Mijn werk mijn leven. week 51

 De laatste werkweek van dit jaar.

Deze week begonnen met wat ik vrijdag verzaakt had. Eerst de diesel bijgevuld, hierna mijn blauwe vriend door de wasstraat gehaald. Na wat zoekwerk de goede trailer gevonden en na het aankoppelen op naar Verhoek Rietz. Hier rond 13:30 uur de lading aangemeld. Tijdens het lossen enkele trailers op de parking gezet. Na 2 uur lossen was de trailer/container weer leeg. Toen nog een stuk opgereden naar m'n laadadres voor de volgende dag. Om 6:30 uur aangemeld in Pritzwalk, alleen was de Wareannahme nog gesloten. Het bleek dat diegene zich had verslapen, dus noodgedwongen wachten. Een uur later liep ik met de pieper naar de auto. Om 8:45 uur mocht ik naar dock 13 om te laden. 45 min later reed ik richting Duisburg, hier moest de container worden afgezet bij de DUSS terminal. Doordat het laden bijna 2 uur later begon, liep de planning van deze dag in de soep. Rond 19:00 uur meldde ik de container aan in Duisburg. Hier was het erg druk, zodat het allemaal een uur duurde. Geprobeerd in de buurt van de DIT terminal een parkeerplek te vinden. Dat dit een probleem zou worden dacht ik al, maar met nog 5 min diensttijd op de klok nog een plekje gevonden. Niet alles kunnen doen wat de planning wilde, dus woensdag de rest van de planning maar proberen te doen. Woensdagmorgen om 6:00 uur geprobeerd mij bij de terminal aan te melden. Maar het duurde meer dan een uur voor ik het papier had voor een lege container. Ik ben hier heel vaak geweest, zo druk heb ik het nog nooit gezien. Dan helpt het natuurlijk ook niet dat er maar 2 loketten open zijn. Als men dan ook nog eens niet al te snel werkt, loop je al snel vertragingen op. Daar kwam nog bij dat ik ook nog eens 45 min moest wachten voor er een lege container op het chassis stond. Alles bij elkaar duurde dit dik 2 uur. Na het opzetten snel naar Castrop, waar een volle trailer op mij stond te wachten. Om 9:00 uur de container geruild voor een volle mega trailer. Toen op naar Luxemburg om te lossen. Hier me rond 14:30 uur aangemeld en ik kon gelijk gaan lossen. De pallets werden van de ene trailer in de andere gereden. Na een dik uur lossen stond ik weer op de parking. Na een bericht van de planning kon ik daar ook op nachtrust. Er moest donderdagmorgen om 3:30 uur geladen worden op hetzelfde adres.  Hier was ik niet echt blij mee, maar je kunt niet altijd een 6 gooien. Om 3:30 uur stond ik voor de balie bij het Versandburo. De trailer mocht tegen dock 4 gezet worden en ik kon me om 4:00 uur melden want dan zou de chef er weer zijn. Wel een beetje vreemd dat je om 3:30 uur moet laden en je dan om 4:00 uur weer moet melden. Maar om 6:15 uur was de trailer toch geladen; de groupage was bestemd voor Verhoek in Castrop. Om 11:30 uur hier de trailer tegen het dock aangezet, toen op zoek naar een lege trailer. Met deze trailer mocht ik gaan koppelen in Rietberg, ook moest daar nog ergens worden bijgeladen. Onderweg bij een Autohof even een strammer max naar binnen gewerkt. Toen ik net weer in de auto zat, werd ik gebeld door de planning met de vraag hoe laat ik in Marsberg kon zijn. Het was volgens mij nog zeker 1,5 uur rijden en het antwoord daarop was dat ik die kant op kon rijden maar nog informatie zou krijgen. Eenmaal onderweg kwam al snel de benodigde informatie: er moest geladen worden voor Tilburg en dit moest vrijdagmorgen geleverd worden. Rond 15:15 uur aangemeld bij het laadadres, maar rond 17:00 uur stond ik tegen het dock. Er moest zelf geladen worden in het volautomatische warehouse. Telkens werden er 2 pallets uit het warehouse gehaald. Als ik deze in de trailer had geplaatst, stond ik weer een aantal minuten te wachten. Het laden van de 33 pallets duurde zo 1,5 uur. Met nog 5 min diensttijd op de klok reed ik hier weer vandaan omdat daar overnachten niet toegestaan werd. Daar ging dus m'n tacho kaart naar de kloten. Ik moest een parkeerplek zoeken op de A44, dat zou een hele uitdaging worden om deze tijd. De eerste twee parkings die ik voorbij kwam, waren vol. Maar op de volgende kwam net een plekje vrij, die maar gelijk opgeëist. De totale schade was 21 min over mijn diensttijd heen, dus maar een uitdraai gemaakt van de tacho voor een gevalletje artikel 12.1.  De volgende dag om 4:00 uur weer begonnen met rijden. Net voor 9:00 uur aangemeld in Tilburg. Hier vlogen de pallets de trailer uit en een half uur later was hij weer leeg. Nu op naar Aalten waar tussen 13:00 en 14:00 uur gekoppeld moest worden. Na even een uurtje pauze, mij om 12:30 uur aangemeld bij de opdrachtgever. Ik kon gelijk de trailer om gaan koppelen. Maar ik moest wachten met vertrekken, omdat het laden nog niet klaar was. Rond 13:45 uur ging het sein op groen en kon ik aan de rit naar Gnm beginnen. Hier om 15:35 uur de trailer ter lossing aangeboden. Ik mocht hem afkoppelen bij deur 32 tot 42. Keuze zat dus, maar er was maar eentje vrij. Nadat dit gedaan was de papieren ingeleverd, tevens even de tacho uit laten lezen. Hierna de uitleesapparaat weer ingeleverd en bij terugkomst stond er weer een nieuwe opdracht voor mij op de boordcomputer. Ik mocht nog eventjes naar Zwolle, om daar een lege voor een volle trailer te ruilen. Om 17:30 uur kon ik aan mijn weekend beginnen van 14 dagen. 

Zaterdagmiddag voor de laatste keer dit jaar naar Gnm, de wederhelft mocht dit keer mee. Normaal organiseert Verhoek-Europe dan een kerstborrel voor  het personeel. In verband met de beperkingen door de Corona crisis, had de directie een Kerst Drive Thru bedacht. Over heel het terrein van Verhoek was een parcours uitgezet, waar je met je auto langs reed. Overal stonden standjes waar je iets kreeg, om gelijk te nuttigen of om mee te nemen naar huis. Die laatste werden in de kofferbak gezet. Niemand hoefde zo de auto uit. Langs het parcours hingen de foto's van de prijswinnaars van de jaarlijkse fotowedstrijd. De foto's waren gemaakt door collega's onderweg. Bij binnenkomst kwam je bij de eerste stand waar je de link voor de Verhoek Kerstradio kreeg. Ook kregen wij hier ons goed gevulde kerstpakket. Na een glühwein of warme chocomelk was er een tour tussen een deel van het materiaal van de firma. Ook aan de kinderen was gedacht. Er was een vuurspuwer, iemand die van het dak van een trailer een salto maakten en een verklede meneer met een rendier als poppenkastpop. Toen kwamen wij aan bij de volgende stand waar we een dikke rollade kregen. Daarna kregen we een lekkere snack en een frisdrank aangeboden. Onder het eten manoeuvreren naar de volgende stand. Hier werd ons een kerststol overhandigd. Deze werd gevolgd door een mee te nemen bak met lekkere snert. Daarna was er een stand met een heerlijk broodje hete kip, die goed gevuld was en erg lekker. Hierna kwamen wij bij de laatste stand aan waar we een fles wijn en een bierpakket aangeboden kregen. Wij vonden deze Kerst Drive Thru een heel leuk idee van de directie, ook omdat zij zelf bij diverse standjes aanwezig waren.

Wat een jaar.

We lopen naar het einde van dit rare jaar. Het jaar waar wij in de greep zaten van het Covid 19 virus. Dit bracht en brengt veel beperkingen met zich mee. In het begin een beperkte lockdown voor Nederland. Landen om ons heen kozen voor een totale lockdown. De beperkingen van o.a. 1,5 mtr afstand houden en niet meer dan 4 mensen thuis ontvangen. Verder moest de horeca dicht voor een aantal weken. Het waren niet echt dingen waar je blij van wordt. Maar op dat moment wel noodzakelijk. In mei kwam een versoepeling. De meeste mensen vergaten de meeste regels weer. Met als gevolg dat een paar maanden later de besmettingen weer hard op liepen. En weer gingen we in een gedeeltelijke lockdown, wat later een harde lockdown werd. Steeds meer mensen houden zich schijnbaar niet de regels. 

Als chauffeur kwam je ook steeds meer beperkingen tegen. Op los/laadadressen aanmelden met 1 persoon in de aanmeldruimte. Van het niet meer douchen bij de klant tot je behoefte doen op een Dixie toilet. De restaurants en de chauffeurscafés dicht. Die laatste hebben veel geleerd van de eerste lockdown. Nu kun je bij de meeste gewoon eten bestellen wat dan wel in de auto moet worden gegeten. Douchen en naar het toilet gaan is ook nog steeds mogelijk. In de landen om ons heen zijn de Routiers nog wel geopend. Alleen voor de beroepschauffeurs, dus niet voor de normale klanten. Ook in NL hebben de eigenaren van de wegrestaurants geprobeerd dat voor elkaar te krijgen. Dat is helaas niet gelukt. Maar wel kun je bij hen eten bestellen en in je auto eten. Het is ff niet anders. Dus kop d'r voor en ff volhouden.

Ondanks alle beperkingen wens ik iedereen

fijne kerstdagen en een voorspoedig en (maar vooral) een gezond 2021.

 

Mijn werk mijn leven. week 50

 Wel erg veel wachturen deze week!

Soms, heel soms kan ik moeilijk uit m'n bed komen. Ook zo de eerste werkdag van deze week. Dus iets later vertrokken dan de bedoeling was. Na het aankoppelen van de trailer, de kooiaap achterop gehangen. Toen eerst ff naar de pomp voor wat diesel in de kooiaap. Na een sanitaire stop vlakbij mijn losadres in Münster, net na 8:00 uur aangemeld bij het losadres. Dit was een kantoorgebouw, hier moesten 20 rollen gelost worden. Na een dik uur spelen met de kooiaap, had ik een mooie piramide gemaakt. Precies zo de klant het wilde. Nu op naar Gelsenkirchen, hier moest gelost worden bij een kindergarten. Hier weer een andere uitdaging: lossen op een drukke straat waar 2 paar tramrails in zaten. Om de 5 min kwam z'n tingelingding voorbij. 200 mtr van het losadres af een plekje gevonden. Vanaf daar dus 9 keer op en neer naar de losplaats. De rollen naar binnen gestoken via de deur. Toch ging het lossen lekker snel, want binnen een uur deed ik de deuren weer dicht. Het volgende adres was een school in Essen. Na 30 min rijden was ik bij het losadres, meteen stond er iemand van de opdrachtgever naast de auto. Samen even de losplaats bekeken, deze was ruim zat. Alleen kon ik de draai niet krijgen, omdat er een paar auto's in de weg stonden. Dan maar de trailer afkoppelen, zodat ik de rollen kon lossen via de voorkant. Ook hier elke keer weer 200 mtr rijden om de 20 rollen te lossen. En ook hier de rollen via de deur naar binnen gestoken. Na 1,5 uur was dit ook weer geklaard, nu kon ik naar Verhoek Europe in Castrop Rauxel waar de rest gelost moest worden. Hier de kooiaap na het aftanken op de parking gezet. Toen de trailer aangemeld en afgekoppeld op de parking. Toen kon ik gaan genieten van mijn nachtrust. Dinsdag om 5:45 uur een geladen trailer aangekoppeld. Deze moest gelost worden bij een DC in Hamm, om 6:45 uur hier aangemeld. Na een 15 min wachten kon ik gaan lossen, 30 min later was ik weer leeg. Toen nog ff ergens op het terrein lege pallets gehaald. Deze pallets afgezet in Castrop om gewicht te besparen bij het volgende laadadres. Op het Chemiepark in Marl moest geladen worden voor Luxemburg. Het was hier een drama, alleen het aanmelden kostte al een uur. Na het wegen naar de laadplaats. Hier duurde het ook een hele tijd voor ik op de laadplaats stond. Uiteindelijk reed ik na 5 uur weer de poort uit. Nu nog even een stuk opgereden richting Luxemburg. Na een nachtje lekker slapen 's morgens wakker geworden in een witte wereld. Mij rond 7:00 uur aangemeld in Lenzweiler en gelijk was er een dock beschikbaar voor mij. Alleen duurde het nog bijna 1,5 uur voor er werd begonnen met lossen. Om 8:45 uur reed ik weer de poort uit. Nu op naar Dudelange om te laden voor Ganzlin (D). Hier mij om 10:15 uur aangemeld, maar de goederen waren nog niet klaar. Dus zat er niks anders op dan te wachten. Om 14:15 uur tekende ik de vrachtbrief. Inmiddels had ik ook een bericht gekregen waarin stond dat ik kon gaan koppelen in Wiltz. Hier werd ik niet echt blij van, want het was een mooie rit geweest naar Ganzlin. Na al die wachttijden van de afgelopen dagen was dat een leuke afwisseling. Dit heb ik ook gemeld aan de planning. Maar de collega waarmee ik moest koppelen, moest richting Rietz omdat hij vrijdag naar huis moest of wilde. Zo werd mij een mooie rit door m'n neus geboord☹️ en ook ik wil graag op vrijdag thuis komen. Dus maar op naar Wiltz, daar omgekoppeld met de betreffende collega. Na het koppelen mij aangemeld voor een lading bestemd voor Avelgem. Na een kleine 2 uur laden was de trailer weer vol, nu maar op zoek naar een parking. Ik was er voor deze dag wel ff klaar mee. Donderdagmorgen na een snelle inspectie van de wagen om 6:00 uur de motor weer gestart. Het spul de N4 richting Marche opgestuurd. Ik had lang deze route niet gereden. Ik weet nu ook waarom ik hier nooit langs ga, wat een klote weg is dit toch. Na 3,15 rijuren mij aangemeld op het losadres. Hier koppelen wij altijd, alleen was er nog niks klaar. Ook stond er geen lege trailer, dus de planning maar gevraagd wat te doen. Ik mocht vragen naar een trailer met groupage voor Duitsland. Deze bleek net afgemeld te zijn. Deze dus mee genomen naar Kruishoutem, daar afgekoppeld op de parking. Het vervolg was ook al bekend, ik kon eentje aankoppelen voor Verhoek Castrop. Na even een douche te hebben genomen, maar op weg naar Castrop. Hier om 17:40 uur de trailer aangemeld en afgekoppeld op de parking. Vrijdagmorgen moest erom 6:00 uur vertrokken worden. Deze rit had 2 losadressen, de eerste was Wülfrath en de volgende was Goirle. Net voor 7:30 uur stond ik bij het eerste adres. Dit was een winkel voor woninginrichting. Hier was al iemand aanwezig. Hij zei: zet hem daar maar neer, dan beginnen we er om 9:00 uur mee. Dus voor de verandering maar even gewacht. Maar om 8:45 uur werd de eerste rol al uit de trailer gehaald. Net na 10:00 uur reed ik hier weer vandaan. Nu op naar Goirle, hier om 12:30 uur aangemeld en gelijk kon ik gaan lossen. Na het lossen kon ik hier ook gaan laden/koppelen voor Genemuiden. 2 uur na aankomst haalde ik de benodigde papieren op bij de portier. Onderweg nog even de pauzestaffel bijgewerkt. Om 17:45 uur was ik weer terug op het startpunt van deze week. Door drukte bij de wasstraat en de tankstraat maar besloten om dit maandag voor vertrek te doen. Na het afkoppelen van de trailer was het tijd voor het weekend. Maandagmorgen mag ik 5:00 uur vertrekken richting Berlijn.

Er schijnt een lichtje op mij!

Mijn werk mijn leven. week 49

 Shit happens!

Lossen in Gerichshain.

Heerlijk uitgeslapen op maandagmorgen, pas om 6:10 uur de kaart in de Tacho geduwd. Aangezien de trailer er al achter hing, kon ik gelijk richting Dronten. Om klokslag 7:00 uur reed ik bij het losadres het terrein op. Na het aanmelden kon ik gelijk gaan lossen. Na 45 min reed ik hier weer vandaan en na 15 min rijden stond ik bij het 2e losadres in Lelystad. Toen ik mij hier aanmeldde, werd mij gezegd dat ik met 45 min maar weer terug moest komen. Dus 45 min later stond ik weer aan de balie, nu kreeg ik de mededeling dat ik niet was aangemeld, maar ze zouden gaan bellen met de opdrachtgever. Na een uur kwam er iemand naar mij toe, ik mocht naar dock G om te gaan lossen. Na 45 min deed ik de deuren weer dicht, toen nog even de papieren gehaald. Inmiddels was het vervolg ook al bekend, er kon worden gekoppeld in Heerhugowaard. Bij aankomst in Hhw de trailer klaar gemaakt voor het laden. Toen op zoek naar trailer 4911. Deze stond niet in de straat waar ze normaal staan. Nu stonden ze langs het spoor achter de fabriek. Na het aankoppelen kon ik naar Gnm. Onderweg ff pauze gemaakt met uitzicht op het IJsselmeer. Bij aankomst in Gnm de combinatie ff in de wasstraat gezet. Trekker en trailer waren wel aan een wasbeurt toe. Na het wassen de trailer aangemeld, hierna afgekoppeld op de parking. Toen dit gedaan was even wat klein onderhoud gedaan. Helaas was mijn vervolgrit nog niet klaar, dus maar noodgedwongen op nachtrust. Een korte dag, maar shitt happens! Dinsdag stond er een rit naar Duitsland op de planning. Om 4:15 uur op zoek gegaan naar de papieren, hier staat meestal het trailernummer op. Maar dit keer moest er even gezocht worden naar het nummer. Nadat het nummer boven tafel was, de trailer aangekoppeld en snel even de lading gecheckt. Na 2 keer onderweg pauze te hebben gemaakt, rond 14:30 uur aangemeld bij Verhoek Europe in Eisenberg. Na een uurtje lossen was het alweer klaar. Het volgende adres mocht pas de volgende dag gelost worden. Dus op zoek naar een autohof, net voor Leipzig eentje gevonden. De rijtijd maar net binnen de rijuren kunnen houden. Woensdag om 6:20 uur weer gaan rijden, een uur later stond ik in Gerichshain tegen het dock. Na een dik uur waren alle rollen gelost, dus een bericht naar de planning. Snel kwam het antwoord dat de trailer gewisseld moest worden in Rietz. Met de daar gekoppelde trailer kon ik gaan laden in Pritzwalk. Hier ging het aanmelden lekker vlot en ik kreeg een pieper mee. Dus moest er gewacht worden, maar dat wachten duurde niet lang. Ik zat nog niet in de auto of dat ding begon al te piepen. Dus gelijk naar het mij toebedeelde dock. De jonge dame die mij ging laden, had er ook zin in want 1,15 uur later zat de trailer weer stampvol. Nu weer terug naar Rietz om over te laden. Hierna maar op nachtrust. Donderdagmorgen om 4:30 uur weer begonnen met rijden. De container die ik mee had, moest worden afgezet bij de Duss terminal in Duisburg. Hier was ik nog nooit geweest, dus ff een (klootzak) Duitse collega gevraagd of ik hier goed was. Ja hoor dat is hier, nou mooi niet dus. Sta ik voor de balie en is het drop-off nummer niet bekend. Dus nog maar ff gevraagd of ik hier wel goed was. Het bleek dat ik 500 mtr verderop moest zijn.  Lekker zulke collega's. Nadat ik op het goede punt stond, werd de container ook snel van het chassis gehaald. Nu naar de andere kant van Duisburg om bij de DIT terminal weer een lege container op te halen. Hier gaat het meestal redelijk snel, maar nu duurde het een uur voordat mijn doos er weer op stond. Maar ik heb het er ook nog nooit zo druk gezien. Inmiddels was m'n vervolg ook alweer bekend. Ik mocht vrijdagmorgen gaan laden in Neuss. Maar ik is dom, dus gewoon naar het laadadres gereden en geprobeerd om donderdag nog te laden. Helaas hielp m'n verhaaltje niet. Dus vrijdag om 6:00 uur pas laden. Shit happens! Om 6:00 uur zette ik de eerste pallet op z'n plaats, daarna de volgende 8 ook op hun plaats gezet. Toen de pompwagen weer op de lepels van de heftruck gezet. De volgende 24 pallets werden door de heftruckchauffeur de trailer ingeschoven. Zo maakte ik na 45 min plaats voor collega Rob. Na het halen van de papieren kon ik richting Zwaag. Net voor Amsterdam ff pauze gemaakt, anders zou ik veels te vroeg zijn. Me net voor 11:30 uur aangemeld bij het DC van Lidl. Ik kon gelijk voor een dock. Toen met de sleutel van de pompwagen op zoek naar de goede pompwagen. Na een 45 min stonden de pallets netjes in de rij. Nu op naar het koppeladres, alleen veranderde dit later weer. Er moest nog steeds gekoppeld worden, maar alleen kon dit pas tussen 16:00 uur en 17:00 uur. Shit happens!  Rond 13:30 uur kon het wachten beginnen. Rond 16:00 uur was alles klaar, alleen waren het maar 8 pallets. Samen met het de heftruckchauffeur maar besloten om deze gelijk in mijn trailer te laden. Dit scheelde weer wat tijd. Anders moest ik 3 keer aan- en afkoppelen omdat de lege trailer op dezelfde plek moest staan ivm ruimte gebrek. Dus dit was de snelste oplossing en om 16:30 uur reed ik richting Hasselt. Onderweg de pauzestaffel even vol gemaakt, net na 19:00 uur stond ik tegen het dock in Hasselt. Na 10 min lossen deed ik de  deuren van de trailer weer dicht. Nu op naar Gnm voor het weekend. Bij de wasstraat was niks te beleven. Dus maar ff poetsen in de wasstraat, na 20 min was het span weer schoon. De trailer afgekoppeld op de parking, toen ook nog maar even de tanken gevuld. Net na 20.00 uur kon ik aan mijn weekend beginnen. Maandag weer beginnen met een tourtje Duitsland, beginnend in Münster en leeg ergens in de Ruhr.

De groene doos ingeleverd voor een poepbruine doos.