zondag 24 november 2019

Mijn werk mijn leven. Week 47

Een bijna perfecte week

Drukte in Gram (DK)

Na een weekje vrij, maandag eerst ff met mijzelf naar de garage. Even een check en ik kan weer 5 jaar mee. Toen op naar Gnm, hier mijn voorraad voor deze week in de auto gegooid. Daarna op zoek naar m'n trailer. Nadat deze was aangekoppeld even de planning gegroet. Nu op naar Rietz. Samen opgereden met collega Dennis die ook die kant op moest. Op Lauenau even de pauzestaffel op de kaart gezet. Net na 7 rijuren de trailer aangemeld in Rietz. Hierna de trailer voor het dock afgekoppeld, toen op zoek naar een trailer met binnenbak. Gelukkig was hier keuze genoeg op de parking. Toen deze er achter hing, de klok op nachtrust gezet. Dinsdagmorgen om 7:00 uur maar weer eens begonnen. Nu op naar Salzwedel waar ik een boeking had voor 12:45 uur. Maar volgens de planning kon ik waarschijnlijk ook wel vroeger laden. Om 10:10 uur aangemeld bij het laadadres en de planning had gelijk: ik kon meteen laden. Een uur voor ik officieel moest laden, reed ik het terrein af. Door de vele vertragingen maar besloten binnendoor te rijden. Dus via Wittingen en Celle naar Hannover gereden. Onderweg de pauzestaffel volgemaakt. Omdat ik het losadres tocht niet kon halen, m'n nachtrust gemaakt in Deurningen. De volgende dag om 5:30 uur weer begonnen. Na 2,5 uur rijden aangemeld in Meerkerk. Na 1,5 uur lossen kon ik de deuren weer dicht maken. Inmiddels was het vervolg ook al bekend, op naar Gnm waar eentje voor mij klaar stond voor DK. Na het aankoppelen het eerste gedeelte van de pauzestaffel op de kaart gezet. Hierna via de B213 richting Odense gereden. Op Sittensen m'n nachtrust gemaakt. Helaas was het restaurant gesloten. Dit blijkt ook nog wel een paar maanden te gaan duren. Ze zijn flink aan het verbouwen daar. Dus maar een broodje gehaald bij de onderzeeër (Subway), nou en dat hoeft voor mij ook nooit weer. Het smaakte nergens naar en een onvriendelijk en arrogant persoon die de broodjes klaar maakte.
Omdat er vroeg gelost moest worden, donderdagmorgen teringvroeg weer begonnen te rijden. Mooi om 8:00 uur aangemeld op het losadres waar gelijk werd beginnen met lossen. Na 2 uur lossen kon ik weer vertrekken. Van de planning hoorde ik dat ik kon gaan laden in Ikast. Er moest hier geladen worden voor de UK. Dit moest een volle vracht zijn. Er moest geladen worden met de binnenbak in het midden. Bij aankomst bleek het maar 2 slag tapijt te zijn, dus nog ruimte om ergens bij te laden. Dit was snel genoeg gevonden door de heren in Gnm. Ik mocht voor vrijdag gaan laden in Middelfart en Gram. Dus op naar dee eerste, met een beetje geluk ging dat deze dag nog lukken. Om 15:30 uur aangemeld in Middelfart en 10 min later lagen de goederen in de trailer. Dit scheelde vrijdag weer 2 uur, omdat ik nu ook nog in Gram kon aankomen. Vrijdagmorgen om 7:00 uur aangemeld, toen kreeg ik te horen dat de spullen nog niet klaar waren. Ik moest mij om 8:00 uur maar weer melden. Maar ook om 8:00 uur was de lading nog niet klaar,; ook was het niet bekend hoe lang het ging duren. Daar ging dus m'n voordeel, vroeg thuis zijn zat er ook niet meer in. 45 min later kon ik gaan laden en na een tijdje kreeg ik het bericht dat het klaar was. Dus naar binnen om een krabbeltje te zetten. Toen bleek dat er maar 10 rollen in lagen. Toen ik aangaf dat dit niet kon kloppen, ging de heftruckchauffeur naar het kantoor om dit te checken. En idd er moesten nog meer in zei hij. Om 10:30 uur kreeg ik weer te horen dat het laden klaar was. Nu lagen er 11 rollen in en dit was echt alles volgens hen. Dus kon ik op weg naar Gnm, alleen in Sottrum nog ff een gedeelte lossen. Daar rond 16:15 uur de trailer tegen het dock aan gezet, na 45 min kon ik richting het weekend rijden. In Haselünne even de pauzestaffel volgemaakt, hierna de reis weer vervolgd naar Gnm. Bij aankomst hier de tanken gevuld en de trailer aangemeld. En zo reed ik net na 22:30 uur richting Harns. Maandag vertrekken richting Frankrijk.

zondag 10 november 2019

Je kunt het niet alleen!

Je kunt het niet alleen!


Ieder dag zitten wij langs de baan, genietend van het uitzicht door het raam. Prachtig om zo je geld te verdienen, maar is alles nu zo geweldig onderweg? Files en wegwerkzaamheden zorgen vaak voor vertragingen, maar je leert er mee omgaan. Als je met mensen spreekt die weinig of niks met het transport hebben, krijg je vaak de vraag " hoe houdt je dit vol"? Mijn antwoord is steeds dat je dit werk niet kunt doen, zonder dat jouw partner achter je staat. Zij houdt het thuisfront draaiende, zorgt dat alles geregeld wordt. Steeds vaker hoor ik van collega's dat ze stoppen, omdat ze vaker thuis willen zijn. Maar is dit hun eigen beslissing of is dit genomen in overleg met het thuisfront? Ik hoor heel vaak dat het thuisfront graag wil dat ze vaker thuis zijn. Ik begrijp dit ook, alle zorgen voor alles wat het leven meebrengt komen op haar/zijn schouders terecht. Ik heb mijn vrouw gevraagd om hierop een reactie te maken.
En toen was het mijn beurt. Er was me al vaker gevraagd een stukje te schrijven, maar waarover was steeds mijn vraag. Vandaar bovenstaand opzetje. 
Jaren geleden werkte hij bij een rioolreinigingsbedrijf in Noord Holland. ‘s Morgens om vijf uur ging de wekker en ‘s avonds tussen zeven en acht kwam een vreselijk stinkende man thuis. Douchen, laat eten en vroeg naar bed want die wekker ging weer vroeg. We hadden geen tijd, alleen in het weekend. Omdat internationaal rijden zijn droom was, is hij dat na een paar jaar gaan doen. Dat doet hij nog steeds en ik heb meestal geen problemen mee. Gelukkig zijn er mobiele telefoons en is hij (bijna) altijd bereikbaar. Zo niet, dan belt hij altijd snel terug. 
Ook nu hebben we alleen de weekenden. Vroeger propten we zoveel mogelijk afspraken in één weekend, maar op de lange termijn werkt dat niet. Kiezen voor jezelf is daarbij belangrijk: liever één lange afspraak met inhoud dan meerdere korte zodat je ook tijd voor jezelf overhoudt. Wees eerlijk: heb je geen zin dan geef je dat aan in de plaats van iets met tegenzin te gaan doen. 
Familie, vrienden en buren zijn belangrijk. Daar kan en mag je op terugvallen als dat nodig is. Dat is fijn en soms nodig. Wees ook eerlijk tegenover hen, Je kunt een afspraak maken, maar als hij onverwacht een weekend weg moet, kom je alleen of verschuif je de afspraak. Gelukkig wordt dat geaccepteerd. 
Voel ik me nooit Rémy (alleen op de wereld)? Natuurlijk wel maar dan is daar die telefoon, familie en vrienden en dat is natuurlijk maar een moment. Dat gaat wel weer over. Investeer de tijd die je samen hebt in tijd samen; een paar dagen weg, een vakantie en dingen doen met mensen die je dierbaar zijn. Kortom: dit thuisfront vindt het op dit moment prima zoals het nu gaat. Aan de andere kant kan ik me voorstellen zijn dat andere thuisfronten er wel problemen mee hebben. Houd het echter bespreekbaar, wees eerlijk en je mag best zeggen dat het soms zwaar is.

zondag 3 november 2019

Mijn werk mijn leven. Week 44

Een perfect geplande week.
De eerste slag rollen laden via de kop.

Maandag om 6:00 uur begonnen met het zoeken naar een trailer met een binnenbak. Hiermee moest ik naar Nijverdal waar 3 slag rollen geladen moesten worden voor de UK. Mooi op tijd aangemeld voor het laden en 5 min na aankomst lag de eerste rol al in de trailer. Na 1,5 uur reed ik hier al weer vandaan. Nu op naar Oostende waar ik de trailer moest afzetten. Onderweg bij Joost ff een eitje naar binnen gewerkt. Toen via de Liefkeshoektunnel naar Oostende. Hier de trailer om 15:00 uur aangemeld en op de parking geplaatst. Binnen een minuut na mijn vraag wat ik mocht gaan doen was het antwoord ook al binnen. Met een lege vlakke trailer mocht ik naar  Verhoek Kruishoutem. Hier mocht ik op rust en na 9 uur rust weer vertrekken. De trailer moest zo snel mogelijk naar Castrop. Dus om 2:00 uur er maar ff voor gaan zitten en na een uurtje rijden had ik Antwerpen achter mij gelaten. Zo heeft vroeg beginnen een voordeel, file vrij door patattenland. Net na 6:00 uur de trailer afgezet in Castrop, daarna eerst even een uurtje achter de stoelen gelegen. Toen de trailer met de vervolgrit aangekoppeld, hiermee moest ik beginnen in Winterswijk. Hier moest even gewacht worden, dit omdat een collega stond te laden. Na 1,5 uur kon ik vertrekken naar de laatste klant in Goirle. Na de pauzestaffel volgemaakt te hebben, arriveerde ik hier rond 14:30 uur. Een uurtje later was ik leeg, na bericht van de planning kon ik op naar Gnm. M'n nachtrust gemaakt op Hank. Om 4:00 uur woensdagmorgen de motor weer gestart. Na een kleine 2 uur sturen was ik op de basis, 20 min later zwaaide ik de basis weer vaarwel.  Richting Utrecht een dik uur verloren door erg veel file, dit doordat de bouwwereld ging protesteren in Den Haag. Op Nieuwegein m'n eerste uur rust op de kaart gezet, hierna als een speer richting Fretin (F). Om 13:45 
uur aangemeld bij het losadres, na 20 min kwam mijn dock vrij. Na het aandocken, liep ik naar binnen. Bij de losplaats waar ik stond was veel bedrijvigheid. 20 min later was de trailer alweer leeg. Dat is voor Franse maatstaven supersupersnel. Na contact met de planning mocht ik naar Ronse om te koppelen. Daar ging het ook snel. Net na 17:00 uur reed ik de poort weer uit. Toen een parking gezocht voor m'n nachtrust. Donderdagmorgen weer erg vroeg begonnen met rijden, de bestemming was weer Verhoek Europe in Castrop. Na een powernap van een uurtje kwam ik hier rond 10:00 uur aan. Eerst de trailer aangemeld, deze kon ik op de parking neerzetten. Tijdens het afkoppelen kwam mijn vervolg rit ook alweer binnen. Ik kon een lege vlakke trailer aankoppelen, hiermee kon ik gaan laden in Neuss. Omdat ik pas om 14:00 uur kon laden eerst maar even de pauzestaffel volgemaakt. Mooi op tijd aangemeld voor het laden in Neuss, maar zoals altijd moest er weer een uurtje gewacht worden. Maar eenmaal tegen het dock werden de rollen wc papier snel de trailer ingereden door de heftruckchauffeur. Wat ik niet begreep was dat ik werd geladen, maar een collega zelf moest laden. Dit terwijl wij op hetzelfde adres moesten lossen, dit was namelijk het DC van Lidl in Zwaag. Na het laden mijn dag volgemaakt met het rijden naar Nobis in Asten. Hier weer lekker gegeten en lekker geslapen onder het reclamebord. Vrijdagmorgen moest ik weer om 4:00 uur aantreden, dit omdat er om 6:45 uur gelost moest worden. Rond 6:30 reed ik het terrein op in Zwaag, na het aanmelden kon ik gelijk naar deur 21 om te lossen. Na een kleine discussie omdat ik zelf moest lossen de elektrische pompwagen toch maar ter hand genomen. Maar tering het lijkt erop dat ze er bij Lidl op gokken dat heel Nederland volgende week in de schijt raakt. Kon met moeite mijn 33 pallets er nog tussen proppen. Van deur 10 t/m 30 stond nu helemaal vol met dit papier. Na een uurtje stoeien was ik de pallets kwijt. Na een handtekening op de papieren, kon ik een bericht naar de planning sturen. Binnen 10 min kwam het bericht, dat ik naar Gnm mocht komen. Na de gebruikelijke dingen die wij doen bij terugkomst, kon ik om 11:30 uur aan mijn weekend beginnen. Deze week een mooi weekje gehad, de planning was perfect. Weinig wachttijd en snelle berichtgeving van mijn begeleider. Goed gedaan en het mag van mij zo blijven.
Na een snelle foto, hup snel achter de stoelen. Zzzzzzzz