zondag 28 april 2019

Mijn werk mijn leven. Week 17

Wachten hoort erbij, zeggen ze!

Een korte werkweek deze week, al zou je dat met het aantal diensturen niet zeggen. Dinsdagmorgen na het  aankoppelen eerst ff door de wasstraat, daarna door de tankstraat. Op de kooiaapstraat een kooiaap met 90% brandstof in de tank achter de trailer geknoopt. Daarna kon ik op weg gaan naar Lanaken, hier moesten 2 adressen gelost worden. De eerste was volgens de papieren een bedrijf, maar het was de villa van de eigenaar ervan. Deze stond aan de Maas en was via een dijkweggetje te bereiken. Na wat steekwerk toch op de losplaats kunnen komen. Hier moesten 19 rollen kunstgras en een pallet gelost worden. Toen er nog 4 rollen gelost moesten worden, begon de kooiaap te haperen. Ik snapte niet wat er mis kon zijn, want er zat nog 80% diesel in volgens de meter. Voor de zekerheid ff een stok in de tank gestoken en er zat ongeveer nog 5 liter in. Op goed geluk met een telkens afslaande motor de rest van de rollen gelost. Bij het volgende adres moest ook kunstgras gelost worden, eerst voor de zekerheid maar ff bij de pomp langs. Hier even 19,81 ltr diesel in de kooiaap gegooid. Op, ik vertrouw dus nooit weer een tankmeter. Het volgende adres was in een woonwijk, dit adres was tot op 100 mtr te bereiken. Nu de tank weer vol zat was dit geen probleem. Nadat deze ook was gelost kon ik op weg naar Sint Gillis bij Dendermonde. Hier moesten 16 pallets gelost worden, dit ging lekker snel. Na 30 min reed ik weer naar de parking, daar een bericht gestuurd naar de planning. Al snel kwam het antwoord: we zijn aan het zoeken waar jij jouw kooiaap af kan zetten. Op mijn vraag waar dat ergens moest wezen, kwam het antwoord “ in de buurt van Zele”. Daar weet ik wel een plek heb ik gemeld, hier dus de kooiaap afgezet. Ik had de locatie met een appje naar die planning en collega Max gestuurd. Daarna kon ik op nachtrust gaan, want er moest in de buurt retour worden geladen. Ik ben dus naar truckstop Lokeren gereden. Hier was ik al een hele tijd niet geweest, het eten is nog steeds goed. Het parkeertarief is wel veranderd in de tijd, je krijg nu nog maar €5,00 korting op het parkeren . Hiervoor moet je voor minimaal €15,00 nuttigen in het restaurant, het parkeren is €1,00 per uur. Toen ik na het eten bij de wagen kwam ,stond de laadopdracht ook op de transics. Ik moest woensdag voor 8:00 uur gaan laden in Komen. Woensdagmorgen om 7:15 uur reed ik bij het laadadres het terrein op, toen bleek dat zij daar pas om 8:00 uur begonnen. Rond die tijd mij gemeld aan de balie, daar kreeg ik te horen dat ik niet geladen werd. Zij hadden namelijk om een combi gevraagd, dus maar met mijn planner gebeld. Deze zou contact opnemen met de klant, na veel gebel kon ik toch naar binnen om te laden. Alleen was het toen al bijna 10:30 uur, om 12:00 uur ging de heftruckchauffeur een broodje eten . 45 min later begon hij met de laatste rollen te laden. Maar ik mocht nog niet weg, want er moesten nog rollen uit de productie komen. En zo reed ik dus pas om 14:00 uur richting Rekkem, waar ik papieren moest maken voor Zwitserland. Gelukkig ging dit redelijk snel, zodat ik om 14:45 uur aan de reis kon beginnen naar Printen bij Zürich. De reis liep voorspoedig tot net voor de grens bij Luxemburg, hier waren werkzaamheden bezig. Omrijden had ook geen zin, want alle routes er omheen konden het sluipverkeer niet aan. Net voor de grens een parking op gegaan voor mijn nachtrust. Had graag iets verder willen komen, maar dat zat er deze dag niet in. Na 9 uur nachtrust weer begonnen met rijden en tot Straatsburg geen problemen meer gehad. Rondom Straatsburg was het erg druk, dus maar besloten om via de A5 richting Rheinfelden te rijden. Hier nog 1,5 uur aan lopen schuiven voor de grens. Aangekomen op de grens ging alles snel, want na 15 min reed ik op Zwitsers grondgebied en na 1,5 uur reed ik bij het losadres het erf op. Hier waren ze verbaasd dat ik er al was, want ik had een booking voor de volgende dag. Op mijn Cmr stond dat ik deze dag moest lossen, maar dat was niet goed zeiden ze. Maar ik kon naar achteren rijden en dan begonnen ze zo met lossen. Alleen werkten ze tot 17:00 uur en zouden de rest dus de volgende ochtend doen. Maar weer even gebeld met de planning en zo was ik om 17:30 uur toch nog leeg. Na een uurtje reed ik Duitsland weer binnen. Doordat er extra vrachten waren bijgekomen in Luxemburg, kon ik leeg die kant op gaan. Mijn officiële laadtijd was om 15:00 uur, maar ik mocht hier wel eerder komen. Dan zou ik worden geladen worden zodra er een plekje vrij was. Om 11:00 uur reed ik in Dudelange het terrein op. En 2 uur later stond ik tegen het dock aan voor mijn lading. Na het lossen mijn uren vol gereden richting Genemuiden. Met mijn rijtijd ging ik dit net redden, bij op de Vos in Sittard mijn nachtrust rust gemaakt. Na mijn 11 uurtjes het laatste stukje reden en zo kon ik aan om 9:00 uur aan mijn weekendrust beginnen. Maandagmorgen vroeg weer beginnen, nu met een rit met 3 adressen Duitsland.

maandag 22 april 2019

Mijn werk mijn leven. Week 16

Weer op naar Frankrijk.
Lossen in Bourges

Maandagmiddag pas begonnen, dus een lang weekend. Om 13:30 uur gemeld in Gnm, maar mijn trekker bleek te zijn uitgeleend. Een collega had hem mee naar Rotterdam, maar hij zou binnen een half uur weer terug zijn. Toen hij terug was m'n spullen in de cabine gemikt en een lege trailer gezocht. Met deze trailer kon ik gaan  koppelen in Heerhugowaard, daar eentje aangekoppeld voor Gnm. Intussen was ook de vervolgrit bekend geworden, hierover een discussie gevoerd met de reisleiders. Dit omdat ik aangegeven had dat dat er op dit moment niet in zat . Dus kreeg ik iets later een andere rit. Dit was een trip naar Frankrijk met 4 losadressen.
Er moest dinsdag om 4:00 uur worden vertrokken, dit werd alleen iets later i.v.m m'n nachtrust. Nu bleken het ook geen 4 maar 3 adressen te zijn. De eerste was Wousous net onder Parijs. Deze 's middags nog gelost bij een Kunstgras winkel, daarna een plekje gezocht voor de nacht. Woensdag om 6:00 uur weer begonnen met rijden, het eerste adres was bij Bourges. Hier moesten 49 rollen gelost worden, alleen bleek dat er maar 31 rollen voor dit adres geladen waren. Nadat dit allemaal geregeld was op naar het laatste adres in Clermont Ferrand. Om 13:00 uur stond ik hier voor de slagboom, maar deze ging niet open. Ook hier werd dus niet gewerkt tussen 12 en 14 uur dus, ik weet dat dit veel gebeurt in Frankrijk. Maar ik had dit niet verwacht bij een filiaal van een Duitse Transporteur, dus er zat niks op dan te wachten tot de slagboom omhoog ging. Toen het eindelijk zover was, kon ik gelijk tegen het dock aan. En de vrolijke heftruck chauffeur ging snel aan de slag. Maar bij het tweede gedeelte werd zijn humeur er niet beter op, de rollen waren geladen tot het dak. Zijn heftruckje had nogal moeite om de zware rollen eruit te krijgen, maar na een uurtje schelden kreeg hij toch de laatste rol er uit. Snel ff een bezem door de trailer gehaald en een bericht naar de planning gestuurd met de mededeling dat ik leeg was, en de vraag wat ik mocht gaan doen. Ik kon naar Arthon en daar donderdag 8 uur gaan laden voor Gnm. Er was nog genoeg rijtijd voorhanden om hier woensdagavond nog aan te komen. Na een rondvraag onder collega's of er daar overnacht kon worden bleek dat idd mogelijk, dus snel op weg daar naar toe. Onderweg de pauze staffel even gevuld en rond 19:30 stond ik voor het hek. Deze ging gelijk open en ik kon een plekje zoeken voor de nacht. Donderdagmorgen om 7:30 uur kreeg ik een dock toegewezen en werd er begonnen met laden. Het laden duurde en duurde maar, en pas om 11:45 waren zij klaar met laden. Volgeladen tot aan het dak ging ik dus op weg naar Gnm. Hierdoor dus midden in de spits aangekomen bij Parijs. De keuze maar gemaakt om via de N104 te rijden, dit heeft mij totaal ongeveer een halfuur extra gekost. Mooi binnen de 15 diensturen stond ik bij Kruishoutem op nachtrust. Vrijdag na mijn verplichte nachtrust begonnen aan het laatste stukje. Bij Joost op Meer nog ff ontbeten en om 13:30 uur stond ik bij het losadres voor de deur. Hier waren geen docks meer vrij en mocht ik de trailer afkoppelen op de parking . Toen naar de zaak bij de werkplaats mijn verlichting goed laten afstellen. Daarna de tanken gevuld en gemeld bij de planning. Er was blijkbaar niks meer te doen voor mij , dus mocht ik mooi op tijd  aan mijn lange weekend beginnen.
Gelukkig spreken ze hier meerdere talen.
Nou niet dus!

zondag 14 april 2019

Mijn Werk mijn leven. Week 15

Voyage de bonbons en France😀

Mooi die vertaling van Google translate, snoepreisje naar Frankrijk wordt bovenstaande. Maar verder niks mis mee deze tour. Mocht van de planning zelf bepalen hoe laat ik ging vertrekken. Als ik maar woensdag voor 8:00 uur in Labastide Saint Pierre stond. Dit ligt tussen Montauban en Toulouse. Ben dus vroeg vertrokken om voor de avondspits Parijs voorbij te zijn. De motor om 2:15 uur gestart, eerst ff de tanken gevuld en toen de trailer op gezocht. Nadat ik deze had aangekoppeld het hele spul ff in bad gestopt, zodat ik fris en fruitig aan met  de tour de France kon beginnen. Vroeg vertrekken heeft zo zijn voordelen, eentje daarvan is dat je zonder file Antwerpen voorbij komt. Tenminste dat is meestal wel zo, al hoewel je het in België nooit zeker weet. Net na Gent een parking opgezocht voor de verplichte rust, dus ff een uurtje achter de stoel liggen ronken. Daarna via Lille richting Parijs. Net voor deze metropool nog maar even een parking opgezocht. Dit omdat ik dan met een schone lei Parijs kon doorkruisen. Omdat de wegen door Parijs helemaal rood gekleurd waren, maar besloten om via de A104/n104 te rijden. Met bijna geen vertraging draaide ik om 14:00 uur de parking op aan de A10 net onder Parijs. Hier zou ik blijven staan tot dinsdagmorgen, de planning was om 7:00 uur weer te gaan rijden. Maar dit liep iets anders dan de bedoeling was, want om 5:30 uur draaide ik de snelweg al weer op. Deze dag zou net als maandag in het teken staan van een rijdag. Deze dag tot net voor mijn losadres gereden, tot routiers restaurant Les Delices d’Annie in Bressols. Dit was 7 km voor mijn losadres. Hier met 3 collega's een gezellige avond gehad en heel lekker gegeten. Woensdag om 7:00 uur de motor weer gestart, zodat ik mooi op tijd op het losadres stond. Na het aanmelden kon ik gelijk al tegen het dock aan om de 66 pallets te laten lossen. Na een uurtje was de trailer weer leeg, de pallets in de palletkist gedaan. Nadat dit klaar was kon ik richting Bordeaux rijden voor mijn terugvracht. Hier 22 ton vloeibare druiven geladen voor Oslo, maar dit moest gelost worden in Rotterdam. Na het laden de diensttijd nog ff vol gereden. Net na Poitiers weer een wegrestaurant opgezocht. Donderdag was weer een rijdag en na 9:45 rijuren stond ik op Hazeldonk. Natuurlijk was de ring van Antwerpen weer zooitje, ben dus maar via Gent/Zelzate gereden. Hierdoor veel tijd bespaard en mooi binnen de rijtijd op rust. Op Hazeldonk stond ook een ex collega, samen gezellig gegeten en bijgekletst. Vrijdagmorgen mooi op tijd bij mijn losadres, gelijk kon ik gaan lossen. Was idd mooi op tijd want na mij stond de straat vol met wagens die ook kwamen lossen. Hierna kon ik naar Heerhugowaard, daar kon ik gaan koppelen voor Gnm. Alleen was mijn trailer pas rond 14:00 uur klaar volgens de planning. Onderweg hierheen even pauze gemaakt op Twaalfmaat. Aangekomen in Hhw trailer afgekoppeld, en de schotten uit de trailer gehaald. Om de tijd te doden maar ff een certificaat gehaald, zodat ik alle bouwplaatsen in NL weer op mag. Om 13:30 uur kon ik de geladen trailer aankoppelen, rond 16:00 uur draaide ik in Gnm het terrein op. De trailer aangemeld bij deur 29 en afgekoppeld op de parking. Toen als een speer naar de werkplaats voor een aantal kleine reparaties. Daarna kon ik aan mijn weekend begiinen. Maandag maar even afwachten wat zij voor mij uit de hoge hoed toveren.

Frans ontbijtje met koffie van Li Del.

zondag 7 april 2019

Mijn werk Mijn leven. week 14

Eindelijk was hij d'r weer!


Maandag om 5:45 uur de motor aangeslingerd, toen richting Hasselt waar mijn trailer stond. Daar aangekoppeld en de papieren gehaald. Er moest gelost worden in Gouda, 23 pallets met tapijttegels. Onderweg hier naar toe werd ik gebeld door een collega met de vraag of ik deze morgen niet helemaal helder was. Ik vroeg hoezo? Nou zei hij “de vaste chauffeur staat hier naast mij en is niet echt blij. Je hebt zijn auto meegenomen”. Dat is idd niet leuk maar ik had de opdracht gekregen van de planning om deze auto mee te nemen. Het losadres was een school, altijd een vraag of je op het losadres kan komen. Gelukkig was dit geen probleem. Er moest gelost worden met de laadklep en een elec-pompwagen. Man o man wat was die klep traag. Gelukkig was er een heftruck voorhanden, deze heeft de pallets op de parking gezet. Moest ze wel zelf in de parkeergarage brengen,omdat de heftruck hiervoor te hoog was. Dit alles heeft mij flink wat tijd bespaard, zo kon ik na 2 uur lossen weer richting Hasselt rijden. Daar de trailer weer ingeleverd, daarna weer naar Gnm voor het vervolg. In Gnm aangekomen bleek dat mijn eigen trekker gerepareerd was. Dus snel alle spullen overgegooid en als een speer naar Almelo. Daar 10 pallets geladen voor Gnm. Daarna gevraagd wat er de volgende dag op de planning stond. Het vervolg voor dinsdag was laden in Coevorden en dan terug naar Gnm en vervolgens oprijden richting Moissey onder Parijs. Waar ik woensdag om 5:00 uur moest lossen. Dinsdag toch maar ff de planning gevraagd hoe ik dit voor elkaar ging krijgen. Het antwoord was daar gaan we een oplossing voor zoeken, ga eerst maar laden in Coevorden. Dus op naar Coevorden halverwege een bericht, kom maar terug naar Gnm . Daar gelijk koppelen en op naar Moissey, dus het spul de andere kant op gedraaid. In Gnm een trailer aangekoppeld met 66 pallets voor de Action. Als het een beetje zou lopen zou ik het losadres nog net kunnen halen binnen mijn rijtijd. Maar dat was ijdele hoop natuurlijk. Het was weer eens een zooitje op de A104 en de N104. Op de N104 maar een parking opgezocht voor de nacht. Woensdag mooi op tijd aangemeld om te lossen, gelijk was er een dock voor mij beschikbaar. Na een uurtje was de kar weer leeg en stonden er 66 lege pallets tegen het kopschot. Het duurde nog een uur voor ik het terrein af was, wat een drama daar bij de slagboom. Toen ik dit achter mij had geladen op naar Luxemburg, waar geladen moest worden voor Duitsland. Daar aangekomen moest ik nog een uur wachten op een collega. Hij was ook in Moissey geweest, ook hij had 66 pallets in de trailer te staan. Deze moesten overgeladen worden in mijn trailer. Hij moest een volle trailer laden en in had 10 ldm nodig. Na het laden de uren nog vol gereden richt Castrop. Donderdag rond 8:30 aangemeld in Castrop, hier de trailer tegen het dock gezet. Na het afkoppelen van de trailer, een bericht naar de planning gestuurd. Na een poosje een bericht, koppel maar een trailer aan met een binnenbak(BB). Dus ff kijken of er eentje stond, dit was natuurlijk niet het geval. Als je een vlakke moet hebben staan er alleen maar trailers met BB. Nu was het dus net andersom, dus weer een bericht naar de planning. Wat nu? Neem maar een container mee en in Oostende laten overladen. In Gronau dus de container geladen voor GB, na het laden de uren vol rijden richting BE. Mijn nachtrust gemaakt bij wegrestaurant 't vliegveld in Gilze. Lekker getafeld met een paar collega,s. Vrijdagmorgen weer vroeg gestart voor het laatste stuk naar Oostende. Aangekomen in Oostende was er nog niemand aanwezig, dus de trailer maar tegen een leeg dock gezet. En toen op zoek naar een lege trailer, na 20 trailers hebben opengetrokken eindelijk een lege gevonden. Deze aangekoppeld en op naar Kruishoutem. Daar kreeg ik opdracht om te gaan koppelen en laden in Tielt. Na het laden had ik nog ruimte over en kon bij gaan laden in Ronse. Daar aangekomen de trailer tegen het dock gezet. Toen ik naar binnen liep om te kijken hoeveel ik moest laden, kreeg ik al een melding van de heftruckchauffeur dat hij klaar was. Het bleken maar 5 rollen te zijn. Na overleg met de planning kon ik naar Kruishoutem om daar de papieren te laten maken. Nadat deze klaar waren kon ik richting het weekend rijden. Net voordat ik zou vertrekken ,vroeg een collega mij of ik richting Gnm ging. Hij had een taxi nodig richting het weekend, dit kwam mij wel goed uit. Hij had nog voldoende rijtijd en diensttijd over. Nu kwam ik nog in Gnm aan, anders was dit pas zaterdagmorgen. Door de drukte bij Antwerpen maar via de Liefkenshoektunnel gereden, dit leverde een 45 min tijdwinst op. Op Hank mijn pauze staffel even volgemaakt en na de pauze het stuur overgedragen aan Armand voor het laatste stukje. Net na 19 uur reden wij de dam op, snel de trailer aangemeld en afgekoppeld op de parking. Daarna de auto uitgepakt en richting het mooie Fryslân. Maandag weer vroeg vertrekken richting Labastide Saint Pierre, waar op woensdagmorgen gelost moet worden.