zondag 30 augustus 2020

Mijn werk mijn leven. Week 35

Een angstige kreet!

Laden met blikken doos in Hulste

Maandag i.v.m. prive dingetjes, pas om 14:30 uur begonnen met deze week. Na het halen van de papieren op zoek naar de trailer. Deze trailer moest worden afgezet worden bij Verhoek in Oostellende. Rond 19:00 uur de trailer op de parking afgekoppeld. Hierna op zoek naar een lege trailer, hiermee moest ik dinsdag gaan laden in Baisseux. Voor mijn nachtrust ben ik naar Kruishoutem gereden. Dinsdagmorgen om 8:00 uur aangemeld bij het eerst laadadres van deze dag. Na het aanmelden kon ik gelijk naar de laadplaats. Na een uurtje laden reed ik weer naar de portier. Toen ik uitstapte, kwam hij al aanlopen het de papieren. Dat vond ik heel vreemd, want ik heb hem nog nooit van zijn stoel zien afkomen. Maar het bleek dat er nog een paar orders mee moesten. Dus maar weer naar de laadplaats, daar op zoek naar de heftruckchauffeur. Deze was natuurlijk nergens te bekennen. Na een poosje zoeken had ik hem gevonden. Snel werden de orders bij elkaar gezocht en in de trailer gereden. Om 9:50 uur reed ik weer naar de portier, deze keer moest ik wel zelf de papieren halen. Hierna bijladen in Moeskroen, de dame op de heftruck begon snel met laden. Ineens kwam er een angstige kreet uit de trailer, ze was geschrokken toen zij de binnenbak in reed. Hier zit enigszins een beetje beweging in, als je dat niet gewend bent is het idd ff schrikken 😁. Maar hierna geen problemen meer, het laden ging ook redelijk snel. Toen dit ook weer geladen was, mocht ik gaan laden in Kuurne. Hier om 11:45 uur de trailer tegen het dock geplaatst. De heftruckchauffeur begon gelijk met laden, 15 min later kwam hij ff vertellen dat hij om 13:00 uur verder ging omdat hij pauze had. Dat ging voor, even de pauze een half uur uitstellen zat er dus niet in. Om 13:30 uur reed ik alweer naar het volgende adres in Meulebeke. Na aankomst hier reed ik 5 minuten later alweer richting Kruishoutem. Daar de trailer aangemeld en afgekoppeld. Toen eerst de tanks maar weer ff gevuld. M'n vervolg was een rit naar Speyer, maar de trailer was nog niet klaar. Dit zou nog een uur duren, er zat dus niks anders op dan te wachten. Toen de trailer geladen was eerst even de pauzestaffel volgemaakt. Net voorbij Luik een parking op gedoken voor m'n nachtrust. Hier was helaas geen plek meer vrij, dus maar naar de volgende. Hier was gelukkig nog een plekje vrij, dus eten uit de pling dit keer. De volgende morgen zou ik na mijn 9 uur nachtrust weer vertrekken, maar dan moet je wel je wekker zetten natuurlijk🙃. Dus 11 uur gemaakt in plaats van de voorgenomen 9 uur rust. Om 10:45 uur de trailer aangemeld en afgekoppeld. Toen even een paar lege trailers op de parking geplaatst. Toen dit klaar was kreeg ik ook m'n vervolg, er moest groupage geladen worden in Heddesheim. Net voor 13:00 uur mij hier aangemeld, gelijk mocht ik naar de laadplaats rijden. Kreeg wel te horen dat het nog een uurtje ging duren voor ze zouden beginnen met laden. Maar een uurtje werden er bijna 2,5 uur voor er werd begonnen. 45 min later was de trailer vol, en kon ik weer richting Speyer rijden. Hier moest een gedeelte worden gelost, ook moest er weer worden bijgeladen. Maar nog niet alles was binnen gekomen, dus gelijk vertrekken zat er niet in. Dus de trailer maar afgekoppeld. De volgende morgen de trailer er maar weer achter geknoopt. Nu snel op weg naar Castrop, hier rond 10:00 uur de trailer aangemeld en afgekoppeld. Het vervolg was weer snel bekend, er moest een container worden afgezet in Duisburg.  Maar eerst op zoek naar extra spanbanden, deze had ik later op de dag nodig bij het laden. Na aankomst in Duisburg reed ik binnen een uur hier alweer vandaan. Nu met een verse lege container, hiermee kon ik gaan laden in Kempen. Hier moesten volgens de planning 4 machines geladen worden, waar ik 16 spanbanden voor nodig had. Maar de trailer werd volgezet met lege fust, een paar pallets met spare parts. Om de trailer nog ff te vullen werd er nog een kleine machine ingezet. Deze werd vastgezet met 2 spanbanden. Toen nog ff een krabbel op de vrachtbrief gezet, hierna op weg naar Frankrijk.  Vrijdagmorgen om 7:30 uur aangemeld in Ronchin, gelijk werd er begonnen met het lossen. Om 8:30 was ikke weer leeg. Dus een bericht naar de planning met de vraag wat ik mocht gaan doen. Ik moest laden in Temse, maar dit veranderde binnen 5 minuten weer. Nu mocht ik gaan laden in Comines/Komen. Bij aankomst daar moest even gewacht worden tot er een dock vrij kwam. Toen na een half uur eentje vrij kwam, werd er snel met laden begonnen. Net hiervoor even een lach momentje gehad, een Belgische collega had een foutje gemaakt. Hij had zijn trailer met gesloten deuren tegen de kaai gezet, wij konden daar allemaal smakelijk om lachen. Nadat ik geladen was mocht ik nog gaan bijladen in Hulste. Hier werd de container afgevuld, toen kon ik naar Kruishoutem. Hier de trailer aangemeld en afgekoppeld op de parking. Toen maar gevraagd wat ik verder mocht gaan doen. Na een klein poosje wachten mocht ik met de losse trekker naar Sint Baafs Vijve. Hier moest ik een trailer aankoppelen voor Gnm, met de trailer mocht ik ook richting het weekend rijden. In Gnm nog even bij het losadres langs gereden, om te kijken of ze toevallig nog aanwezig waren. Dit was niet het geval dus maar bij Verhoek op de parking afgekoppeld. En zo kon ik om 20:00 uur aan mijn weekend beginnen.
Maandagmorgen 6:00 uur knoop ik er weer een container achter, welke bestemd is voor Verhoek in Rietz. 

zondag 23 augustus 2020

Mijn werk mijn leven. Week 34

 Weer een normale week
Grote wagen met mini kooiaap (onding)

Maandagmorgen om 3:15 uur ging ik op zoek naar m'n papieren, voor de eerste rit van deze week. Toen ik de papieren had, de trailer achter de trekker geknoopt. Toen nog ff de kooiaap er achter hangen en kon ik aan m'n reis beginnen naar Duitsland. Het liep allemaal erg goed tot net voor 11:00 uur een wit met blauw busje voor mij kwam rijden. Op zich niks mis mee, maar toen ging er een rood bordje branden. De tekst was bitte folgen, nou ja wat moet je dan. Dus maar in de achtervolging. Op een parking langs de A3 stopte hij. Het duurde even voor ik de deur open deed, want ik moest de reden van mijn stop invoeren in de boordcomputer. Toen dit gedaan was stak de mannelijke helft van het duo zijn hand uit om zichzelf voor te stellen. Ik heb vriendelijk bedankt en zei dat ik geen handen ga schudden ivm Covid 19. Na het overhandigen van de nodige informatie die hij wilde hebben, werd mij verteld dat er een bult in het zeil zat en dat dat de reden was van de staandehouding. Volgens hem was ik wel 10 cm te breed. Dit heb ik tegengesproken, want het was maar 5 cm. Na het afhalen van de kooiaap, kroop deze dappere held ook nog ff de trailer in. Dit om te kijken wat er allemaal in lag. Toen begon hij over het ontbreken van de ladingzekering. Hierop zei ik dat het niet nodig was omdat dit speciale trailers zijn. Daarna wilde hij het keurings- en kentekenbewijs zien. Ik vertelde hem dat dat ook een probleem was, dit omdat wij die nooit bij ons hebben. Dan moest mijn chef hem dat maar even mailen want ik mocht zonder niet verder rijden. In die tijd wilde hij de Tacho uitlezen. Maar ja, dan moet je wel de goede apparatuur meenemen. En hij snapte maar niet dat het niet wilde, tot ik zei dat het misschien kwam doordat hier een nieuwe slimme Tacho inzit. Toen begon bij hem een lichtje te branden. Hij ging in de bus de papieren doorspitten en hij stuurde de stagiaire naar mij toe. Zij wilde graag een uitdraai van de Tacho hebben. Ik vroeg of ze het voor vandaag of de hele periode wilde. Voor de hele periode zei zij, waarna ik vroeg of zij dan extra rolletjes papier voor mij had. Ze keek mij heel raar aan en begon te twijfelen. Toen ging ze maar ff  vragen wat zij moest doen. Inmiddels had ik deze dag al uitgeprint, want dat was idd ook de bedoeling. Dit voor de stempel voor de controle, want m'n chauffeurspas was inmiddels al meer dan 1,5 uur uit de Tacho. Al met al mocht ik zelf zonder boete weer vertrekken. Net na 14:00 uur reed ik Dettelbach binnen waar mij eerst losadres was. Op 400 mtr van de klant gestrand, hier was de bocht niet te nemen. Dus maar ff met de klant gebeld. Deze zou mij via een andere weg naar het losadres begeleiden. Dwars door een woonwijk ging het dit keer. Aangekomen op het losadres zei hij: gelukkig dat alle auto's goed geparkeerd stonden, anders hadden we een probleem gehad. Normaal komen ze hier met een kleine Lkw. Natuurlijk had ik dit weer geluk. Na een uurtje waren de rolletjes weer gelost. Ook nu werd ik weer begeleid om daar weg te komen, nu via andere straten welke beter waren te rijden. Daarna op weg naar Greding om de rest te lossen. Hier mooi binnen m'n diensttijd aangekomen en de trailer afgekoppeld tegen het dock. De trailer zou ook weer voor mij geladen worden. Samen met een collega de trailer weer 2,5 mtr breed gemaakt. Dit was mij alleen niet gelukt, daarvoor bedankt Anne B voor de hulp. Dinsdagmorgen 5:30 uur de trailer weer aangekoppeld, toen op zoek naar de papieren. Deze lagen klaar voor mij in de kantine, hierna op naar Verhoek in Castrop. Daar om 13:30 uur aangemeld en de trailer laten lossen. Na het lossen de trailer afgekoppeld op de parking. Toen op zoek naar een andere trailer die ik mee moest nemen. Hiermee moest ik woensdagmorgen om 6:00 uur gaan koppelen in Müch. Nog maar even een stuk opgereden, anders moest ik woensdag wel erg vroeg gaan rijden. Woensdag om 5:45 uur aangemeld in Much. De trailer was nog niet helemaal klaar maar ik kon de zijkant wel alvast dicht maken, de rest kon geladen worden via de achterkant. Toen dit ook in de trailer zat, deze op de weg neergezet en de lege op de laadplek neergezet. Nadat dit ook weer gedaan was de volle er weer achter geknoopt. Deze trailer was bestemd voor Verhoek Castrop. Hier de trailer aangemeld en afgekoppeld op de parking. Na m'n vraag aan de planning wat het vervolg zou worden, was het antwoord dat ik me op kantoor moest melden voor een rit naar Gnm. Toen ik de papieren had, de trailer aangekoppeld. Ook nog ff 24 lege europallets overgeladen met een collega. Toen op naar Gnm, onderweg hier naar toe de pauzestaffel even volgemaakt. In Gnm de trailer afgekoppeld, hier ook weer een lege aangekoppeld aangekoppeld. Hiermee ben ik in Zwolle gaan koppelen en één uur later was ik weer terug op de basis. Toen maar ff gevraagd wat ik verder mocht gaan doen. Dit was de volgende dag vertrekken met een trailer bestemd voor Zeebrugge. Omdat de trailer al geladen was, mocht ik gelijk wel vertrekken. Dus maar een stukje opgereden richting Zeebrugge. Hier donderdagmorgen de trailer aangemeld en afgekoppeld voor de overtocht naar de UK. Na het aankoppelen van een lege trailer, op naar St Niklaas waar een volle bak voor Lelystad geladen moest worden. Het laden verliep lekker vlot; binnen uur was de trailer vol. Alleen jammer dat ik eerst 2,5 uur moest wachten. Nog steeds weet ik eigenlijk niet waarom. Na het laden op weg naar Lelystad, bij Joost even gedoucht en ff een warme prak naar binnen gewerkt. Toen dit allemaal was gedaan, richting het losadres gereden. Op parking de Lepelaar was nog een plekje vrij, vrijdagmorgen nog 15 min rijden naar Lelystad. Vrijdagmorgen om 7:45 uur aangemeld bij het losadres, ik kon gelijk naar binnen rijden om te lossen. Een klein uurtje later reed ik hier weer weg, nu op weg naar Aalten. Maar dit veranderde binnen 5 minuten weer, ik mocht terug naar m'n losadres om daar te laden voor DK. Nadat ik geladen had, kon ik naar Gnm. Hier de trailer afgekoppeld tegen het dock, gelijk werd de trailer in beslag genomen door  een terminaltrekker. Normaal is het op vrijdag een probleem om een vlakke trailer te vinden, maar nu was er nergens een trailer te vinden met een binnenbak. Ik moest een lege mega trailer aankoppelen om te gaan laden in Zeewolde. Om 13:00 uur aangemeld in Zeewolde en de zijkant van de trailer open gemaakt voor de lading. Alvast de spanbanden over het dak gegooid, maar dit hielp niet echt. De wind was het er niet mee eens, want die zorgde er voor dat ze in een mum van tijd weer naast de trailer lagen. Om 14:00 uur werd er begonnen met laden, anderhalf uur later reed ik weer richting Gnm. Hier de trailer op z'n losplek gezet en bij de planning gevraagd wat ik moest gaan doen. Het antwoord was dat ik aan m'n weekend kon beginnen.
Niks mis mee natuurlijk.

Ondanks de wind, toch klaar om te laden.W\

zondag 16 augustus 2020

Mijn werk mijn leven. week 33

Zwoegen en zweten!

Na een lang weekend vrij dinsdag weer vertrokken met een rit naar België. Er stonden 8 losadressen op mijn ritlijst. Iets later vertrokken dan de bedoeling was, maar gelukkig kon ik nog ff een koppelritje doen. Dus een lege trailer gezocht en hiermee naar Zwolle. Hier de lege trailer geruild voor een volle trailer. Bij terugkomst in Gnm was inmiddels mijn rit ook geladen, dus de trailer aangekoppeld. Hierna op zoek naar huur kooiaap nr 1, deze was inmiddels geconfisqueerd door een collega. Dus maar de huur nr 4 meegenomen, dit in overleg met de planning natuurlijk. Ook lekker dat de vorige gebruiker de kooiaap weg had gezet met een bijna lege tank. Na het halen van de nodige papieren, reed ik om 9:10 uur het terrein af. Na een pauze van een uur, stond ik om 14:15 uur op het goede adres in Melsele. Inderdaad het goede adres, in hetzelfde postcodegebied 2 straten met dezelfde naam. Sta ik daar versteld van? Nee hoor, in dat patattenland is alles mogelijk. En natuurlijk stond ik op de verkeerde plek, gelukkig wist de bewoner waar ik wel moest wezen. Gewoon ff een half uur verknoeid, shit happens zal ik maar zeggen. Na dik 2 uur ploeteren in de brandende zon reed ik hier vandaan. Gelukkig heb ik tegenwoordig standairco, maar dan moet je hem natuurlijk wel even aanzetten. Bij het instappen in de cabine, zag ik dat m'n  fles water bijna stond te koken.. Dus maar snel de airco op standje Antarctica. Omdat ik de volgende niet meer ging halen voor 17:00 uur op zoek naar een douche. In Lokeren bij de plaatselijke Routier maar even gedoucht, hier is nog steeds het restaurant gesloten. Dus een hapje eten werd hem niet en daarom maar op zoek naar een andere plek. Op Wetteren m'n nachtrust gemaakt, hier een heerlijk portie stoofvlees met patatten naar binnen gewerkt. Na een koele nacht (dankzij de standairco) de volgende dag om 5:45 uur weer begonnen. Om 6:30 uur stond ik op het losadres in Sint Jans Molenbeek, hier moest gelost worden bij een nieuwbouw project. Om hier te komen was geen probleem, maar om er weer weg te komen was een ander verhaal. Het was een éénrichtingsweg, volgens de uitvoerder kon ik de volgende straat rechts inrijden. En dan kon ik zo de N8 weer oprijden. Ik had meer opleggers zien rijden dus verwachtte geen problemen. Maar ja België zou België niet zijn, als het zo liep als het moest lopen. Natuurlijk hadden een paar Belgische bestuurders besloten om hun vehicle precies in de bocht te parkeren. En dan word het wel een hele uitdaging om met 3 starre assen en een uitzwaai van hier tot aan Tokyo de bocht te krijgen. Gelukkig zat er een houthandel tegenover die straat, waar dus de vrachtwagens heen gingen die mij tijdens het lossen waren voorbij gereden. Dus ff gevraagd of ik daar op hun terrein mocht omkeren; dit was gelukkig geen probleem. En zo kon ik gewoon rechtuit steken de smalle straat in om daarna zonder problemen op de N8 uit te komen. Het volgende adres was aan de andere kant van Brussel. Na aankomst op het losadres  in Oudergem heb ik geprobeerd me aan te melden op het adres wat op de cmr stond. Hier was niks bekend van een levering, ook kon ik geen beschadigde deuren vinden. Dus maar even bellen met de contactpersoon. Deze sprak een klein beetje vlaams, dus dat ging in ieder geval goed. Ook mijn contactpersoon was niet op de hoogte van een levering. Op de straat waar ik moest lossen was ook niet de mogelijkheid om via 2 kanten te lossen. Heb dus besloten om een plek te zoeken om dit naar 1 kant om te laden zodat het lossen geen probleem zou zijn. In die tijd kon de planning contact opnemen met de opdrachtgever. Na het omladen kreeg ik het bericht dat ik door mocht naar Bierges. Voor het adres in Oudergem zou een alternatief worden gezocht. In Bierges moest gelost worden bij een bedrijfsverzamelgebouw. Na het aanmelden op naar een losplek, dit omdat lossen via de openbare weg geen optie was. Gelukkig snel een plek gevonden en via de parking van een sportschool op de losplek gekomen. Alleen was niet iedereen hier blij mee, maar soms moet je een beetje soepel met de regels omgaan😇. Gelukkig had niemand zijn auto verkeerd geparkeerd, zodat ik zonder problemen hier ook weer weg kon komen. Het volgende adres was bij de bierbrouwer in Hoegaarden.Na het aanmelden werd ik naar de bouwplaats doorgestuurd. Hier moest ik m'n gegevens achterlaten, ook werd mijn temperatuur opgemeten. Deze was net zo hoog als de buitentemperatuur. Ook was een mondkapje verplicht. Tijdens het lossen was ik blij met m'n mondkapje, dat scheelde mij weer zandhappen op de stoffige bouwplaats. Nadat deze gelost was kon ik naar de volgende in Châtelet bij Charleroi, hier moest gelost worden bij een sloperij. Na het lossen bleek dat ik niet op tijd bij de volgende kon zijn. Dus maar even op zoek naar een plekje voor de nacht, gelukkig vond ik nog een parkeerplaats. En ook nog onder de bomen in de schaduw, niet dat dat erg hielp trouwens. Na weer een bloedhete dag was het tijd voor een koud biertje. Even de volgende adressen bekeken, hiervoor had ik nog niet echt tijd voor gehad. Het volgende adres in Gosselies zou niet echt een probleem zijn, maar de volgende in Mons wel. Dit was een straat midden in het centrum van deze stad, smalle straatjes met veel bochten. De planning was na lang beraad ook met mij eens dat het niet ging lukken met een oplegger. Dit is meer een adres om met een bakwagen aan te leveren, ik mocht deze goederen mee retour nemen. Dit was het laatste losadres, nu alleen nog Oudergem ergens lossen. Hiervoor had ik inmiddels een adres doorgekregen, dit was in Denderleeuw bij een bouwbedrijf. Om hier te komen moest ik diverse borden met verboden voor +3,5 ton negeren, alleen 1 bord baarde mij wel zorgen. Dit was een hoogtebeperking tot 3,55 mtr, dit zou volgens de contactpersoon geen probleem voor mij zijn. Dus op goed geluk gewoon doorgereden naar het losadres. Bij aankomst op het losadres moest eerst  de poort met een code open. Dit lukte wonderwel ook nog. Toen 3 flinke stapels met goederen in de hal geplaatst, foto gemaakt en deur weer afgesloten. Toen vonden 2 automobilisten het nodig om vlak voor en achter mij te parkeren. Dus maar ff met m'ntoetertje gespeeld en zowaar kwamen er 2 mensen aanlopen. De auto's werden verplaatst, snap alleen niet waarom ze dit gelijk niet deden er was ruimte zat. Nu zou er een uitdaging komen om hier weg te komen. Ik had een passerende collega gevraagd of ik onder die brug door kon. Hij zei als je maar goed in het midden rijd moet het passen met 4 meter. Voor de zekerheid toch maar even de luchtvering van de auto en trailer laten zakken. Via de linkerkant van de weg en een stukje stoep kon ik recht voor de boogtunnel komen. En idd paste het maar net, wel werd ik vriendelijk toegewuifd door mijn medeweggebruiker. Nadat ik dit probleem had overwonnen kon de luchtvering weer de lucht in. Inmiddels was m'n retourlading ook al weer geregeld, ik mocht gaan laden in Moorsel. Na aanmelding hier moest ik even wachten, de 10 kisten die ik moest laden werden er 4. De heftruckchauffeur kon de anderen niet vinden, dus hij ging er vanuit dat deze al verzonden waren. Maar hij vertrouwde het niet allemaal, dus pleegde hij maar even een belletje naar z'n chef. Deze bevestigde zijn vermoedens, dus was redelijk snel geladen. Na het laden kon ik naar Gnm, met een kleine omweg om de grote vertraging bij Antwerpen te ontwijken. Nu zonder vertraging bij Joost in Meer aangekomen. Hier eerst ff een half uur in de auto zitten wachten tot de heftige regenbui over was. Toen het weer droog was, snel naar binnen om nat te worden. Van het douchen natuurlijk, hierna weer even de ovenschotel getest. Hij smaakt nog steeds heel erg goed. Inmiddels was ook al bekend geworden dat ik na aankomst in Gnm klaar zou zijn voor deze week. Deze week 3 dagen lopen zwoegen en zweten om m'n  werk goed te doen. Toch wel mooi dat dat gewaardeerd en beloond wordt met een lang weekend😁.
Daar is de boogbrug, de ruimte was beperkt met 3,55 mtr.
( foto screenshot Google streetview)








zondag 9 augustus 2020

Mijn werk mijn leven. Week 32

Een kort weekje .
Lossen Odense.


Maandagmorgen rond 5:30 uur de motor weer gestart voor een rit naar DK, Eerst op zoek naar de trailer voor deze rit. Die erachter geknoopt en de lading even gecontroleerd. Het zou deze dag alleen een rijdag worden, omdat de goederen de volgende dag gelost moesten worden. Zonder veel problemen Bremen voorbij gekomen, bij Verhoek Sottrum even m'n eerste pauze gemaakt. Hier was ook een collega die problemen had bij het aftanken van zijn wagen. Het bleek dat 1 van zijn tankbuttons niet werkte, heb hem dus maar even bijgestaan met de mijne. Toen de pauze er weer op zat, weer verder richting DK. Ook bij Hamburg weinig problemen gehad bij de wegwerkzaamheden daar. Net voor Flensburg de 2é pauze genomen, bij de grens van DK een kleine vertraging gehad i.v.m grenscontrole. Om 15:30 uur reed ik de parking op voor m'n verplichte nachtrust. De volgende dag was het nog 25 min rijden tot het losadres in Odense. Na een lange nacht om 7:45 uur aangemeld op het losadres, hier moest ff gewacht worden. Eerst moest hun eigen wagen even geladen worden, maar 25 min later werden de eerste rol al uit de trailer gehaald. Toen de eerste slag tapijt gelost was, de binnenbak naar achteren laten trekken. Nu konden zij beginnen aan de 2é slag tapijt. Toen deze gelost was kon ik de trailer gaan omdraaien. De 3é slag moest gelost worden via de voorkant. Je hebt dus 2 keuzes of je schaart de trailer of je rijdt naar binnen en koppelt de trailer af. Dit laatste heb ik maar gedaan, omdat er voor scharen niet echt veel ruimte was. Na 1,5 uur lossen was de trailer weer leeg, de binnenbak weer op de kop gezet. Na het halen van de papieren een bericht naar de planning. Ik mocht richting Kolding rijden, als ik daar was moet ik het maar ff melden. Bij Fredericia pauze gemaakt en een bericht naar de planning gestuurd. Ik stond net voor de kruising met de E20s/e20n, er moest dus beslist worden welke kant ik op moest gaan. Ik moest ff geduld hebben was het antwoord, ze waren aan het kijken hoeveel wagens ze nodig hadden in DK. Dus maar wachten op instructies, ik was bang dat mijn vermoedens zouden uitkomen. Dit bleek idd zo te zijn, ik mocht naar Ikast/Herning rijden. Hier mocht ik woensdagmorgen gaan laden, de verdere info zou later op de dag volgen. En zo stond ik na 6,5 diensturen op de parking bij het laadadres in Herning. Dit gebeurt zo nu en dan, heb er niet echt problemen mee. Alleen leuk is anders,maar mooi tijd om de cabine ff op te ruimen. Later op de dag kwam de verdere informatie, er moest de volgende dag op 3 plekken stukgoed geladen worden, te weten Herning/Ikast en Gram. Toen ik woensdagmorgen de auto uitstapte om mij aan te melden, ging deur 4 al open en mocht ik de trailer daar aandocken. Voordat ik mij aangemeld had bij de terminal, lagen de eerste rollen al in de trailer. Het laden ging lekker snel en 45 min later deed ik de deuren alweer dicht. Nu op naar Ikast, hier moesten 10 rollen geladen worden. Ook hier was ik de gelijk aan de beurt, de rollen vlogen letterlijk de trailer in. Na het schrijven van een Cmr op naar de laatste in Gram. Ook hier hoefde er niet gewacht te worden, toen ik binnenkwam in het warehouse was alleen nog een handtekening vereist, omdat de paar rollen al in de trailer zaten. Nu de trailer vol zat kon ik naar Verhoek in Sottrum. Met een uur vertraging bij Hamburg, kwam ik om 16:00 uur in Sottrum aan. Daar de trailer tegen het dock geplaatst en een trailer bestemd voor Gnm aangekoppeld. Hierna eerst de pauzestaffel bijgewerkt. Toen de pauze weer op de kaart stond, de uren volgereden richting NL. Bij Autohof Apen m'n nachtrust gemaakt, hier was ik al een hele tijd niet geweest. Het is hier nog steeds goed vertoeven. Goed eten voor een normale prijs en vriendelijke bediening. De volgende morgen om 5:30 uur weer begonnen te rijden want om 8:00 uur had ik een gesprek met het schadepreventie team. Na dit gesprek kon ik aan m'n weekend beginnen. Best vroeg maar met de hitte van de laatste dagen geen probleem. Dus een paar dagen in de relaxstand. Lekker languit in de tuinstoel, of lekker bubbelen in het bubbelbad.
Lossen Odense.
De gemakkelijkste manier.😁.

zondag 2 augustus 2020

Mijn werk mijn leven. week 31

Soms maak je keuzes, maar of dat de beste zijn?

décharger en Six fours

Maandagmorgen om 3:00 uur ineens een lawaai van achter de gordijnen. Het was m'n wekker: tijd om op te staan dus. Met m'n slaperige kop de Senseo aangedrukt. Toen ff een natte lap tegen m'n hoofd gedaan. Hierna eerst maar ff rustig een bammetje gegeten. Toen maar op zoek naar m'n trailer, deze had ik zo maar gevonden. Toen deze achter de trekker hing, ff snel een sanitaire stop. En toen op richting Six fours in Zuid Frankrijk. Een mooi stukje sturen dus, bijna 1400 km. Om 3:45 uur reed ik in Gnm het erf af, op naar de warmte. Bij vertrek uit Gnm was het 16 gr, bij Maastricht was het al 22 gr. De temperatuur liep dus snel op, Net na Luik m'n eerste pauze gemaakt. Deze tijd nuttig besteed met het aan de binnenkant van m'n ogen te kijken. In Capellen was het inmiddels 26 gr, hier eventjes wat inkopen gedaan. Toen snel weer verder over de Route du Soleil. Het liep als een tierelier deze dag, ben nog voorbij Dijon gekomen. Bijna 800 km in 9:50 rijuren, er mocht niet geklaagd worden dus. Dinsdag het laatste stukje van de bijna 1400 km gedaan, rond 11:30 uur aangemeld op het losadres. De sigaarrokende heftruckchauffeur had er zin deze dag, hij heeft gewoon doorgewerkt tijdens de lunchpauze. Om net na 14:00 uur liep mij het zweet overal bij neer bij het terugplaatsen van 8 zijschotten. Op dat moment was het 37 gr in Six Fours. Nadat dit gedaan was mijzelf eerst weer even opgefrist. Inmiddels was de retourvracht ook weer geregeld door de planning. Er moest op 2 plekken geladen worden, maar eerst moesten er ergens pallets opgehaald worden. Woensdagmorgen kon ik om 8:00 uur 32 lege pallets gaan laden in Nimes. Dit was bij een transportbedrijf wat niemand kende. Ook was het niet te vinden op de plek waar het moest zitten. Op een gegeven moment zag ik een auto rijden met de naam van dit bedrijf er op. Dus hier maar vlug achteraan gereden. Het bleek dat je door een smalle doorgang tussen 2 bedrijven moest rijden. Eenmaal aangemeld werden de pallets snel geladen. Nu op weg naar Saint Félix de Lodez, dit was nog bijna 2 uren rijden. Hier moest ik 23 pallets laden voor Veghel. Het laden ging niet echt snel. Volgens mij moesten de geperste druiven nog ingepakt worden. Het volgende adres was niet ver rijden, maar de 10 km kostte wel veel tijd. In Saint Jean de la Blaquiére moest ik door het centrum rijden, dit dorpje blinkt niet uit door de breedste straten. Aan beide kanten nog 5 cm ruimte over en tevens kreeg ik een flinke stijging voor m'n kiezen. Aan de rand van het dorp zat m'n laadadres, vlug aanmelden voor zij met lunchpauze gingen. Gelukkig werd ik gelijk geladen, anders was het wachten geworden tot 14:00 uur. Ook hier geladen voor Veghel. Na het laden gekeken wat de beste route was hier naar toe. Soms maak je keuzes, maar of dat de beste zijn? In deze hoek was ik nog niet eerder geweest en ik was dus niet echt bekend met de routes hier. Ik had besloten om via de A75 richting Clermont Ferrand te gaan. Dit is een schitterende route en je hebt alle tijd om alles te bekijken. Want snel ging het niet met 23 ton achterop in de trailer. Als je de eerst heuvel had gehad, zag je op de top de andere al weer opdoemen. Het enige vlakke stuk was het Viaduc de Millau, wel een schitterend uitzicht hier. Maar de volgende keer maar iets extra kilometers, dan ben je wel een stukje sneller. Net voor Bourges een parking op geschoten voor m'n nachtrust. Donderdag was weer een rijdag, zonder veel problemen Parijs voorbij gekomen. In Kruishoutem de tanks weer gevuld met de nodige brandstoffen. Inmiddels stond de rijtijd al op 8:40 uur, hier dus ook maar op nachtrust. Vrijdagmorgen om 4:00 uur weer gestart, voor het laatste stuk naar Veghel. Om 6:45 uur aangemeld bij de balie. Daar kreeg ik te horen: kom om 7:30 uur maar terug. De losplek waar ik moest lossen was bezet, als deze weg was mocht ik daar gaan lossen. Om 7:30 uur stond ik tegen het dock, toen maar bezig gegaan met lossen. Met de pompwagen kriskras tussen andere goederen door om de pallets op de juiste plaats te zetten. In het begin was het telkens 50 mtr rijden, maar er kwamen steeds meer goederen te staan. Op een gegeven moment, was de afstand meer als verdubbeld. Toen ik hier iets van zei, kreeg ik een grote bek van een of andere man die dacht dat hij meer was als een chauffeur. Ik heb dus de pallets gewoon op het dock naast mij gezet. Toen kon er in èèn keer wel ruimte gemaakt worden. Na het lossen nog even pallets op een andere locatie van deze firma gehaald. Toen een bericht naar de planning, met de vraag wat ik mocht gaan doen. Al snel kwam het antwoord dat ik naar Gnm mocht komen. Omdat ik er toch langs kwam, even een broodje gegeten bij de gebr. Mendel. Na de break op naar Gnm. Hier de trailer afgekoppeld en toen kon ik aan m'n weekend beginnen. Best lekker om op vrijdagmiddag 14:30 uur al thuis te zijn.

Viaduc de Millau.
Door de drukte was het niet verstandig om midden op de brug stil te gaan staan voor een mooie foto.
Dus maar even zo!😂😂