen pen-aap past. Met kunst en vliegwerk de rollen gelost. Na een handtekening en een vriendelijk ooievaar, snel op zoek naar een geschikte parking. Hier had ik nog 30 min rijtijd voor over, dus enige haast was er wel. In de buurt geen geschikte Routier gevonden, dus maar de peage weer op geschoten. En ja wie vroeg begint staat vroeg stil, om 15:33 uur drukte ik de tacho op rust. De volgende dag nog 1:15 uur rijden naar de volgende, dus een boerennacht gemaakt van dik 15 uur. Om de tijd nuttig te besteden heb ik alle adressen ingevoerd in de tromtrom, zodat ik de verrassingen die ik tegen zou komen, van te voren kon proberen op te lossen. Zo ook het volgende adres, dit moest een rue wezen, maar was een allée. En als ik de naam van het Chateau invoerde, kwam ik in een andere plaats uit. Dus de CS van de firma ff aan het werk gezet en het bleek idd dat het de allée moest zijn. De volgende dag stipt 8:00 uur reed ik de parking op bij de klant in Eauze, hier was nog niemand aanwezig. Dus maar even een belletje gedaan met de contactpersoon, deze was onderweg en zou rond 9:00 uur aankomen. Dit gaf mij de gelegenheid om rustig de Dockleveller uit te graven. Door ruimtegebrek waren hier allemaal goederen opgezet. Toen kwam ik er achter dat ik dat ding er zelf niet ging uit krijgen. Maar dit was blijkbaar bekend want net voor 9:00 uur werd een Manitou afgeleverd. Een kwartiertje later stond het brok ijzer bij de klant in de schuur. Nu weer alle spullen in de trailer en beide zijkanten weer dicht knopen. Daarna even 2 uur binnendoor sturen over de RN 124 naar het vliegveld in Blagnac bij Toulouse. Hier moest een ind-deur gelost worden, alle gegevens stonden op de CMR behalve het huisnummer. Gelukkig stonden er maar 4 gebouwen in deze straat, dus ff bij alle gebouwen langs gewandeld. Wonder boven wonder wist niemand van een port Industriëlle, dus maar gebeld met de contactpersoon. Deze stuurde iemand naar mij toe om mij te gidsen naar het losadres. Dit was bij het eerste gebouw waar ik gevraagd had of ik daar toevallig moest wezen. Ik moest hiervoor door 2 slagbomen rijden, deze waren niet berekend op het gebruik door een vrachtwagen. De eerste paste ik maar net doorheen, de tweede was een ander verhaal. Deze zat precies in de bocht, zodat ik er niet recht doorheen kon. Dus via de poort van de Gendarmerie gereden. Na 1,5 uur wachten/lossen reed ik richting het volgende losadres. Na 45 min rijden kwam ik aan in St Foy-d'Aigrefeuille, hier ging het lossen lekker snel. Binnen 45 min reed ik weer richting de snelweg. Soms lijken de wegen op de kaart beter dan ze zijn. Zo ook nu, met veel moeite na 1 uur de snelweg bereikt. Het volgende adres was weer een serieus eind sturen, dit was Callian,  een dorpje in de bergen boven Fréjus. Donderdagmorgen om 9:00 uur reed ik dit plaatsje binnen. Ondertussen had ik al 10 keer geprobeerd de klant te bellen. Alleen lukte dit nooit, na wat later bleek hadden zij al 3 dagen geen telefoon en internet. Dus alle berichten over de levering kwamen niet aan. De straatnaam was niet te vinden in dit gehucht, maar het was een dorpje verder de bergen in. Op aanwijzing van collega Arjen S. een parking gevonden dicht bij het losadres. Het adres zelf was met de vrachtwagen niet bereikbaar, zijn adviezen opgevolgd om de rest met de kooiaap te doen. Het zou sowieso een uitdaging worden om daar te komen. Dus het pakket van 5 mtr op de lepels van de kooiaap geknoopt en op weg naar de losplaats. Ik had voor deze rit een nieuwe terberg kooiaap meegekregen. Bij de vorige adressen had ik al gemerkt dat er niet veel kracht in de aandrijving zat. Nu kwam dat helemaal uit: bij een stijging van geschat 5% sloeg de motor al een paar keer uit. Verderop zou het volgens mijn collega nog steiler worden. Ik ben dus weer terug gereden naar de auto. Dit probleem mocht de planning voor mij oplossen. Op het moment dat ik er helemaal klaar mee was, kwam iemand aanrijden. De mevrouw vroeg in het Nederlands of ik spullen voor hun bij mij had. Ik gaf aan dat wanneer haar achternaam …. was, ik idd goederen voor haar bij mij had. Dit klopte en ze zei dat de goederen naar boven moesten. Op mijn antwoord dat dit niet ging, keek ze mij een beetje raar aan. Ze gaf aan dat het mijn collega wel gelukt was. Ik zei dat dit klopte, maar dat de goederen niet geheel schadevrij aangekomen waren. Toen ging haar telefoon. Het bleek de opdrachtgever te zijn, die kwam melden dat ik onderaan de berg stond met hun goederen. Na enig overleg de goederen gelost op een bouwterrein vlakbij. De buurman had een Manitou en hij zou het pakket naar boven brengen. Dit alles kostte mij bijna 3 uur kostbare diensttijd. Het volgende adres was Saint Raphaël bij Fréjus. Hier moesten 8 van de 11 collie gelost worden die ik in Diest had geladen. Om net voor 13:00 uur stond ik bij de klant voor de deur, ook hier was niemand aanwezig. Ik ben dus maar begonnen met lossen en 30 min later zat de trailer weer dicht. De planning gevraagd of ik zonder handtekening mocht lossen. De planning ging overleggen met de opdrachtgever. Het antwoord was dat de klant er met 15 min zou zijn, maar na 45 min toch zonder handtekening weggereden. Hierdoor werd het nog een uitdaging om voor 17:30 uur de volgende in Vitrolles te bereiken. Om 17:20 uur reed ik hier het terrein op en 15 min later reed ik er ook alweer vandaan. Inmiddels was ook bekend geworden dat mijn laatste adres van deze rit mee retour kon naar Gnm. Dit scheelde weer een paar uurtjes, dat ik vroeger aan de retourreis kon beginnen. Vrijdagmorgen om 7:00 uur stond ik bij de volgende adres in Les Mages voor de deur, een gok die goed uitpakte deze keer. Volgens Google zou dit bedrijf pas om 8:30 uur geopend zijn, maar toen ik aankwam was er al veel bedrijvigheid. En zo was de 15 kg die hier achtergelaten moest worden snel gelost. Nu op naar Montelimar, hier moest gelost worden bij een Leclerc Supermarket met het bekende logo. Maar toch presteerde ik het om er driemaal voorbij te rijden. Stupide que je suis, zal ik maar zeggen. Toen ik er eenmaal was, waren de goederen snel gelost. Net voor Le Pouzin nog ff pauze gemaakt. In Le Pouzin moest één pallet gelost worden bij een DC. Na 30 min wisten ze waar deze pallet heen moest en 5 min later maakte ik de trailer al weer dicht. Nu op naar wat het laatste adres was geworden. Dit was in St Etienne. Voor de zekerheid Google even geraadpleegd of het adres klopte wat op de CMR stond. En dat was idd het geval. Alleen zat het bedrijf al een aantal jaren op een andere locatie. Dit was een kleine 5 km verderop. Na aankomst op het juiste adres de deuren en de zijkanten open gemaakt om zo snel mogelijk de 4 rollen kunstgras te lossen. Deze waren mooi verdeeld over de hele trailer. Na een 30 min lossen kon ik de neus richting het noorden zetten. Dit was nog 1000 km rijden, dus snel die kant op. Toch nog zonder problemen tot net voor Dijon gekomen. Dus ijs en weder dienende moest het lukken om binnen mijn rijuren in Gnm aan te komen. Na een slechte nachtrust weer veel te vroeg wakker. Omdat ik pas om 4:15 uur weer kon beginnen met rijden, ff tv gekeken op de telefoon. Je moet toch wat om de tijd te doden. Na mijn 9 uur nachtrust weer begonnen met rijden, tussen Nancy en Metz een parking op gedoken voor een uurtje slapen. Na 45 min werd ik spontaan wakker, dus benen uit bed en gas d'r op. In Luxemburg de tanks even gevuld met bijna 800 liter diesel en even het verbruik uitgerekend. Ik kwam uit op 1:4,5 km. Dat zijn mooie verbruikscijfers!  Bij Maastricht was de A2 afgesloten ivm werkzaamheden, dus moest er omgereden worden via Heerlen. Dit kostte weer wat extra rijtijd die ik eigenlijk niet had. Ik kwam 15 min over m'n rijtijd aan in Gnm; net voor 16:30 uur reed ik bij de firma door de slagboom. Als je om deze tijd binnenkomt, is het een uitdaging om een plekje voor de trailer te vinden. De trailer maar ergens gedropt waar ik vond dat hij goed stond. Om 17:00 uur kon ik aan mijn weekend beginnen. Conclusie van deze week:  bijna 4000 km en 6 volle werkdagen.

Gas d'r op, op hûs an!

Mijn werk mijn leven. week 37

SAMEN moet wij het doen!

Iets meer ruimte dan de vorige keer.

Maandagmorgen meegekeken op planning, een kijkje achter de schermen dus. Als chauffeur heb ik eigenlijk weinig benul van wat de planners/chauffeursbegeleiders uitspoken (tenminste ik had weinig benul wat het allemaal inhoudt).  Als je de sleutel omdraait van je wagen, heeft de planning al veel handelingen gedaan waar wij geen weet van hebben. Vooral als je maandagmorgen moet zorgen dat meer dan 400 wagens de weg op moeten.   

Deze morgen was ik om 6:00 uur aanwezig en werd ontvangen met koffie door de hoofdplanner. Ik kreeg eerst een kleine uitleg waarom hij enkele chauffeurs heeft gevraagd om mee te lopen met de planning. Het doel is om de chauffeurs een kijkje te geven wat voor werk er allemaal al is gedaan voordat de chauffeurs vertrekken met hun rit. En om nieuwe tips te krijgen waar iets beter of veranderd kan worden. De eerste 3 uren heb ik naast hem gezeten en een uitleg gekregen over de diverse systemen waarmee gewerkt wordt. Hierna werd gekeken of alle wagens op tijd waren vertrokken. Dit was niet het geval, dus werd er gebeld met de desbetreffende chauffeurs.

Op tijd leveren is een belangrijk speerpunt van Verhoek, ook dit vind ik belangrijk. Als je een levertijd hebt, staat de klant er meestal op te wachten. Dan is het wel handig dat je ook op tijd op je losadres aanwezig bent. Mocht dit niet lukken, dan is het handig dat je de planning hiervan op de hoogte brengt zodat deze de klant gemeld kan worden dat het iets later wordt. 

Hierna werd er gekeken of er nog orders waren, welke nog moesten vertrekken deze dag. Deze werden ingedeeld bij chauffeurs, die hiervoor zijn gereserveerd en die tevens moeten invallen bij ziekte zodat alle vrachten op tijd gelost kunnen worden. De orders worden aangeleverd door de klanten bij de Customer service (Cs). Vanaf de Cs gaat dit naar de planning met de opdrachten welke goederen geladen en geleverd moeten worden. Ook krijgen ze de bijzonderheden gemeld, zoals lostijd/datum of lossen met binnenbak of levering met kooiaap. De planning maakt hier een rit van. Hier kijken ze ook of het een volle vracht is, of dat er meerdere klanten in de trailer kunnen. Als dit is ingevoerd gaat het naar het warehouse waar de ritten worden geladen. Ook moeten de afhalers voor deze dag nog worden ingevoerd, welke moeten worden ingepland voor een wagen die in de buurt zit. Het is nogal een uitzoekwerk om te proberen de auto's op de juiste tijd op het laadadres te krijgen. Zonder veel wachten en extra kilometers natuurlijk. Als je denkt dan klaar te zijn, komt er soms nog een order binnen en dan moet er weer geschoven worden. Na het indelen gaan de opdrachten naar de chauffeursbegeleiders, zodat zij de chauffeurs de opdrachten kunnen sturen. Al met al flink wat werk op de vroege morgen. 

Ook mocht ik bij een werkoverleg zijn, met de diverse teamleiders van de verschillende afdelingen. Dit was ook best interessant om mee te maken. 

Hierna kon ik aanschuiven bij een begeleider die nog maar 2 mnd in dienst is. Dit vond ik persoonlijk wel prettig, omdat hij heel duidelijk uitlegde wat zijn werk precies inhoud. Natuurlijk als chauffeur heb je wel een idee wat hij moet doen, maar het was meer werk dan ik dacht. Daarbij komen alle meldingen/vragen van de chauffeurs die je moet beantwoorden. Daar moet natuurlijk snel en adequaat op gereageerd worden. Meestal lukt het wel om dit snel op te lossen, maar soms kost ook veel het tijd. Vooral als er een paar chauffeurs problemen oplopen bij het los/laadadres. Als je dan lang moet wachten is het wel handig, om dit even te melden bij de desbetreffende chauffeur. Ik had hiervoor wel een paar tips voor hem, over hoe ik het graag zou zien in de communicatie. Het is voor ons niet te zien of onze berichten aangekomen zijn bij de planning. Het is dan wel handig om even een kort bericht terug te sturen. Na een dik uur ben ik bij een ervaren begeleider gaan zitten, daar was het bijna niet te volgen hoe snel deze werkte. Hij legde alles wel uit, maar voor ik het wist was hij alweer met iets anders bezig. Snel moeten schakelen is natuurlijk belangrijk, vooral als er een chauffeur staat te wachten op antwoord. Maar alles bij elkaar ga ik in de toekomst toch anders kijken naar de planning. Zal dus in de toekomst iets minder op de begeleiders gaan schelden (Ga het in ieder geval proberen). Joery, Alex en Andre bedankt dat ik deze morgen mee mocht lopen met jullie. Ik kan mij voorstellen dat er onder mijn collega's misschien ook wel belangstelling is om eens mee te lopen. Je kunt het altijd vragen aan Joery, dit zal volgens mij geen probleem zijn.

Om 12:00 uur was m'n rit geladen, dus maar op zoek naar de trailer. Deze aangekoppeld en toen eerst ff door de wasstraat. Daarna een flink stuk oprijden richting zuid Frankrijk. Bij de Luxemburgs/Franse grens was een ongeval gebeurd. Dus maar op nachtrust net voor Luxemburg stad. De volgende dag de rijuren volgereden. Deze dag liep het lekker, bijna 800 km afgelegd in bijna 10 rijuren. De volgende dag nog 2 uur rijden naar Six Fours . Woensdagmorgen om 6:30 uur weer begonnen voor het laatste stuk naar het losadres. Bij aankomst werd er gelijk begonnen met lossen. Normaal duurde het lossen hier een 3 a 4 uur. Maar de heftruckchauffeur had er zin deze dag, want een kleine 2 uur later was ik al weer leeg. Net nu ik alle tijd van de wereld had, want ik kon mij pas de volgende dag om 8:00 uur aanmelden op het laadadres. Maar shit happens, het is ff niet anders. Dus maar op zoek naar een Routier in de buurt van het laadadres. Ik dacht er eentje gevonden te hebben in Bellegarde bij Nimes. Hier stond ik erg vroeg, dus was niet verbaasd dat er niet veel wagens op de parking stonden. Eerst ff in opdracht van de planning de schotten uit de trailer gehaald. Hierna met m'n douchespullen onder de arm naar het restaurant. Daar stond op de deur "fermé définitivement". Shit. Verder rijden had ook geen zin: ik stond 25 km van mijn laadadres. Dus maar naast de auto even opfrissen, gelukkig was ik vorige week nog onder de douche geweest. Je vaak wassen in ook niet goed, daar wordt je vel dun van!🙃🙃. 's Avonds toch nog Chinees gegeten, wel uit de pling maar dat smaakt er niet minder om. De volgende morgen om stipt 8:00 uur aangemeld bij de waterfabriek in Vergeze. Na ongeveer 10 keer het referentienummer te hebben ingevoerd, kwam er toch een kaartje uit de computer. Met dit kaartje mocht ik een pieper uit een kluisje halen. Toen maar ff geïnformeerd bij de portier wat er van mij verwacht werd. Dit was wachten tot de pieper zou gaan om 11:30 uur. Mijn volgende vraag was 11:30 uur? Oui 11h30, Merde  dus ff een paar uur wachten. Je kunt veel zeggen over de mensen daar, maar punctueel zijn ze wel: om precies 11:30 uur ging dat ding lawaai maken. Dus op zoek naar  P3 om te laden en dat ging voor Franse begrippen ook snel. Binnen een half uur was ik al bezig de schotten weer in de trailer te hangen. Toen nog ff ergens papieren opsnorren, deze waren ook snel gevonden. Ook dit ging ook lekker snel, nadat ik zelf de CMR had ingevuld. Toen nog ff de uren vol rijden. Tussen Dijon en Toul ergens een parking op geschoten, mooi binnen de 15 diensturen. Vrijdag mocht ik nog even 7 uur rijden naar het losadres in Dordrecht. Na mijn 9 uren nachtrust weer begonnen te rijden, in Luxemburg de diesel tanken even gevuld. Een mooi resultaat voor deze rit, het verbruik kwam uit op 1:4,1 km. Hierna snel verder naar Dordrecht, bij Joost even de pauzestaffel vol gemaakt. Om 15:30 uur aangemeld bij het losadres voor het lossen, mooi op tijd voor mijn lostermijn van 16:00 uur. Ik mocht gelijk naar de losplaats. Na een uurtje lossen was de trailer weer leeg. Toen aan de planning gevraagd wat ik mocht gaan doen. Mijn hoop was dat ik naar Gnm kon komen, maar dat ging helaas niet door. Ik mocht zaterdagmorgen om 7:00 uur nog even gaan laden in Zeewolde. Dus de neus richting Zeewolde gezet, hier om 18:15 uur nog een plekje gevonden op het vrachtwagenparkeerterrein. 's Avonds gegeten bij Chinees restaurant Tung, dit is een buffetrestaurant. Niet echt mijn ding maar verder was er niks mis mee. Zaterdagmorgen om 6:30 uur aangemeld op het laadadres, toen eerst maar weer de hele zijkant er uit gehaald. Hierna de spanbanden over het dak gegooid, gelukkig bleven ze dit keer wel op het dak liggen. Dit was de vorige keer dat ik hier was wel anders. Na een uurtje laden zat alles er weer in, nu op weg naar Gnm. Hier was het rustig bij de wasstraat, dus voor de verandering de Benz voor de 2é keer gewassen deze week. Zo als een collega zegt "Je kunt nooit te vaak wassen¨. Hierna de trailer afgekoppeld bij de afdeling XL, toen de papieren ingeleverd op de planning. Om 10:15 uur kon ik aan mijn weekend beginnen. Maandag om 4:00 weer met frisse tegenzin vertrekken, wederom met een rit naar zuid Frankrijk.

A52 uitzicht op Montagne Saint-Victoire

Mijn werk mijn leven. week 36

Weer lekker bezig gehouden door het reisburo!

retourvracht lossen in Sint Niklaas

Maandagmorgen begon goed: lege accu's, niet bekend hoe dit komt. Alle stroomvreters had ik vrijdag uitgeschakeld. Dus ff starthulp van de garage, hierna m'n Transics laten repareren. Want deze was er ook mee opgehouden. Hierna naar de dealer in Zwolle. Daar moesten de accu's vervangen worden volgens de werkplaatschef van Verhoek. Ik was om 7:30 uur bij de dealer om alles te laten checken. Met de accu's was niks aan de hand volgens de dealer. Maar eerst moesten deze opgeladen worden tot 80%, voor er naar lekstroom gezocht kon worden. Volgens de monteur moest alles goed wezen. Dit kostte bij elkaar 5,5 uur en dan ook nog zonder resultaat. Maar afwachten hoe het verder gaat dus. Daarna de trailer maar weer achter de trekker geknoopt, nu snel naar Rietz. Zonder files moest dat precies moet lukken, maar ik moest eerst nog Hannover filevrij voorbij komen. Wonder boven wonder lukte dit ook nog, zelfs bij Maagdenburg geen problemen. Dus Rietz mooi gehaald binnen m'n diensturen. Toen ik de Tacho op rust drukte, had ik nog 2 minuten over. Al met al best gelopen. Dinsdagmorgen om 6:00 uur weer een trailer aangekoppeld voor Castrop. Onderweg moest er nog worden bijgeladen in Porta Westfalica. De files die ik de vorige dag niet had, heb ik deze dag dubbel en dwars ingehaald. Heel veel vertraging bij de baustelle bij Maagdenburg. Hier bleek ook weer dat je door de Duitse politie als spaarpotje wordt gezien. Onze oost Europese collega's mogen ongestoord de file voorbij rijden in het inhaalverbod. Maar als je dit doet als west Europese chauffeur ben je het haasje. Collega's werden met onopvallende politieauto's er gewoon tussen uitgepikt. Oke fout is fout, maar waarom werden niet de oost Europese kentekens naar de kant gehaald? Net voor Hannover stond weer een file, deze ontweken door eerder pauze te maken. Na de pauze was de file verdwenen, dus zonder verdere vertraging aangekomen in Porta Westfalica. Hier om 12:30 uur aangemeld, gelijk werd er begonnen met laden. Na bijna 2 uur laden reed ik hier weer vandaan. 2 uur later reed ik bij Verhoek in Castrop het terrein op. Na het aanmelden mocht ik de trailer afkoppelen op de parking. Toen eerst de pauzestaffel even volgemaakt. Toen deze was bijgewerkt, de tanken gevuld met diesel, nadat ik mezelf een dieseldouche had gegeven🤭. Dus na het tanken eerst maar ff een uur onder de echte douche gestaan. Inmiddels was m'n vervolg ook weer bekend. Ik mocht vertrekken met een rit naar Speyer, Haßloch en Ramstein. Helaas was de trailer nog niet klaar, kon dus de volgende morgen pas vertrekken. Woensdagmorgen om 5:30 uur de trailer aangekoppeld. Net na 12:00 uur de trailer in Speyer tegen het dock gezet. Ramstein moest hier ook gelost worden omdat de losdatum was veranderd. Dus alles moest eerst uit de trailer, daarna moest Haßloch weer geladen worden. Om 14:00 uur reed ik richting Haßloch, hier moest gelost worden bij een sporthal van een school. Het lossen moest gedaan worden met een kooiaap. Omdat ik met geen mogelijkheid de parking op kon komen, moest gelost worden vanaf de weg. Deze stond ook nog eens vol met geparkeerde auto's. Dus maar een stukje rijden met de kooiaap. Om 16:30 uur was ik weer leeg, dus ff vragen wat ik mocht gaan doen. Dit werd laden in Philipsburg, de kooiaap moest weer worden afgezet in Speyer. In Speyer moest ik een container aankoppelen, later bleek dat ik ook de kooiaap weer mee moest nemen. Gelukkig had ik een containerchassis aangekoppeld, waar ook een kooiaap achter paste. Heb maar besloten om m'n nachtrust ook in Speyer te maken omdat ik niet wist of ik bij het laadadres mocht overnachten. Donderdagmorgen om 7:45 uur de motor weer gestart, er kon pas tussen 8:30 en 9:15 uur worden aangemeld op het laadadres. Na het aanmelden bij de portier mocht ik naar de laadplaats rijden. Hier moest ik mij nog een keer aanmelden bij het verlade buro, hier werd gezegd bij beginnen om 9:30 uur met laden. Maar dat werd iets later want pas om 11:00 uur ging de klep van het dock pas in de trailer. Het laden op zich ging wel snel, want een uur later reed ik weer naar het buro om de papieren te halen. Toen ik de papieren had en de plompe op de container had gedaan, de kooiaap weer achterop de trailer gehangen. Nu op naar Sint Niklaas om daar vrijdagmorgen 7:00 uur te lossen. Onderweg hier naar toe kreeg ik de opdracht om de kooiaap af te zetten in St Niklaas. Dit was bij een bedrijf waar een collega moest gaan laden. Hier komen wij vaker en met een beetje geluk kun je hier ook een parking vinden voor de nacht. Om 20:15 uur reed ik hier de parking op, de kooiaap overgedragen aan mijn collega. Hierna de tacho op rust, de volgende dag moest ik 500 mtr verderop lossen. Alleen moest ik i.v.m wegwerkzaamheden wel 8 km omrijden. De volgende morgen om 7:00 uur stond ik bij het losadres voor de deur. Voor mij stonden 2 vrachtwagens uit CZ te wachten, dit denk ik omdat op het bord stond 8:00 uur geopend. Maar het hek stond open dus ben ik maar naar binnen gelopen. Daar zei iemand dat ik naar achteren kon rijden en de auto tegen de kaai kon zetten. Dus zo gezegd, zo gedaan. Er zou pas rond 7:30 uur worden begonnen met lossen. Ik stond inmiddels al 20 min tegen het dock, toen de Tsjechische collega's kwamen aanrijden. Ze kwamen bij mij om te zeggen dat zij hier eerder waren. Op mijn antwoord waarom zij dan niet tegen de kaai stonden, konden zij geen antwoord geven. Gelukkig waren er nog 2 docks en mochten zij van iemand van de losploeg daar gaan staan. Zij moesten alleen wachten tot de afzetbakken werden afgehaald. Om 9 uur was ik weer leeg, nu kon de eerste CZ wagen tegen het dock, want de afzetbakken stonden nog steeds op hun plaats 😁. Van de planning had ik al vernomen dat ik naar Ronse mocht om te koppelen. Na een klein uurtje sturen in Ronse aangemeld. Snel kreeg ik een kaai toegewezen, daar de trailer afgekoppeld. De bijna volle trailer aangekoppeld, hierna bijgeladen bij de afdeling voor NL. Hier werd de trailer volgeladen, toen ff de papieren halen. Nu kon ik naar Gnm komen, maar eerst nog ff de aantallen en gewicht doorgeven aan de planning. Onderweg de pauzestaffel bijgewerkt op Hank. Net voor 18:00 uur reed ik het terrein op in Gnm. Wegens drukte de wasstraat maar voorbij gereden, maandag voor vertrek eerst maar ff door de wasstraat. De trailer aangemeld bij deur 29, vervolgens de trailer afgekoppeld tegen een dock. Toen nog ff de papieren ingeleverd op de planning en daarna was het weekend. Dus de auto leeghalen en noar hûs. Maar daarvoor de eerste levering van de Terberg Kinglifters even beoordeeld met een aantal collega's. Maandag even een dagje meekijken in het zenuwcentrum van Reisburo Verhoek-Europe.

De nieuwe kinglifters van de firma