zondag 16 augustus 2020

Mijn werk mijn leven. week 33

Zwoegen en zweten!

Na een lang weekend vrij dinsdag weer vertrokken met een rit naar België. Er stonden 8 losadressen op mijn ritlijst. Iets later vertrokken dan de bedoeling was, maar gelukkig kon ik nog ff een koppelritje doen. Dus een lege trailer gezocht en hiermee naar Zwolle. Hier de lege trailer geruild voor een volle trailer. Bij terugkomst in Gnm was inmiddels mijn rit ook geladen, dus de trailer aangekoppeld. Hierna op zoek naar huur kooiaap nr 1, deze was inmiddels geconfisqueerd door een collega. Dus maar de huur nr 4 meegenomen, dit in overleg met de planning natuurlijk. Ook lekker dat de vorige gebruiker de kooiaap weg had gezet met een bijna lege tank. Na het halen van de nodige papieren, reed ik om 9:10 uur het terrein af. Na een pauze van een uur, stond ik om 14:15 uur op het goede adres in Melsele. Inderdaad het goede adres, in hetzelfde postcodegebied 2 straten met dezelfde naam. Sta ik daar versteld van? Nee hoor, in dat patattenland is alles mogelijk. En natuurlijk stond ik op de verkeerde plek, gelukkig wist de bewoner waar ik wel moest wezen. Gewoon ff een half uur verknoeid, shit happens zal ik maar zeggen. Na dik 2 uur ploeteren in de brandende zon reed ik hier vandaan. Gelukkig heb ik tegenwoordig standairco, maar dan moet je hem natuurlijk wel even aanzetten. Bij het instappen in de cabine, zag ik dat m'n  fles water bijna stond te koken.. Dus maar snel de airco op standje Antarctica. Omdat ik de volgende niet meer ging halen voor 17:00 uur op zoek naar een douche. In Lokeren bij de plaatselijke Routier maar even gedoucht, hier is nog steeds het restaurant gesloten. Dus een hapje eten werd hem niet en daarom maar op zoek naar een andere plek. Op Wetteren m'n nachtrust gemaakt, hier een heerlijk portie stoofvlees met patatten naar binnen gewerkt. Na een koele nacht (dankzij de standairco) de volgende dag om 5:45 uur weer begonnen. Om 6:30 uur stond ik op het losadres in Sint Jans Molenbeek, hier moest gelost worden bij een nieuwbouw project. Om hier te komen was geen probleem, maar om er weer weg te komen was een ander verhaal. Het was een éénrichtingsweg, volgens de uitvoerder kon ik de volgende straat rechts inrijden. En dan kon ik zo de N8 weer oprijden. Ik had meer opleggers zien rijden dus verwachtte geen problemen. Maar ja België zou België niet zijn, als het zo liep als het moest lopen. Natuurlijk hadden een paar Belgische bestuurders besloten om hun vehicle precies in de bocht te parkeren. En dan word het wel een hele uitdaging om met 3 starre assen en een uitzwaai van hier tot aan Tokyo de bocht te krijgen. Gelukkig zat er een houthandel tegenover die straat, waar dus de vrachtwagens heen gingen die mij tijdens het lossen waren voorbij gereden. Dus ff gevraagd of ik daar op hun terrein mocht omkeren; dit was gelukkig geen probleem. En zo kon ik gewoon rechtuit steken de smalle straat in om daarna zonder problemen op de N8 uit te komen. Het volgende adres was aan de andere kant van Brussel. Na aankomst op het losadres  in Oudergem heb ik geprobeerd me aan te melden op het adres wat op de cmr stond. Hier was niks bekend van een levering, ook kon ik geen beschadigde deuren vinden. Dus maar even bellen met de contactpersoon. Deze sprak een klein beetje vlaams, dus dat ging in ieder geval goed. Ook mijn contactpersoon was niet op de hoogte van een levering. Op de straat waar ik moest lossen was ook niet de mogelijkheid om via 2 kanten te lossen. Heb dus besloten om een plek te zoeken om dit naar 1 kant om te laden zodat het lossen geen probleem zou zijn. In die tijd kon de planning contact opnemen met de opdrachtgever. Na het omladen kreeg ik het bericht dat ik door mocht naar Bierges. Voor het adres in Oudergem zou een alternatief worden gezocht. In Bierges moest gelost worden bij een bedrijfsverzamelgebouw. Na het aanmelden op naar een losplek, dit omdat lossen via de openbare weg geen optie was. Gelukkig snel een plek gevonden en via de parking van een sportschool op de losplek gekomen. Alleen was niet iedereen hier blij mee, maar soms moet je een beetje soepel met de regels omgaan😇. Gelukkig had niemand zijn auto verkeerd geparkeerd, zodat ik zonder problemen hier ook weer weg kon komen. Het volgende adres was bij de bierbrouwer in Hoegaarden.Na het aanmelden werd ik naar de bouwplaats doorgestuurd. Hier moest ik m'n gegevens achterlaten, ook werd mijn temperatuur opgemeten. Deze was net zo hoog als de buitentemperatuur. Ook was een mondkapje verplicht. Tijdens het lossen was ik blij met m'n mondkapje, dat scheelde mij weer zandhappen op de stoffige bouwplaats. Nadat deze gelost was kon ik naar de volgende in Châtelet bij Charleroi, hier moest gelost worden bij een sloperij. Na het lossen bleek dat ik niet op tijd bij de volgende kon zijn. Dus maar even op zoek naar een plekje voor de nacht, gelukkig vond ik nog een parkeerplaats. En ook nog onder de bomen in de schaduw, niet dat dat erg hielp trouwens. Na weer een bloedhete dag was het tijd voor een koud biertje. Even de volgende adressen bekeken, hiervoor had ik nog niet echt tijd voor gehad. Het volgende adres in Gosselies zou niet echt een probleem zijn, maar de volgende in Mons wel. Dit was een straat midden in het centrum van deze stad, smalle straatjes met veel bochten. De planning was na lang beraad ook met mij eens dat het niet ging lukken met een oplegger. Dit is meer een adres om met een bakwagen aan te leveren, ik mocht deze goederen mee retour nemen. Dit was het laatste losadres, nu alleen nog Oudergem ergens lossen. Hiervoor had ik inmiddels een adres doorgekregen, dit was in Denderleeuw bij een bouwbedrijf. Om hier te komen moest ik diverse borden met verboden voor +3,5 ton negeren, alleen 1 bord baarde mij wel zorgen. Dit was een hoogtebeperking tot 3,55 mtr, dit zou volgens de contactpersoon geen probleem voor mij zijn. Dus op goed geluk gewoon doorgereden naar het losadres. Bij aankomst op het losadres moest eerst  de poort met een code open. Dit lukte wonderwel ook nog. Toen 3 flinke stapels met goederen in de hal geplaatst, foto gemaakt en deur weer afgesloten. Toen vonden 2 automobilisten het nodig om vlak voor en achter mij te parkeren. Dus maar ff met m'ntoetertje gespeeld en zowaar kwamen er 2 mensen aanlopen. De auto's werden verplaatst, snap alleen niet waarom ze dit gelijk niet deden er was ruimte zat. Nu zou er een uitdaging komen om hier weg te komen. Ik had een passerende collega gevraagd of ik onder die brug door kon. Hij zei als je maar goed in het midden rijd moet het passen met 4 meter. Voor de zekerheid toch maar even de luchtvering van de auto en trailer laten zakken. Via de linkerkant van de weg en een stukje stoep kon ik recht voor de boogtunnel komen. En idd paste het maar net, wel werd ik vriendelijk toegewuifd door mijn medeweggebruiker. Nadat ik dit probleem had overwonnen kon de luchtvering weer de lucht in. Inmiddels was m'n retourlading ook al weer geregeld, ik mocht gaan laden in Moorsel. Na aanmelding hier moest ik even wachten, de 10 kisten die ik moest laden werden er 4. De heftruckchauffeur kon de anderen niet vinden, dus hij ging er vanuit dat deze al verzonden waren. Maar hij vertrouwde het niet allemaal, dus pleegde hij maar even een belletje naar z'n chef. Deze bevestigde zijn vermoedens, dus was redelijk snel geladen. Na het laden kon ik naar Gnm, met een kleine omweg om de grote vertraging bij Antwerpen te ontwijken. Nu zonder vertraging bij Joost in Meer aangekomen. Hier eerst ff een half uur in de auto zitten wachten tot de heftige regenbui over was. Toen het weer droog was, snel naar binnen om nat te worden. Van het douchen natuurlijk, hierna weer even de ovenschotel getest. Hij smaakt nog steeds heel erg goed. Inmiddels was ook al bekend geworden dat ik na aankomst in Gnm klaar zou zijn voor deze week. Deze week 3 dagen lopen zwoegen en zweten om m'n  werk goed te doen. Toch wel mooi dat dat gewaardeerd en beloond wordt met een lang weekend😁.
Daar is de boogbrug, de ruimte was beperkt met 3,55 mtr.
( foto screenshot Google streetview)








Geen opmerkingen:

Een reactie posten